Κινηματογράφος “Νίκη”, μια πολύ “βαριά” είδηση που πέρασε στα ψιλά

Του Κώστα Γαργάλα
Όταν ξεκίνησαν οι αυτοδιοικητικές βαρβαρότητες των « Μπέος & Σια» μια από τις πρώτες στοχεύσεις τους ήταν ο θάνατος της συλλογικής μνήμης , η αποκοπή μιας ολόκληρης πολιτείας από τον ομφάλιο λώρο της, η αλλοίωση της ιστορίας και η φυσικά η αναθεώρησή της κατά πως βόλευε στον καθεστώτα χρόνο και στην πολιτική δύναμη και άποψη που εκείνοι εκπροσωπούσαν. Αυτό όμως ενώ συνέβαινε στο σύνολο του Δήμου Βόλου, στην Νέα Ιωνία είχε κάποια άλλα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Η Νέα Ιωνία, παρά το γεγονός της διαμόρφωσης στα τελευταία χρόνια ενός νέου κοινωνικού περιβάλλοντος, με μια από τις αιτίες να είναι η αλλαγή της σύνθεσης του πληθυσμού από αμιγή προσφυγικό σε πολυκαταγωγικό σύνολο, αποτελούσε πάντα μια συνεκτικότερη των άλλων κοινωνική και αστική οντότητα. Άρα και πιο δύσκολος στόχος για τους πολιτικούς «γύπες» του τόπου. Η αποκοπή συνεπώς αυτής της Δημοτικής Ενότητας , με τα πληθυσμιακά και κοινωνικοπολιτικά χαρακτηριστικά της, από τον ομφάλιο λώρο της είχε να κάνει με το χτύπημα συμβόλων ,ιδεών αλλά και κτιρίων με αναφορά . Χωρίς να επεκταθώ ιδιαίτερα καθώς δεν είναι το κύριο θέμα του σχολίου θυμίζω μερικά όπως,
την διαρκή και ανελέητη επίθεση προς την ΝΙΚΗ ΒΟΛΟΥ (ιδέα) που, μέχρι τουλάχιστον σήμερα, στάθηκε αδύνατο να την εξαφανίσει, την κατεδάφιση του ιστορικού καφενείου του “Πέτρου” (κτίριο) και την διαμόρφωση στον ίδιο χώρο ενός Μουσολινικού τύπου πάρκο με τσιμεντόπλακα, ωδή στην εντυπωσιακή απλότητα του φασιστικού αρχιτεκτονικού σχεδιασμού,
την συνειδητή αθέτηση της υπόσχεσης για την αποκατάσταση του Αγάλματος της Ελευθερίας και την ανακατασκευή της αναθηματικής χάλκινης πλάκας-γλυπτού που κλάπηκε εδώ και πέντε χρόνια, στην Πλατεία του Ιερού Ναού της Ευαγγελιστρίας (σύμβολο)
και τέλος , χωρίς να είναι και το έσχατο, την κατεδάφιση του τελευταίου Κινηματογράφου της πόλης , της «ΝΙΚΗΣ», αποτύπωμα της ζωής και της δημιουργίας στην πόλη προ εβδομηντακονταετίας και πλέον εποχής.
Και πάνω που ήταν έτοιμοι να κατασπαράξουν σαν (σαν;) τα κοράκια τον κινηματογράφο της μνήμης και της ζωής της Νέας Ιωνίας για να τον κάνουν χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων 19 θέσεων και να βολέψουν και κανά δυο κολλητούς- μικροσυμφεροντάκια της περιοχής, ήρθε η Γενική Διεύθυνση Αναστήλωσης Μουσείων και Τεχνικών Έργων Θεσσαλίας και με μια ΙΣΤΟΡΙΚΗ , κατά την άποψή μου απόφαση, σταμάτησε την δολοφονική εξάπλωση του Μπεϊκού «ιού» της απώλειας της μνήμης και της ισοπέδωσης.
Οφείλουμε, σαν κάτοικοι του Βόλου και ιδιαίτερα της Νέας Ιωνίας ένα ΜΠΡΑΒΟ στους ανθρώπους που συγκρότησαν την Επιτροπή , ένα ταπεινό ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για την απόφασή τους και μια από καρδιάς ΤΙΜΗ για την σκέψη τους γιατί αυτό που δεν έκανε ένας ολόκληρος λαός που γνώριζε την πρόθεση της κατεδάφισης, το έκανε μια χούφτα ανθρώπων που αποφάσισε να μιλήσει , μέσα στο γενικότερο κλίμα της αφωνίας , ΚΑΙ για λογαριασμό της ιστορίας.
Της δικής μας Ιστορίας. Της Ιστορίας της πόλης μας.
Παρεμπιπτόντως δεν γνωρίζω ούτε πόσοι-ες ούτε ποιοί-ές αποτελούν την Επιτροπή. Και γι’ αυτό η ειλικρινής και άδολη ευχαριστία προς εκείνους-ες έχει για μένα πολύ μεγαλύτερη αξία.
*ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ
Μέλος της Δ.Ε. του ΤΕΕ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ