Ένα σημαντικό πολιτιστικό γεγονός ήταν αυτό της εμφάνισης της ορχήστρας “Ιωνία”, την Πέμπτη, στο Μέγαρο Μουσικής. Η ποιότητα της ορχήστρας αναμφισβήτητη, έχει πλέον ωριμάσει και δίνει καρπούς. Η ορχήστρα που πρωταγωνιστεί στα πολιτιστικά δρώμενα, δείχνει ότι τα καταφέρνει με τον καλύτερο τρόπο. Και όλοι καταλαβαίνουμε πόσος μόχθος απαιτείται και τι πείσμα και πόση αγάπη χρειάζεται για να αποδώσεις ύλη αυτής της ποιότητας στην εποχή μας. Όπως απέδειξαν, δεν απαιτείται μόνο ηρωισμός και όραμα. Απαιτείται πίστη, πειθαρχεία και σταθερότητα σε αρχές από τους δημιουργούς της.
Η “Ιωνία” είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, μετά την “Εστουδιαντίνα”, ενδογενούς πολιτιστικής ανάπτυξης που ενεργοποιεί τοπικές δυνάμεις.
Είναι ένας πολιτιστικός πόρος που μας θυμίζει την τοπική μας ταυτότητα, μέσα στο αφυδατωμένο από πολιτιστική κίνηση τοπικό περιβάλλον, που έχει αδρανοποιήσει πολλές τοπικές πολιτιστικές δυνάμεις. Ένα περιβάλλον με πολιτιστικά γεγονότα, πολλές φορές αμφιβόλου ποιότητας, χωρίς συνεκτικό ιστό, που αδυνατούν να εκφράσουν τη φυσιογνωμία και την τοπική πολιτιστική ταυτότητα.
Και γι’ αυτό δεν ευθύνεται η κρίση, αλλά οι εφαρμοζόμενες πολιτικές.
Δεκάδες καλλιτεχνικές φωνές υπάρχουν στο Βόλο, δεκάδες ομάδες δημιουργίας που ουδείς υποστηρίζει και κατά συνέπεια ελάχιστοι γνωρίζουν, γιατί απουσιάζει η στρατηγική που θα συνδέσει την ενεργοποίηση των τοπικών καλλιτεχνικών δυνάμεων με την τοπική πολιτιστική παραγωγή.
Υπάρχει στην πόλη μια αυθόρμητη δραστηριοποίηση διαφορετικών πολιτιστικών ρευμάτων και σε αυτό συμβάλλει καθοριστικά και η παρουσία του Πανεπιστημίου, αλλά κανείς δεν δίνει σημασία ώστε να δημιουργηθεί το κατάλληλο περιβάλλον για να αναπτυχθούν νέες μορφές συμμετοχής, πολιτιστικής δράσης και επικοινωνίας ώστε να μπορεί να αποτελέσει «εξαγώγιμο προϊόν» . Τα πρόσωπα παραμένουν άγνωστα, και συνθέσεις δεν υπάρχουν γιατί δεν υπάρχει σκοπός και στόχος.
Η “Ιωνία” προχώρησε μόνη της και τα κατάφερε να κερδίσει αναγνώριση και σεβασμό γιατί υλοποίησε ένα σχέδιο που θα έπρεπε να υλοποιούν οι οργανωμένες δομές της τοπικής κοινωνίας. Εφόσον οι οργανωμένες δομές λειτουργούν αποσπασματικά και χωρίς σχέδιο, ο κάθε πολιτιστικός φορέας τραβά το δρόμο του ξεχωριστά χωρίς να μπορεί να αναδεχθεί και να κερδίσει το έδαφος που του αξίζει.
*της Κατερίνας Τασσοπούλου