Κάλεσμα για συμμετοχή στο συλλαλητήριο ενάντια στην καύση σκουπιδιών, που θα πραγματοποιηθεί αύριο στις 6:30 το απόγευμα στο Νοσοκομείο του Βόλου, απευθύνει η Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία. Σε ανακοίνωση που εξέδωσε αναφέρει μεταξύ άλλων:
“Από το 2016 μέχρι σήμερα η καύση σκουπιδιών βρίσκεται διαρκώς στο επίκεντρο της κοινωνικής διαπάλης στην περιοχή της Θεσσαλίας και του Βόλου πιο συγκεκριμένα. Και αυτό όχι λόγω των «υπερβολών» που εκτοξεύουν εναντίον της τα κοινωνικά κινήματα, όπως λένε τα αστικά επιτελεία και οι παράγοντες της εργοδοσίας. Αλλά γιατί χρόνο με το χρόνο γενικεύεται, μαζικοποιείται και λαμβάνει κυρίαρχη θέση τόσο στο ζήτημα της διαχείρισης των απορριμμάτων, όσο και σε σχέδια «ενεργειακής ανάκτησης». Είναι λοιπόν δυνατόν να είναι ασφαλής μια διαδικασία που στις αρχές της δεκαετίας του 2010 άρχισε ως πειραματική μέθοδος καύσης πολύ συγκεκριμένων υλικών και σήμερα γενικεύεται με ταχύτατους ρυθμούς; Προφανώς και όχι και αυτό το καταλαβαίνει οποιοσδήποτε δεν είναι εγκάθετος επιχειρηματικών συμφερόντων. Προφανώς το καταλαβαίνει και η αστική πολιτική που δια στόματος Μπέου απαντάει ευθαρσώς πως «η ΑΓΕΤ θα καίει ότι γουστάρει»…
Το ζήτημα της καύσης σκουπιδιών έθεσε διάπλατα στην κοινωνία το βασικό ερώτημα: ποια είναι τα όρια ελευθερίας της κοινωνική πλειοψηφίας και ποια των επενδυτικών σχεδιασμών. Σε κυβερνητικό επίπεδο το ερώτημα απαντήθηκε από όλες τις κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων με την εν λευκώ παραχώρηση κάθε ελευθερίας στο επιχειρηματικό κατεστημένο και την περιφρούρηση των επενδυτικών σχεδιασμών με ορδές μανιασμένων δυνάμεων καταστολής. Σε κοινωνικό και κινηματικό επίπεδο αφού περάσαμε από χίλια κύματα «επιστημονικών αναζητήσεων» και θεσμικών λύσεων φτάσαμε στη μεγάλη διαδήλωση της 13ης Ιούνη του 2020 για να απαντηθεί με σαφήνεια με το σύνθημα «να φύγει η Lafarge από την πόλη».
Όσο και αν φαίνεται παράξενο σε όσους επένδυσαν σε μια ενότητα που ήταν σφιχταγκαλιασμένη με την Κολυνδρίνη και τον Αγοραστό (ΝΔ), με το Μεικόπουλο και τον Αποστολάκη (ΣΥΡΙΖΑ), με το ΤΕΕ και διάφορες ΜΚΟ, σήμερα βρισκόμαστε στην πιο εκρηκτική περίοδο του κινήματος ενάντια στην καύση σκουπιδιών. Αυτό γιατί το φάντασμα της 13ης Ιούνη που έθεσε την προοπτική της νίκης στη δυνατότητα του λαού να καθορίζει ο ίδιος το μέλλον για την πόλη του και να αποφασίζει τελικά ο ίδιος με όρους κινήματος για το τι θέλει και το τι δε θέλει να υπάρχει στην πόλη του, στοίχειωσε μια και καλή την πόλη του Βόλου. Γιατί τα πολύμορφά κινήματα που διεξάγονται απ άκρη σ άκρη της χώρας και διεκδικούν γη και ελευθερία, έχουν τη δυνατότητα να διαμορφώσουν ένα πεδίο ενοποιημένης πάλης ενάντια στην καταστροφική καπιταλιστική ανάπτυξη. Γιατί η ζωή έχει την «κακή συνήθεια» να παλεύει μέχρι τέλους το θάνατο που σπέρνουν οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις”.