Γράφει ο συγκοινωνιολόγος Χαράλαμπος Α. Σκυργιάννης
Καλημέρα συμπολίτες. Ακόμα σε καραντίνα είμαστε και περιμένουμε τα νεώτερα από τα πρωτοβάθμια σχολεία, που ξανα-ξεκίνησαν να λειτουργούν από τις 11.01.2021. Στα οποία σχολεία, ας θυμηθούμε, δεν έχουν καταφέρει ακόμη να φτάσουν προστατευτικές μάσκες για τα προσωπάκια των μικρών παιδιών. Τα οποία μικρά παιδιά, από την άλλη, κανένα απολύτως πρόβλημα δεν φαίνεται να έχουν με τις μάσκες, και είναι πραγματική αισθητική παρέμβαση αυτή η ποικιλία σε χρώματα και σχέδια που συναντά κανείς στις σχολικές αυλές.
Οι μεγάλοι, δε λέω, κάποια προβληματάκια τα έχουμε με τις μάσκες και τους συγχρωτισμούς (Ντουμπάι, Βάρκιζα, Σύνταγμα, λεωφορεία…). Έγραφα την προηγούμενη Τετάρτη σχετικά με την παραλία και κάποιοι φίλοι σχολίασαν θετικά την παρατήρηση για το περιπολικό του Λιμενικού στον πεζόδρομο αλλά διατύπωσαν επιφυλάξεις για το κατά πόσο αυτό που συμβαίνει στα πεζούλια και στα παγκάκια είναι ξεκούραση μετά από άθληση ή ραντεβού για καφέ. Νομίζω ότι είναι και τα δύο, και είναι, κατά τη γνώμη μου, εξίσου χρήσιμα και τα δύο. Ξεκούραση είναι για τις μεγαλύτερες ηλικίες που «αθλούνται» περπατώντας ή ποδηλατώντας αργά ή γρήγορα, ραντεβού είναι για τα αγόρια και τα κορίτσια που έχουν ανάγκη να μιλήσουν από κοντά, μακριά από τα μέσεντζερ, τα βάιμπερ, τα ζουμ (τριαλαριλαρό…), τα σκάιπ και τα υπόλοιπα μοναχικά, απομονωτικά και αποξενωτικά της εποχής, όπου όλα συμβαίνουν στο υπερπέραν για το καλό μας και εν ονόματι της κοινωνικής ευθύνης. Κι όσο κι αν προσπάθησα (ως κακοπροαίρετος κατα-κριτής) να εντοπίσω επικίνδυνους συνωστισμούς στην παραλία μας δεν τα κατάφερα – όλα τα παιδιά που βλέπω εγώ φοράνε τις μάσκες τους (εντάξει, λίγο κατεβασμένες, πίνεται με τη μάσκα καφές;), έχουν ή δεν έχουν ποδήλατα ή/και σκυλιά, ήρεμα κι απλά συμβαίνουν όλα, κι ο καφές χειρός δοξάζεται ομοθυμαδόν. Το ερώτημα, βέβαια, περί της νομιμοποιητικής βάσης της ενέργειας της Λιμενικής Αστυνομίας, που δεν επιτρέπει καθιστούς ανθρώπους, παραμένει, κι απάντηση δεν βρίσκει.
Για να χαλαρώσουμε λίγο, σας ρωτάω: έχετε δει πιο ξενέρωτο πράμα, συγνώμη, σήμα, από το καινούργιο της ΔΕΗ; Εγώ όχι, ειλικρινά. Επιχείρηση ηλεκτρισμού, ένα κυκλάκι και δυο χρωματάκια αχ! ένα κεραμιδοκανελοκοραλλοκόκκινο (τιμή στην κυρία Μοιραράκη) κι ένα γαλαζοπουλί, που έντονα με παραπέμπει, ασκόπως και ακαίρως εκτιμώ, στο σύνθημα του 2000 «υπάρχει καλύτερη Ελλάδα κ.λπ.». Καμία σχέση με το πραγματικό σήμα της ΔΕΗ με το βαθύ και σταθερό μπλε χρώμα και τον κατακόκκινο κεραυνό, με το οποίο οδηγό εξηλεκτρίστηκε η ελληνική επικράτεια και μεγαλώσαμε όλοι, λίγο ως πολύ καταλαβαίνοντας τι είναι αυτό που το λένε «ηλεκτρική ενέργεια» – κάτι σταθερό και βαθύ και, κυρίως, δυνατό και επικίνδυνο. Τώρα, με το καινούργιο σηματάκι (που έχω κατάλληλη λέξη για να το χαρακτηρίσω μονολεκτικά αλλά απαγορεύω εδώ μέσα τις βωμολοχίες…) τι μήνυμα περνά στην κοινωνία; Τι εικόνα για τον ηλεκτρισμό αποκτούν τα παιδιά;
Η οποία ΔΕΗ, τώρα που το θυμήθηκα, τον τελευταίο καιρό προσέλαβε εισπρακτικές εταιρείες και δικηγορικά γραφεία και παίρνουν τηλέφωνα διότι, λέει, «έχετε ληξιπρόθεσμα 134 €, τα οποία καλείστε να πληρώσετε σήμερα-αύριο» κι άλλες έμμεσες ή άμεσες απειλές. Ποιος; Η ΔΕΗ! Που της χρωστάει ολόκληρος ο βιομηχανικός κόσμος, με πρωταθλητή την οικογένεια Αγγελόπουλου (και της κυρίας Γιάννας μαζί, εννοείται…) με τα 32 εκατομ. της Χαλυβουργικής. Αυτά δεν τα διεκδίκησε ποτέ η ΔΕΗ, προτιμούσε πάντοτε να κόβει το ρεύμα στους μικρο-οφειλέτες των 1.000 €, τώρα διεκδικεί τα 134 € που καθυστερούν για κάνα μήνα! Έλεος! Και φαντάζομαι ότι το κόστος των «διεκδικητών» θα το φορτώνει στα κοστολόγια που όλοι πληρώνουμε. Θα περίμενα μια κουβεντούλα από τους κάποτε πανίσχυρους συνδικαλιστές της ιστορικής ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ…
Με τις ημέρες και τα έργα στη Μαγνησία έχω χάσει πια το μέτρημα. Κάνω μια προσπάθεια: Εθνική Οδός αρ. 30 Βόλος-Μικροθήβες αναβάθμιση, παράπλευροι οδοί και 5 ισόπεδοι κόμβοι, Εθνική Οδός αρ. 6 Βόλος-Λάρισα, αναβάθμιση, 14 κυκλικοί κόμβοι (!!), παράκαμψη Ριζομύλου, ανισόπεδος κόμβος Σέσκλου, με κυκλοφοριακό σχεδιασμό εγκεκριμένο από 3 Νοεμβρίου 2008, περιφερειακός Αγριά-Μαλάκι (τα είπαμε, τίποτε καινούργιο δεν προέκυψε, δεν είδαμε και κανέναν άλλον να ανησυχεί σοβαρά, ευαγγέλιο οι αρχοντικές εξαγγελίες…). Το τελευταίο «χτύπημα» ήταν αυτοί οι 14 κυκλικοί κόμβοι στον κάμπο, μέχρι που σκέφτηκα μήπως υπάρχει κάποιος,-α στο περιβάλλον της Περιφέρειας που αγόρασε το απαραίτητο λογισμικό και πρέπει τώρα να το αποσβέσει μελετώντας κυκλικούς κόμβους παντού, και δη στον κάμπο, όπου το μοναδικό οδοποιητικό πρόβλημα είναι τα λεφτά για τα εύφορα παρακείμενα χωράφια… Τουτέστιν, χρήμα, πολύ χρήμα στη Μαγνησία, βεβαίως μελέτες είναι όλα αυτά, μελέτες στα συρτάρια ίσως, για έργα δεν ξέρω να υπάρχει κάτι. Για την ηλεκτροκίνηση του τρένου επίσης δεν ακούω κάτι (εδώ κόβονται δρομολόγια, εσύ πολυτέλειες ζητάς…) και για τον Περιφερειακό Μπουρμπουλήθρα-Οδός Λαρίσης φταίει το κακό Υπουργείο και ο κακός μας ο καιρός. Αυτά.
Μήπως όμως βαδίζομεν προς εκλογάς, αγαπητοί; Υπάρχουν κάποιοι που το υποστηρίζουν.
Ύστερα είναι και το 5G. Απολύτως σχετικό. Όμως δεν γίνονται όλα σήμερα. Την άλλη φορά θα τα πούμε. Γεια σας.
Στη φωτογραφία υψιπετείς γλάροι στο λιμανάκι του Ομίλου Ερασιτεχνών Αλιέων & Ναυτικών Αθλημάτων Βόλου (ΟΕΑΝΑΒ). Ποιος θα μας πει γιατί απαγορεύεται το ψάρεμα;
