Η Νόρα Πυλόρωφ συστήθηκε στο αναγνωστικό κοινό πριν από αρκετά χρόνια με το «Διαμαντένιο Άλφα» πιστοποιώντας τη συγγραφική της ικανότητα και τη δυνατότητα επικοινωνίας με το αναγνωστικό κοινό. Από τότε έως τώρα έχει «προσφέρει» μυθιστορήματα που αγαπήθηκαν και προσφάτως και συλλογή διηγημάτων. Στον Βόλο έρχεται για την παρουσίαση των βιβλίων της, του μυθιστορήματος «Έρωτας Μάγος» και των διηγημάτων «Το ξεχορτάριασμα», αύριο Δευτέρα 19 Ιουνίου, στις 8 μ.μ., στο Αρχοντικό Ζαφειρίου στον Άγιο Ονούφριο προσκεκλημένη του Πολιτιστικού Κέντρου «Ιωλκός», του 1ου Σοροπτιμιστικού Ομίλου Βόλου και του Σοροπτιμιστικού Ομίλου Βόλου «Θέτις» σε μια ανοικτή για το κοινό εκδήλωση.
Ένα νέο μυθιστόρημα σας φέρνει κοντά μας, «Έρωτας Μάγος» ο τίτλος του και το περιεχόμενό του ιστορίες μελών οικογένειας, ιστορίες με πάθη και λάθη, με ανατροπές… Ποια η θέση του έρωτα σε όλα αυτά;
Ο μάγος έρωτας φέρνει δύο ανθρώπους κοντά. Τους εξωραΐζει και τους εξιδανικεύει. Καθρεφτίζονται και λάμπουν ο ένας στα μάτια του άλλου. Μετά αρχίζουν τα δύσκολα. Η σταδιακή αποδόμηση. Όταν ξεκινάει ο ένας να βλέπει τα κουσούρια του άλλου και να πρέπει να πορευτεί με αυτά. Όταν τα φορτία που κουβαλάει ο ένας έρχονται σε σύγκρουση με τα φορτία του άλλου. Εκεί θα δοκιμαστεί μια σχέση. Αν θα ευοδωθεί ή αν θα ναυαγήσει. Πού πρέπει να κάνω πίσω, να αποδεχτώ τις ιδιαιτερότητες του άλλου, πού πρέπει να επιβάλλω τις δικές μου, γιατί δεν μπορώ να κάνω αλλιώς. Πώς μπορεί ο «Έρωτας Μάγος» να εξομαλύνει καταστάσεις, να απαλείψει διαφορές, να καταλαγιάσει πάθη; Ο έρωτας πρέπει να είναι ευέλικτος, συγχωρητικός, εφευρετικός και πολυμήχανος. Και να νιώθει ότι είσαι διατεθειμένος να κάνεις τα πάντα για να τον διατηρήσεις ζωντανό.
Έχετε αναδείξει μέσα από τα βιβλία σας ποικίλα θέματα, επίκαιρα θέματα, θέματα δύσκολα… Θεωρείτε ότι ο συγγραφέας οφείλει να επισημαίνει και να εγείρει συνειδήσεις;
Οφείλει να εντοπίζει τάσεις και ροπές στην κοινωνία και να κρούει τον κώδωνα του κινδύνου. Χωρίς μανιφέστα, χωρίς φανφάρες. Ο συγγραφέας παραθέτει τις δικές του αλήθειες, αν αυτές συμπέσουν με εκείνες του αναγνώστη του, αν ο αναγνώστης αναρωτηθεί και προβληματισθεί, ο συγγραφέας έχει επιτελέσει το έργο του.
Τι είναι για εσάς η ανάγνωση ενός βιβλίου, τι σημαίνει επιπλέον για εσάς η λογοτεχνία;
Η ανάγνωση ενός βιβλίου είναι ταξίδι. Ένα ταξίδι όπως το αντιλαμβάνεται ο καθένας βάσει του δικού του βιογραφικού. Πολλές και ποικίλες οι αναγνώσεις. Όσες οι αναγνώστες ενός λογοτεχνικού έργου, τόσες και οι αναγνώσεις του. Η λογοτεχνία είναι μια διαδικασία μεταμφίεσης που δίνει στον συγγραφέα τη δυνατότητα να ιχνογραφήσει τον εαυτό του, τα πιστεύω του, ενδεχομένως τα θέλω του. Συνειδητά ή ασυνείδητα.
Θεωρείτε ότι η συγγραφή ενός βιβλίου είναι ένα ταξίδι στη συνείδηση με στόχο την αναζήτηση λύσεων στα αδιέξοδα του καθενός ή και κάτι άλλο πιο απλό και πιο προσιτό;
Όλοι οι άνθρωποι έχουμε συρτάρια. Κρύβουμε εκεί πολλά πράγματα, φόβους, ανεπάρκειες που τις ξέρουμε και κάνουμε ότι τις αγνοούμε γιατί δεν ξέρουμε αν και πόσο θα τις αντέξουμε, επιθετικότητα που συσσωρεύτηκε μέσα μας και δεν μπορέσαμε να την εκφορτίσουμε, ενοχές που είναι ο πιο ύπουλος αντίπαλος του ανθρώπου. Αυτά τα συρτάρια καλό είναι να τα αφήνουμε στην ησυχία τους, αρκεί βέβαια να μας αφήνουν και αυτά στη δική μας. Εγώ τα ανοίγω αυτά τα συρτάρια. Όταν νιώθω αρκετά δυνατή για να το κάνω. Από αυτά αντλώ. Και από όλα όσα έρχονται από έξω να με αγγίξουν και να με πονέσουν.
Στο τελευταίο σας βιβλίο παίζετε σε πολλά επίπεδα σε χώρο και χρόνο, αλλά και σε πρόσωπα και καταστάσεις… Τι επιδιώκετε με την παράλληλη δράση;
Η ζωή μας είναι πολυσύνθετη, πολυεπίπεδη και πολυπρισματική. Δεν απομονώνω τους ήρωές μου από τον κοινωνικό τους περίγυρο, αλλά τους βάζω να λειτουργούν μέσα σε αυτόν, να δέχονται επιρροές. Να κατευθύνονται από πάθη και λάθη και να περπατούν στις πατημασιές των προηγουμένων ό,τι και να σημαίνει αυτό. Είμαστε κομμάτι ενός μεγάλου ιστού που η μία κλωστή δένεται κόμπο με την άλλη.
Γνωστή και αγαπητή από τα προηγούμενα βιβλία σας πείτε μας τι σας οδήγησε στη συγγραφή τους, τι σας έκανε συγγραφέα, ενώ είχατε διαγράψει ήδη μια άλλη επαγγελματική πορεία και μάλιστα πετυχημένη;
Ήταν κάτι που ούτε φανταζόμουν ότι υπήρχε μέσα μου. Αναρωτιέμαι μέχρι σήμερα πώς μπόρεσα να ζω τόσα χρόνια έχοντας κουκουλώσει αυτή τη λαχτάρα και κάνοντας πράγματα που δεν μου πρόσφεραν τόση ικανοποίηση. Ανακάλυψα εντελώς τυχαία και συμπτωματικά ότι μπορούσα να γράψω και ότι αυτό ήθελα να κάνω στη ζωή μου. Ήταν θεόσταλτο δώρο και είμαι ευγνώμων γι’ αυτό.
Στην εκδήλωση στον Βόλο θα παρουσιαστεί και η συλλογή διηγημάτων με τίτλο «Το ξεχορτάριασμα»… Υπηρετείτε πολλές μορφές γραφής και ποια προτιμάτε;
Πριν δεκαοχτώ χρόνια εκδόθηκε το πρώτο μου βιβλίο στη σειρά Μικρός Ιανός, ένας τόμος διηγημάτων με τίτλο «Καθρέφτες θαμποί. Τέσσερις ιστορίες και μια αληθινή». Με αυτό το βιβλίο άρχισε η συγγραφική μου πορεία. Φίλοι λογοτέχνες και όχι μόνο με προέτρεψαν να ασχοληθώ με τη μικρή φόρμα. Ισχυρίστηκαν ότι είμαι πολύ καλή σε αυτό. Για μένα, όμως, η μεγάλη πρόκληση ήταν το μυθιστόρημα. Μετά από τόσο μεγάλο λοιπόν χρονικό διάστημα εκδόθηκε «Το ξεχορτάριασμα» που περιέχει δεκατέσσερις αυτοτελείς ιστορίες. Αυτό που ξεχωρίζει το βιβλίο, όμως, είναι ότι οι ιστορίες δεν γράφτηκαν για να εκδοθούν, γράφτηκαν χωρίς σκοπό και χωρίς πρόγραμμα, γιατί είχα κατά καιρούς την ανάγκη να καταγράψω πράγματα που με είχαν ταρακουνήσει, με είχαν ταράξει και έπρεπε κατά κάποιον τρόπο να τα εξορκίσω για να επιστρέψω στην καθημερινότητά μου. Είναι στιγμιότυπα πετρωμένα στον χρόνο, είναι κατάθεση ψυχής. Είναι το δικό μου «ξεχορτάριασμα».
Πότε και πώς έρχεται η διάθεση να γράψετε, να ξεκινήσετε μια ιστορία, ένα νέο βιβλίο;
Γράφω συνειρμικά. Έχω μια γενική ιδέα και ξεκινάω. Αν με βοηθήσει η κυρία Έμπνευση που είναι ιδιότροπη και καμωματού και δεν σε επισκέπτεται όσο και να την παρακαλέσεις και να την καλοπιάσεις, αν εκείνη δεν το θέλει, αν λοιπόν τη βρω στα καλά της και κάτσει δίπλα μου, έχει καλώς. Αλλιώς περιμένω μόνη και άπραγη μπρος στον υπολογιστή, μέχρι να ξανάρθει. Δεν την πιέζω ούτε πιέζομαι. Με ενδιαφέρει η αυθεντικότητα και η αμεσότητα του κειμένου που επιτυγχάνεται μόνο αν αφήσεις τον εαυτό σου ελεύθερο να γράψει αβίαστα στο χαρτί αυτά που θέλει.
Οι ήρωές σας στηρίζονται σε υπαρκτά πρόσωπα; Υπάρχουν μύθος ή αλήθεια στα βιβλία σας;
Τις περισσότερες φορές, ναι. Αυτοί δίνουν το έρεισμα. Τους ντύνω, όμως, με μυθοπλασία, τους μεταμφιέζω, γιατί μόνο έτσι θα γίνουν «δικοί» μου.
Ξεχωρίζετε κάποιο από τα βιβλία σας και για ποιο λόγο;
Βέβαια υπάρχει αγαπημένο βιβλίο. Όμως, σαν τη μαμά που ξέρει τα στραβά των παιδιών της, αλλά δεν παύει να τα αγαπάει, έτσι κι εγώ τα «παιδάκια» μου τα αγαπάω όλα με τον ίδιο τρόπο και δεν φανερώνω ποιο αγαπώ περισσότερο!