Κηδεία και ταφή δύο άπορων με έξοδα του Δήμου Βόλου

Την ανάληψη εξόδων κηδείας και ταφής δύο άπορων ατόµων ανέλαβε ο Δήμος Βόλου, σύμφωνα με ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου. 

Με έγγραφά της η Διεύθυνση Κοιμητηρίων του Δήμου Βόλου βεβαίωσε για την πρώτη περίπτωση ότι η θανούσα απεβίωσε στις 30-08, από παθολογικά αίτια και η σορός της διακοµίστηκε από το Γενικό Νοσοκοµείο Βόλου στον ψυκτικό θάλαµο του Κοιµητηρίου «Κούκος» µέχρι και την ηµέρα ταφής της 8-9. Η θανούσα είχε µία κόρη η οποία είχε υιοθετηθεί από τρίτο πρόσωπο και δύο αδελφές οι οποίες, δήλωσαν την οικονοµική τους αδυναµία και απροθυµία και να παρευρεθούν στην κηδεία.

Για τη δεύτερη περίπτωση η ∆ιεύθυνση Κοιµητηρίων του Δήμου Βόλου βεβαίωσε ότι η θανούσα απεβίωσε στις 7-6, από παθολογικά αίτια και η σορός της ενταφιάστηκε στις 9-6. Για την ανωτέρω θανούσα, διαπιστώθηκε η οικονοµική αδυναµία και ο βαθµός αναπηρίας των τέκνων της για την ανάληψη των εξόδων ταφής της.

Επίσης, για την προαναφερόμενη περίπτωση εγκρίθηκε η απαλλαγή είσπραξης από τον ∆ήµο των εξόδων ταφής, ποσού 200 ευρώ, καθώς και η δωρεάν εκταφή µετά την παρέλευση τριετίας από τη ∆ιεύθυνση Κοιµητηρίων.

Σε έγγραφό της η Διεύθυνση Οικονομικών του Δήμου Βόλου μεταξύ άλλων ανέφερε:

«Σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου 75 του Ν. 3463/2006 (Κ.∆.Κ.) προβλέπεται η µέριµνα για τη στήριξη αστέγων και οικονοµικά αδύνατων δηµοτών, µε την παραχώρηση δηµοτικών και κοινοτικών οικοπέδων σε αυτούς ή µε την παροχή χρηµατικών βοηθηµάτων, ειδών διαβίωσης και περίθαλψης σε κατοίκους που αντιµετωπίζουν σοβαρά προβλήµατα διαβίωσης κατά τις προβλέψεις αυτού του Κώδικα».

Επίσης στο άρθρο 202 παρ.2 του Ν.3463/06 αναφέρεται ότι το Δηµοτικό Συµβούλιο µπορεί µε απόφασή του να χορηγεί σε εξαιρετικές περιπτώσεις, καθώς και για την αντιµετώπιση έκτακτης και σοβαρής ανάγκης στους οικονοµικά αδύνατους κατοίκους και πολύτεκνους είδη διαβιώσεως ή περιθάλψεως, κυρίως ιατροφαρµακευτικής και νοσοκοµειακής. Με τους ίδιους όρους επιτρέπεται να χορηγούνται χρηµατικά βοηθήµατα.

Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι ο ∆ήµος οφείλει να µεριµνά για τους άστεγους και άπορους πολίτες, ώστε να εξασφαλίζει τα πλέον απαραίτητα για ανθρώπινη και αξιοπρεπή διαβίωση, µέρος της οποίας αποτελεί και η κήδευσή τους, σύµφωνα µε τα θρησκευτικά και κοινωνικά επικρατούντα ήθη».