Της Κατερίνας Τασσοπούλου
Επικαλούμενη μέχρι και οθωμανικά «ταπιά» η εκκλησία πούλησε σε μια κυπριακή εταιρεία αμφισβητούμενες μέχρι σήμερα από δραστήριες τοπικές οργανώσεις, μεγάλες εκτάσεις στις Νηες και με χρυσόβουλα διεκδικεί η Μονή Φλαμουρίου την έκταση ενός παρθένου δάσους, που ήδη νοίκιασε σε ιδιωτική εταιρεία, γι’ αυτό και στον Δήμο Ρήγα Φεραίου επικρατεί «ξεσηκωμός».
Το ελληνικό κράτος βέβαια αποδέχεται ταπιά και χρυσόβουλα γιατί σε τέτοια θεμελιώνεται η περιουσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Τουρκία.
Τις αμφισβητούμενες όμως περιοχές η Μητρόπολη και το Μοναστήρι τις δήλωσαν στο κτηματολόγιο ως περιουσία τους και το οργανωμένο υποτίθεται κράτος γύρισε την πλάτη, αδιάφορο γιατί οι παπάδες, οι μητροπολίτες και οι καλόγεροι παίζουν τον ρόλο του ρυθμιστή της πολιτικής ζωής στη βαθιά Ανατολή, που έχουμε την ατυχία να ζούμε.
Εάν για παράδειγμα αύριο εμφανιστούν οι απόγονοι του Θεοβάλδου Γ’ της Καμπανίας, με τα χρυσόβουλά τους , να τους παραδώσουμε την Ανάβρα, το Νεοχωράκι, την Πρόπαν, την Κάρλα και γιατί όχι και τον Πηνειό.
Για πολλούς όλα αυτά δείχνουν σαν μια μεγάλη «μούφα» με στόχο τα δημόσια κτήματα των οποίων την τύχη ορίζουν το 2021 από τον τάφο τους ο Μουράτ ο Β’ και ο Βαγιαζήτ, ο Σουλεϊμάν και η Χουριέμ μαζί. Πριν όμως αποφανθεί η τυφλή δικαιοσύνη και το θεότυφλο δημόσιο με τους υπηρεσιακούς του παράγοντες, θα πρέπει πρωτίστως να παραδεχτούμε, πως είναι μια τεράστια φάρσα, που απασχολεί ένα κωμικό κράτος, που ανέλαβε διά υπουργών και βουλευτών να κάνει τον μεσάζοντα στους παπάδες και τους καλογέρους, οι οποίοι αντί να προσεύχονται, ασχολούνται με το πως θα γεμίζουν τα ταμεία τους.
Το παράδοξο δεν είναι μόνο ότι το 2021 ρυθμίζει τα θέματα ενός κράτους με χρυσόβουλα η Χουριέμ και ο άντρας της, αλλά ότι οι πιστοί σπεύδουν να συγχωρήσουν αυτή τη συμπεριφορά της εκκλησίας.
Κανονικά όλοι αυτοί που μπαινοβγαίνουν στις εκκλησίες, όλοι αυτοί που σταυροκοπιούνται, έπρεπε να είναι επιφυλακτικοί με εκείνους που δεν δείχνουν κανένα σημάδι εγκράτειας. Δεν συνάδουν οι μπίζνες με τις αρχές της πίστης. Πως να το κάνουμε.
Αν οι πιστοί δεν μπορούν να καταλάβουν τις δικαστικές πλευρές των υποθέσεων, ας σταθούν στην ιδιότητα των ανθρώπων, που ανέλαβαν ρόλο εμπόρων.