Καθένας τους και μια “Μητέρα Τερέζα”

Μια “Μητέρα Τερέζα” έκρυβε τελικά ο καθένας τους μέσα του. Και ήταν αρκετό να πάρει τα ηνία της πόλης μια ευαίσθητη ψυχή, ένας άνθρωπος της προσφοράς, της θυσίας και της ανιδιοτέλειας, για να απελευθερώσει αμέσως τα μέχρι τώρα καταπιεσμένα “φιλάνθρωπα” αισθήματά τους. Βλέπαμε χθες στη συνέλευση της Φιλοπτώχου Αδελφότητας του Ορφανοτροφείου όλους τους δημοτικούς συμβούλους της πλειοψηφίας παρατεταγμένους, συν γυναιξί και τέκνοις, και πραγματικά τους καμαρώναμε. Συγκινηθήκαμε, βρε παιδί μου, δακρύσαμε, νιώσαμε περήφανοι για την πόλη μας που έχει εμπιστευτεί την τύχη της σε τέτοιες φιλάνθρωπες ψυχές και όχι σε χουλιγκάνους της ποδοσφαιρικής παράγκας και σε φιγούρες του υποκόσμου. Και ηρεμήσαμε, νιώθοντας πλέον ασφαλείς για την τύχη του πολύπαθου ιδρύματος. Πολύ περισσότερο που όλο και κάποιος θα βρεθεί που σίγουρα θα συγκινηθεί όταν χτυπήσει το τηλέφωνο και καταλάβει ότι στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής ξεχειλίζει η ανθρωπιά και η αφοσίωση στην θρησκεία, την οικογένεια και τα παιδιά…