Oι γερμανοί σοσιαλδημοκράτες επιστρέφουν για πρώτη φορά στην εξουσία από το 2005, και αφότου μετά την εποχή Σρέντερ πέρασε μία μακρά περίοδο εσωστρέφειας, σε βαθμό τέτοιο που στις προηγούμενες εκλογές κινδύνευσαν με εξαφάνιση, φιλοδοξούν πλέον να δώσουν έναν διαφορετικό τόνο στις γερμανικές και ευρωπαϊκές πολιτικές εξελίξεις.
Η εκλογική επιτυχία του SPD, λίγες εβδομάδες μετά την πρόσφατη επικράτηση του Εργατικού Κόμματος στις εκλογές στη Νορβηγία, ενίσχυσε τις ελπίδες για πολιτική αναβίωση του χώρου της Κεντροαριστεράς στην Ευρώπη. Είναι, ωστόσο, πολύ νωρίς για να θεωρηθεί η επικράτηση του SPD προάγγελος ευρύτερων ανακατατάξεων στον πολιτικό χάρτη της Ευρώπης.
Μεταπολεμικά τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα έπαιξαν σημαντικό ρόλο στις ευρωπαϊκές εξελίξεις, συμβάλλοντας στη συγκράτηση των κοινωνικών ανισοτήτων, ενώ και στις μέρες μας μεγάλα τμήματα των ευρωπαίων ψηφοφόρων υποστηρίζουν το κράτος πρόνοιας, την προστασία για τους εργαζόμενους, υψηλότερης ποιότητας δημόσιες υπηρεσίες.
Πώς εξηγείται η υποχώρηση πολλών σοσιαλδημοκρατικών πολιτικών;
Οφείλεται στο ότι κινήθηκαν πολύ αριστερά σε σύγχρονα κοινωνικά ζητήματα, ενώ ταυτόχρονα κινούνται πολύ προς τα δεξιά σε οικονομικά ζητήματα;
Τα νέα αριστερά και πράσινα κόμματα με αιτήματα για πιο δίκαιες σχέσεις μεταξύ των φύλων, τη φυλετική ισότητα, ένα πιο πράσινο μέλλον, πίεσαν περαιτέρω τους σοσιαλδημοκράτες.
Τι χρειάζεται να γίνει προκειμένου τα σοσιαλδημοκρατικά και σοσιαλιστικά κόμματα να καταφέρουν στο εξής να οικοδομήσουν ευρείς και, κυρίως, ανθεκτικούς εκλογικούς συνασπισμούς μέσα από ένα υπολογίσιμο ξανά πολιτικό ρεύμα;
Δεν είναι απαραίτητο μόνο ένα σχέδιο που να επικεντρώνεται στα οικονομικά, αλλά και ένα σαφές όραμα για την κοινωνική πολιτική για ένα καλύτερο, πιο δίκαιο μέλλον.
Δ.Ρ.