Του Γ. Καπουρνιώτη
Στην ομιλία του ο Αντώνης Σαμαράς για την ημέρα της Ευρώπης στο Ζάππειο, την Τρίτη 9 Μαΐου 2023, ξάφνιασε αρκετούς με όσα είπε για τη λεγόμενη «woke culture». Σας παραθέτω ενδεικτικά αποσπάσματα: «Σήμερα υπάρχει και η λεγόμενη αποδόμηση. Το woke culture. Κι όχι μόνο στην Ευρώπη. Στη Δύση γενικότερα… Δηλαδή το γκρέμισμα όσων συνιστούν την κοινή κληρονομιά μας. Όπου τα ιερά πρόσωπα της Μάνας και του Πατέρα υποβιβάζονται σε απρόσωπους αριθμούς: Γονέας 1 και Γονέας 2. Αυτό δεν είναι Ευρώπη… Φτάσαμε σήμερα, την ώρα που τα προβλήματα γιγαντώνονται να πιθηκίζουμε ανοησίες για το πόσα είναι τα «φύλα»… Είναι λάθος για τη Δύση αυτός ο καταχρηστικός δικαιωματισμός που οδηγεί σε μια διχαστική και ακατανόητη νέα γλώσσα, πολιτικής ορθότητας…».
Πράγματι μια σκληρή ομιλία που θυμίζει «τραμπική δεξιά», μα οι επιλογές του καθενός είναι δικό του θέμα, γιατί… περί ορέξεως ουδείς λόγος! Αλλά από το σημείο αυτό μέχρι του να φθάνεις να λες στον λαό σου ότι ο εξ Αμερικής νοσηλευτής σύντροφός σου «έχει πολλά να προσφέρει στον τόπο μας», υπάρχει κάποια απόσταση. Δηλαδή, εντάξει, μας έρχεται εξ ουρανού (αεροπορικώς δηλαδή) η «woke culture» της ομάδας του Τζο Μπάιντεν, αλλά ας μην χάσουμε και τα λογικά μας. Εντάξει, ο Ανδρέας Παπανδρέου αναζήτησε τη Δήμητρα με το βλέμμα του, στις 22 Οκτωβρίου 1988, όταν έκανε το περιώνυμο νεύμα και εκείνη κατέβηκε στην κλίμακα του αεροσκάφους, αλλά δεν μας την παρουσίασε και ως μια «πυρηνική επιστήμονα»!
Το θυμάστε; Όταν άνοιξε η πόρτα του αεροπλάνου βγήκε ο Ανδρέας Παπανδρέου κάπου τριάντα κιλά πιο αδύνατος αφότου έφυγε, δύο μήνες νωρίτερα, για να χειρουργηθεί στο Χέρφιλντ. Κατέβηκε δυο-τρία σκαλοπάτια, σταματάει και ξαφνικά γυρίζει πίσω κάνοντας ένα νεύμα. Στην αρχή φαίνεται σαν να απευθύνεται στην άδεια πόρτα του αεροπλάνου. Αλλά αμέσως στην κορυφή της σκάλας ξεπρόβαλε μια φιγούρα, ιδιαίτερα γνωστή στο ελληνικό – αλλά και στο διεθνές – κοινό τα τελευταία χρόνια: η ξανθιά πρώην αεροσυνοδός Δήμητρα Λιάνη. Η χειρονομία του προς τη μετέπειτα τρίτη κατά σειράν σύζυγό του έμεινε στην Ιστορία. Για όσους τον ήξεραν καλύτερα ήταν η πρώτη από μια σειρά ενεργειών με τις οποίες ήθελε να υποδηλώσει ότι: «της χρωστάει τη ζωή του»!
Το να ισχυρίζεσαι, όμως ο κύριος Κασσελάκης πως ο τίτλος που έχει ο σύντροφός του στις ΗΠΑ είναι αντίστοιχος με αυτόν του παθολόγου – γενικού ιατρού στην Ευρώπη, είναι άλμα επί κοντό! Κι όπως λέγει δε ο λαός, «ας μην τρελαθούμε κιόλας»! Βεβαίως και είναι κάτι διαφορετικό ή κάτι νέο αυτό που συνέβη στον Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς – Προοδευτική Συμμαχία, ο οποίος από μια παρέα διαμαρτυρομένων έγινε κόμμα. Εν συνεχεία σκαρφάλωσε στην ιστιοσανίδα της οικονομικής καταστροφής και με τη βοήθεια ενός δεξιού κόμματος, ίππευσε το κύμα της δυσαρέσκειας την οποία είχε δημιουργήσει ή πολιτική των μνημονίων, κυβέρνησε για πέντε χρόνια για να φθάσει αυτή την ώρα να ασπάζεται ό,τι πιο «αμερικάνικο» έχουμε δει μέχρι σήμερα. Κάποιοι, όμως, εξ εκείνων που συνέδραμαν τον νέο πρόεδρο στην ξέφρενη πορεία προς την αρχηγία οφείλουν τώρα να του υποδείξουν ποια είναι τα όρια και ποιο είναι το μέτρο!
Κατά τα λοιπά, εκείνος που συνέλαβε την ιδέα να κάνει τον Σύριζα – Προοδευτική Συμμαχία «κουλουβάχατα» πέτυχε απολύτως! Επεβλήθη – διά της woke επικοινωνίας – ένα αρχηγός για τον οποίο το μόνο που γνωρίζουμε είναι ότι: τον λένε Στέφανο και ήταν κάτοικος εξωτερικού με μοναδικές ανησυχίες στα πλοιοκτητικά συμβόλαια και στους δείκτες του Dow Jones! Ο ίδιος σε μια συνέντευξη αποκάλυψε πως: «χωρίς τον σύντροφό του δεν θα ήταν αυτό που είναι», και ο ίδιος να διαπνέεται από υπερβολική αυτοπεποίθηση – το δείχνει και η στάση του σώματός του – και να πιστεύει ότι η Ιθάκη του είναι η πρωθυπουργία της Ελλάδας. Ένας αρχηγός χωρίς να έχει μέχρι τώρα παρουσιάσει δυνατές πολιτικές θέσεις απέναντι σε μια «ισχυρή» κυβέρνηση και με μια υπόσχεση ότι «θα μελετήσει ελληνικά». Δηλαδή ο Σύριζα, από κει που είχε πρόεδρο ο οποίος δεν μιλούσε ή μιλούσε περίεργα αγγλικά, τώρα έχει πρόεδρο που ομιλεί και σκέπτεται αμερικάνικα, αλλά δεν καλολέει τα ελληνικά. Δικό τους πρόβλημα, ασφαλώς, αλλά κάπου ενδιαφέρει και εμάς, όλους, αφού ο εν λόγω είναι πλέον πρόεδρος του δεύτερου του μέχρι τώρα σε δύναμη κόμματος στην ελληνική Βουλή και, συνεπώς, πρόεδρος του κόμματος της αξιωματικής Αντιπολίτευσης! Τώρα μην με ρωτήσετε για «πρωτόκολλα» και άλλα, τα όποια έχουν σχέση με την πρόσκληση και την εμφάνιση του προέδρου του δεύτερου κόμματος της Βουλής σε επίσημες εκδηλώσεις, διότι είναι βέβαιο ότι θα μπερδευτούμε. Είπαμε, όμως, η woke κουλτούρα, κάτι τέτοιες λεπτομέρειες, «τις μασάει»!
Η φυσική συνέπεια της «παγκοσμιοποίησης», δηλαδή ο woke καπιταλισμός, με το πολυεθνικό κεφάλαιο να ενισχύει συλλογικότητες, να στηρίζει την διαφορετικότητα και το πράσινο, υπάρχει γύρω μας, δεν λογαριάζει οικογένεια, φύλα και έννοιες όπως πατρότητα – πατέρας, μητρότητα – μητέρα. Σε αυτό τον αστερισμό επιχειρείται να μας εισαγάγει ο ερχομός, εξ Εσπερίας, του: «με λένε Στέφανο». Θέλουμε – δεν θέλουμε, είναι ένας νέος τρόπος ζωής, μια άλλη τελείως αντίληψη περί κοινωνίας. Ας ελπίσουμε να έχουμε καλά ξεμπερδέματα. «Πρώτα ο Θεός», όπως είπε (δεν μπορείς εύκολα να πετάξεις στα σκουπίδια αυτά που σου έμαθαν -μικρός- στην Ελλάδα) εν τη ρύμη του λόγου του και ο νέος πρόεδρος!