Την ανάγκη λήψης των αναγκαίων μέτρων προστασίας, ιδιαίτερα σε χώρους δουλειάς και μέσα μεταφοράς, καθώς και θωράκισης του δημόσιου συστήματος Υγείας, με προτεραιότητα στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγεία, υπογραμμίζει το ΚΚΕ Μαγνησίας, με αφορμή την έξαρση της πανδημίας. Το ΚΚΕ επισημαίνει ότι η θωράκιση του ΕΣΥ όχι μόνο δεν διασφαλίζονται στο πλαίσιο της σημερινής πολιτικής, αλλά αντίθετα υπονομεύονται συστηματικά.
Αναλυτικά η ανακοίνωση:
Η διαρκής αύξηση των κρουσμάτων και στη Μαγνησία, η αύξηση των εισαγωγών στο Νοσοκομείο του Βόλου και του ιικού φορτίου στα λύματα, καθώς επίσης και ο εντοπισμός νέων κρουσμάτων στο Γηροκομείο Βόλου, 4 σε ηλικιωμένους και 4 σε εργαζόμενους του ιδρύματος, αποδεικνύουν ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα εξάπλωση της πανδημίας, για την οποία η κυβέρνηση φέρει ακέραια την ευθύνη.
Το εμβολιαστικό πρόγραμμα, μετά από 6 μήνες, δεν έχει ακόμα καλύψει την πλειοψηφία του πληθυσμού. Οι πραγματικές αιτίες που υπονομεύουν τον αναγκαίο και γρήγορο εμβολιασμό του λαού πρέπει να αναζητηθούν στις κυβερνητικές ελλείψεις και παλινωδίες γύρω από τα αναγκαία μέτρα προστασίας, στις αντιφατικές ανακοινώσεις σχετικά με τον εμβολιασμό, στις καθυστερήσεις και τους ανταγωνισμούς μονοπωλίων και κρατών, στις λογικές της “ανταποδοτικότητας” που καλλιέργησε η κυβέρνηση το προηγούμενο διάστημα, στο γεγονός ότι η αντιμετώπιση της πανδημίας ανάγεται σε ατομική και όχι κοινωνική – κρατική ευθύνη. Αυτή η πολιτική είναι η πραγματική απειλή για την προστασία της υγείας του λαού από τον ιό, τροφοδοτώντας ταυτόχρονα τον φόβο και τον ανορθολογισμό.
Η κυβέρνηση της ΝΔ και ο πρωθυπουργός επιχειρούν ξανά – με όχημα αυτήν τη φορά τον “υποχρεωτικό εμβολιασμό” – να μετακυλίσουν στον λαό την κύρια ευθύνη για την εξέλιξη της πανδημίας και τις καθυστερήσεις στα ποσοστά του εμβολιασμού, αλλά και να δημιουργήσουν όρους “κοινωνικού αυτοματισμού”, προκειμένου να κρύψουν τις εγκληματικές τους ευθύνες.
Οι εξελίξεις, επίσης, φανερώνουν την υποκρισία της κυβέρνησης που την ίδια στιγμή αρνείται να πάρει τα αναγκαία μέτρα προστασίας της υγείας, διατηρεί την υποχρηματοδότηση του δημόσιου συστήματος, βαδίζει στη μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση του, σχεδιάζοντας μάλιστα να κλείσει νοσοκομεία, για να συνεχίσουν να κερδοσκοπούν τα κοράκια στην Υγεία. Συντηρεί τον συγχρωτισμό σε κρίσιμους χώρους, όπως είναι τα Μέσα Μεταφοράς και οι χώροι δουλειάς, και αποδέχεται τα πρωτόκολλα – “λάστιχο” των μεταφορικών και τουριστικών ομίλων.
Η υποχρεωτικότητα θα μπορούσε να εξεταστεί μόνο για συγκεκριμένες κατηγορίες εργαζομένων, όπως για παράδειγμα οι εργαζόμενοι στην Υγεία και την Πρόνοια, κάτω από ορισμένες αυστηρές προϋποθέσεις, όπως η εξαντλητική και προσωποποιημένη ενημέρωση, ο πλήρης προληπτικός έλεγχος για ενδεχόμενες εξαιρέσεις από τον εμβολιασμό, η υγειονομική επιτήρηση των εμβολιασμένων, η παρακολούθηση και η επιστημονική καταγραφή των αποτελεσμάτων του εμβολιασμού. Και φυσικά χωρίς αυτή η υποχρεωτικότητα να ανοίγει “παράθυρο” καταπάτησης συνταγματικών δικαιωμάτων, γενίκευσης ή ευκαιρίας για μέτρα σε βάρος εργαζομένων, στο πλαίσιο και των σημερινών ιδιωτικοποιημένων υπηρεσιών στον χώρο της Υγείας και της Πρόνοιας.
Αυτό που επείγει είναι η λήψη των αναγκαίων μέτρων προστασίας, ιδιαίτερα σε χώρους δουλειάς και μέσα μεταφοράς, η θωράκιση του δημόσιου συστήματος Υγείας, με προτεραιότητα στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας. Μόνο έτσι μπορεί να περιοριστεί η πανδημία, να εξασφαλιστεί η ουσιαστική ενημέρωση για τα εμβόλια και να ορθωθεί τείχος στον ανορθολογισμό, και όχι με τα πρωτόκολλα των επιχειρηματικών ομίλων, με παλινωδίες και με διχαστικές λογικές.
Αυτοί οι όροι, που απαιτούν τη θωράκιση του δημόσιου συστήματος Υγείας και ιδιαίτερα της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, όχι μόνο δεν διασφαλίζονται στο πλαίσιο της σημερινής πολιτικής, αλλά αντίθετα υπονομεύονται συστηματικά.