Γράφει ο συγκοινωνιολόγος Χαράλαμπος Α. Σκυργιάννης
Καλημέρα συμπολίτες! Η Άνοιξη πορεύεται προς το τέλος της, το καλό ελληνικό Καλοκαίρι προετοιμάζεται να υποδεχτεί το τουριστικό χρήμα σε «κόβιντφρι» τοποθεσίες ανά την επικράτεια – να δείτε που θα έχουμε σοβαρούς διαγκωνισμούς σχετικά με το ποιος προορισμός είναι πιο πολύ περισσότερο «ασφαλής» από τον άλλον. Κι ο δικός μας άνθρωπος εξακολουθεί να νοσηλεύεται ευτυχώς χωρίς διασωλήνωση κι η εφημερίδα κάθε μέρα αναγγέλλει θανάτους…
Με θανάτους γέμισε πάλι το σαλόνι μας, πάλι και πάλι, οι βόμβες του Ισραήλ στους Παλαιστίνιους, άμαχοι και παιδιά ακρωτηριασμένα, οι βόμβες της Χαμάς στους Εβραίους, αυτή τη φορά, για πρώτη φορά στην μακρά ιστορία της φλεγόμενης Μέσης Ανατολής, με τις «ευλογίες» της Τουρκίας, που επιδιώκει, λέει, τον καθορισμό ΑΟΖ με την Χαμάς!. Το γνωστό παιχνίδι στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, την ώρα που οι ΗΠΑ πουλάνε «έξυπνα» όπλα αξίας 735 εκατ. δολαρίων στο παγίως φιλικό τους Κράτος του Ισραήλ. Κι εγώ, που διεθνής ή στρατηγικός ή στρατιωτικός ή οτιδήποτε παρόμοιο αναλυτής ούτε είμαι ούτε θέλω να γίνω δεν ξέρω γιατί έχω την εντύπωση ότι όλο αυτό το αιφνίδιο και, στην ουσία, αναίτιο αιματοκύλισμα είναι μια χοντρή προβοκάτσια του αξιότιμου κυρίου Νετανιάχου, προκειμένου να μην οδηγηθεί στην φυλακή και ίσως, ίσως λέω, να βγάλει και το κατιτίς του από τα 735 μιλιούνια…
Αλλά αυτά είναι θέματα για τους μεγάλους καθηγητές και λοιπούς τηλεοπτικούς αναλυτές, που σχεδόν πάντα εκφράζουν τις μεγαλύτερες μπούρδες με την μεγαλύτερη σοβαρότητα. Ας πάμε στα δικά μας, πεζά θέματα της πόλης μας.
Πρώτα ένα θαλασσινό, κάτι για τον Οργανισμό Λιμένος. Από το 2000, ακόμη πριν την ίδρυση του ΟΛΒ, είχαμε προσωπικά θέσει θέμα Φάρου στον κυματοθραύστη του Λιμένα. Τότε εργαζόμουν στο ΔΕΚΑΜΜ, στο κτήριο της τότε Λιμενικής Επιτροπής και νυν ΟΛΒ, έβλεπα καθημερινά τον προβλήτα κι αναρωτιόμουνα γιατί να μην έχει ο Βόλος έναν αξιόλογο Φάρο, όπως όλα τα σοβαρά λιμάνια στον κόσμο, παρά να έχει αυτή την αστεία σιδηροκατασκευή. Τότε συνεργαζόμουν με τον αείμνηστο καπετάνιο Ζαφείρη Χαλιαμπάλια, το είχαμε ψάξει το θέμα, Φάρο χτιστό ύψους μέχρι 10 μέτρων μπορούμε να κατασκευάσουμε, τα καταχωρήσαμε όλα στα κυκλο-φ-οριακά 345, 346 στις 14 και 21.07.2000. Τον Ιανουάριο 2001 η Λιμενική Επιτροπή με Πρόεδρο τον καλό συνάδελφο Παναγιώτη Παπαδέλη προκήρυξε Πανελλήνιο Αρχιτεκτονικό Διαγωνισμό που ολοκληρώθηκε τον Απρίλιο 2001 με 50 συμμετοχές (!), δόθηκαν και βραβεία, όλα έτοιμα και μετά… δημιουργήθηκε ο Οργανισμός Λιμένος Βόλου, ο οποίος είχε, προφανώς, άλλες έγνοιες. Μέχρι το 2010 η στήλη έκανε 19 αναφορές στο θέμα, ύστερα σταμάτησε να βοά εις ώτα μη ακουόντων. Στις 20 Νοεμβρίου 2017 επανήλθαμε ως Ενεργοί Πολίτες, μέλη της Ένωσης Παλαιών Προσκόπων του 58ου Συστήματος Ναυτοπροσκόπων Βόλου, άλλες Αρχές στον Οργανισμό, το ίδιο μηδενικό αποτέλεσμα. Σήμερα επαναφέρουμε το αίτημα για έναν όμορφο, πραγματικό Φάρο στον Λιμένα του Βόλου. Τώρα που ο κυματοθραύστης έχει πάρει νέα ζωή με τα τόσα ιστιοπλοϊκά σκάφη, τώρα είναι και η ώρα του Φάρου, που θα δώσει ακόμη μεγαλύτερη αίγλη στον 4ο Λιμένα της χώρας.
Ύστερα ένα αθλητικό και όχι μόνο. Το Πανθεσσαλικό Στάδιο, το οποίο περνάει-δεν περνάει στην αρμοδιότητα του Δήμου Βόλου μόνο ή ενός Φορέα Διαχείρισης. Και αυτή είναι μια παλιά ιστορία, συμπολίτες, που επανέρχεται ως μοναδικό επίτευγμα από αυτούς που δεν γνωρίζουν την Ιστορία του Βόλου, παρ’ όλο που θα έπρεπε, καθώς, πλην ενός όπως έχουμε πει, μεγάλωσαν και εργάζονται σ’ αυτή την πόλη. Η προσπάθεια, λοιπόν, για την δημιουργία ενός Φορέα Διαχείρισης του μεγάλου αυτού δώρου που αποκαλείται Πανθεσσαλικό Στάδιο ξεκινά το 2006-7, δύο μόλις χρόνια μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Πολύ απλά, η εταιρεία του δημοσίου με την επωνυμία «Ολυμπιακά Ακίνητα», που από το 2016, μαζί με άλλες παρόμοιες εταιρείες έχει ενσωματωθεί στην Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου – ΕΤΑΔ Α.Ε., από την πρώτη στιγμή ήθελε να το παραχωρήσει, τουτέστιν να το «ξεφορτωθεί». Όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά και ρόδινα όπως τώρα παρουσιάζονται αρμοδίως. Τα κόστη συντήρησης είναι πολύ μεγάλα, πολύ μεγαλύτερα από τα απαιτούμενα για τις έρμες τις κερκίδες του Εθνικού Σταδίου (ΕΑΚ) που δεν καταφέρνουν να επισκευαστούν γιατί «δεν υπάρχουν λεφτά». Τότε είχε εμπλακεί και το Επιμελητήριο Μαγνησίας στον υπό σύσταση Φορέα (Δήμος Βόλου-Βούλγαρης, Δήμος Νέας Ιωνίας-Μαβίδης, Νομαρχία Μαγνησίας-Παπατόλιας, Επιμελητήριο Μαγνησίας-Σπηλιόπουλος) και πρέσβευε την κατασκευή ενός ξενοδοχείου στον χώρο του Πανθεσσαλικού (!) προκειμένου να υπάρχουν έσοδα. Τώρα η ΕΤΑΔ υπόσχεται 660.000 € επιχορήγηση «με προοπτική επταετίας» που ειλικρινά δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς εννοεί, κάθε χρόνο ή για όλη την επταετία 660.000 €; Επίσης, από ό,τι καταλαβαίνω, η Περιφέρεια είπε «όχι» στην συμμετοχή, έχει «καεί» από Εταιρείες και Φορείς, άλλος κανείς δεν φαίνεται διατεθειμένος να πάρει το ρίσκο, ο Δήμος Βόλου δεν προχωρά σε μια σοβαρή μελέτη βιωσιμότητας παρά εκφέρει τις γνωστές μεγαλοστομίες. Είναι να ανησυχεί κανείς…
Α! κι ένα τελευταίο. Με την εξαίρεση του ποδηλατοδρομίου (που μακάρι να γίνει) όλα τα άλλα, Πανθεσσαλικό Στάδιο, Κλειστό Κολυμβητήριο, Κλειστό Γυμναστήριο, Γήπεδα Τέννις, Ξενώνες Αθλητών υπήρχαν στην Νέα Ιωνία ήδη στις 30 Μαρτίου 2004, όταν επισκέφτηκαν τον Βόλο ο Αντιπρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (IOC) κ. Ντένις Όσβαλντ και ο Αντιπρόεδρος της FIFA κ. Ίσα Χαγιάτου. Τότε ο κ. Όσβαλντ, βλέποντας όλα τα παραπάνω σ’ εκείνον τον ενιαίο χώρο της Νέας Ιωνίας, είπε την ιστορική φράση «this is a small OAKA», τουτέστιν «αυτό είναι ένα μικρό ΟΑΚΑ». Για να μην ξεχνιόμαστε, αγαπητέ μου Πρόεδρε.
Δύο από τα «χρωστούμενα» για σήμερα, αγαπητοί μου αναγνώστες. Να είστε καλά. Γεια σας.
