Εξαιρετική η πρωτοβουλία του Διευθυντή της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Μαγνησίας, κ. Σωκράτη Σαββελίδη, για τη διοργάνωση του πρώτου Κοινού Σχολικού Συμβουλίου, που πραγματοποιήθηκε, την περασμένη Παρασκευή, στην αίθουσα εκδηλώσεων του ΤΕΕ Μαγνησίας. Για πρώτη φορά, οι μαθητές και μαθήτριες του Νομού μας βρέθηκαν όλοι μαζί, για να συζητήσουν τους προβληματισμούς τους για την παρεχόμενη εκπαίδευση, τις αδυναμίες της και τις προοπτικές που δημιουργεί για το μέλλον τους.
Τα όποια προβλήματα συντονισμού, που λογικό ήταν να υπάρξουν σ’ αυτή τη πρώτη προσπάθεια, δεν αναιρούν, σε καμία περίπτωση, την επιτυχία της διοργάνωσης, το σημαντικό κεκτημένο για το μέλλον και την προσδοκία για την καθιέρωσή της ως θεσμού. Άλλωστε, κι αυτά ακόμη προσέφεραν ένα πολύτιμο μάθημα, καθώς η δημοκρατία κι ο διάλογος απαιτούν πολλή δουλειά: απόλυτο σεβασμό στους θεσμούς και την προσωπικότητα κάθε εμπλεκόμενου, «σφιχτή» οργάνωση και συντονισμό, επικέντρωση στο θέμα, τις ανάγκες των συμμετεχόντων, τον στόχο της συζήτησης.
Κι αυτά τα «έχασαν», σε μεγάλο βαθμό, οι εκπρόσωποι των τοπικών και πολιτειακών μας φορέων στις τοποθετήσεις τους. Κι ίσως από την αγωνία τους να προβάλουν τα όρια των δυνατοτήτων τους στον χώρο της εκπαίδευσης με βάση τις αρμοδιότητές τους, ίσως από υπερβάλλοντα ζήλο προς τον πολιτικό τους φορέα, μακρηγόρησαν, βγάζοντας «τον καημό τους», προκαλώντας έτσι εύλογη ενόχληση στο μαθητικό κοινό, που αδημονούσε να εκφραστεί, πράγμα που -μπορούμε να είμαστε περήφανοι για τη νεολαία μας- το έκανε με μεγάλη σοβαρότητα και υπευθυνότητα, όταν πήρε τον λόγο…
Υπήρξαν, βέβαια, και ορισμένοι ταγοί μας που ξέφυγαν πολύ από το πλαίσιο της ιδιότητάς τους, εκφράζοντας με ιδιαίτερη ζέση τις απόψεις τους για το εκπαιδευτικό σύστημα, όπως ο κ. Εσερίδης, ο δήμαρχος του Αλμυρού. Τιμούμε απεριόριστα τον θεσμό και εκτιμούμε ιδιαιτέρως την αγάπη του για την αρχαιοελληνική παιδεία, αλλά ως δήμαρχος, φρονούμε, θα έπρεπε να περιοριστεί στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ως προς την υλοποίηση των υποχρεώσεών του σε σχέση με τα σχολεία της περιοχής του, με βάση τις αρμοδιότητες των Ο.Τ.Α.
Η επικριτική–σατιρική του αξιολόγηση σχετικά με βιβλία του νηπιαγωγείου, σε έντονο μάλιστα ύφος -για τα τρία γουρουνάκια και την «άτακτη» Χιονάτη, που συζούσε με τους επτά νάνους και γύριζε στα μπουζούκια(!)- μπορεί να προκάλεσε γέλιο και να κέρδισε το χειροκρότημα, όμως, με την παρέμβασή του, «μπήκε στα χωράφια άλλων», του εκπαιδευτικού κόσμου, και διατύπωσε απόψεις, χωρίς ωστόσο να γνωρίζει, όπως και ο κάθε μη ειδικός, τη φιλοσοφία των αναλυτικών προγραμμάτων σπουδών και των εκπαιδευτικών στόχων, προκαλώντας μια άσκοπη και ανώφελη για τη διοργάνωση αντιπαράθεση και οδηγώντας σε λανθασμένη εντύπωση τους παριστάμενους μαθητές για το πώς γίνεται ο διάλογος.
Και σε μια κοινωνία που μαστίζεται από την κρίση, η οποία είναι πρωτίστως πνευματική, ηθική και στη συνέχεια οικονομική, πρωτεύον μάθημα στους αυριανούς πολίτες είναι η τριβή με τις δημοκρατικές διαδικασίες, τον ορθολογισμό και τον σωστό διάλογο.
«Ο καθείς», λοιπόν, «εφ’ ω ετάχθη», με σεβασμό, υπευθυνότητα, εγκράτεια, νηφαλιότητα και ορθολογισμό. Γιατί, σήμερα, περισσότερο από ποτέ, έχουμε ανάγκη ως κοινωνία από θεσμικούς εκπροσώπους – θετικά πρότυπα.