Σε μια υπέροχη αυγουστιάτικη βραδιά της 11/8 ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ξυνόβρυσης πρόσφερε στους φίλους των λαϊκών παραμυθιών μια μοναδική εμπειρία. Ένα ταξίδι μέσα από την ανώνυμη προφορική λογοτεχνία του ελληνόφωνου χώρου με όχημα τη γλώσσα και την αμεσότητα του λόγου που μπορεί να φτιάχνει γέφυρες ανάμεσα στο «Μια φορά και έναν καιρό…» με το «εδώ και το τώρα» της συνάντησης. Ένα ανοιχτό παράθυρο επικοινωνίας με πρόσχημα την ψυχαγωγία, σε ένα αντάμωμα που επιτρέπει το μυαλό να ταξιδεύει, τη φαντασία να απελευθερώνεται, τον χρόνο να καταλύεται…
Τα λαϊκά παραμύθια, διαχρονικό υλικό της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, έτειναν το χέρι στους μικρούς για ν’ ανοίξουν τα φτερά τους περπατώντας με ασφάλεια στον άγουρο δρόμο της ζωής και απάλυναν τους μεγάλους από τα άγχη που κερνούν οι αναπόφευκτες δυσκολίες της καθημερινότητας, δημιουργώντας μια πρωτόγνωρη ατμόσφαιρα ισότητας και σύμπλευσης ανάμεσα στις διαφορές των ηλικιών, των μορφωτικών επιπέδων, των επαγγελματικών επιλογών, μέσα στη φιλόξενη αυλή του παλιού Δημοτικού Σχολείου του χωριού.
Η βραδιά ήταν χωρισμένη σε δύο μέρη, ένα για παιδικό ακροατήριο από έξι ετών και άνω, το οποίο είχε την ευκαιρία να γνωρίσει αρχικά τις πολλαπλές περιπέτειες μιας μικρής μυρμήγκως από τα ελληνόφωνα χωριά της Κάτω Ιταλίας και να ανακαλύψει γιατί το ολόγιομο φεγγάρι έχει σταχτιά σημάδια στην επιφάνειά του-ιστορία από την Κρήτη, ενώ η αφήγηση του Αϊγιωργίτη κεραστή των παραμυθιών για τους «μικρούς», Δημήτρη Β. Προύσαλη, έκλεισε με το κατόρθωμα ενός γαϊδάρου της Ξυνόβρυσης που δεν ξεγελάστηκε από τα σχέδια ενός λύκου και μιας αργαλαστιώτικης αλεπούς να τον φάνε στη μέση του Παγασητικού.
Το δεύτερο μέρος αφορούσε ιστορίες της προφορικής παράδοσης που απευθυνόταν σε ενήλικο ακροατήριο. Σε μια ιστορία-πλαίσιο για ένα ξεχωριστό δαχτυλίδι που έκρυβε ένα μήνυμα με διπλά νοήματα και σημασίες ανάλογα την κατάσταση που ζούσε αυτός που το φορούσε, χώρεσαν κι ακούστηκαν τρεις ακόμη ιστορίες για τη λειτουργία των νόμων που είναι ίσως στη φύση τους να πιάνουν μονάχα τους μικρούς, δυο ποντικούς που βρέθηκαν σε ένα πηγάδι δίχως κουβέντα υποστήριξης καμιά, αλλά που τελικά κατάφεραν να σωθούν κι έναν γέρο με ένα άλογο που ήξερε ν’ αντιμετωπίζει όσα έφερνε η ζωή.
Ο διοργανωτής της βραδιάς, Πολιτιστικός Σύλλογος Ξινόβρυσης, ευχαριστεί όσους παρευρέθηκαν στο συναπάντημα ανθρώπων, ιστοριών, διαθέσεων και συναισθημάτων και ανανεώνει το ραντεβού του για τον ερχόμενο Αύγουστο.