Ο βίος του περιλάλητου στρατηλάτη και Μακεδόνα βασιλέα, Αλέξανδρου Γ’, που έμεινε στην Ιστορία με τον χαρακτηρισμό Μέγας, εξακολουθεί να γοητεύει μέχρι και σήμερα. Λατρεύτηκε σαν θεός όσο ζούσε, ενώ το γεγονός ότι πολλά κομμάτια της ζωής του δεν έχουν φωτιστεί επαρκώς, μπλέκει θρύλους και δοξασίες για τον άνθρωπο που σφράγισε μία ολόκληρη εποχή με τις κατακτήσεις και τα επιτεύγματά του, κατά τη διάρκεια της 11χρονης εκστρατείας του στην Ανατολή.
Το ενδιαφέρον του κ. Γιάννη Πίκουλα για τον Μέγα Αλέξανδρο, οδήγησε τον Αθηναίο καθηγητή αρχαίας ελληνικής ιστορίας, ο οποίος διδάσκει στο Τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας (ΙΑΚΑ) του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, να προχωρήσει στην έκδοση του βιβλίου «Αλέξανδρος Γ’ ο Μέγας – Δώδεκα ερωτήματα και κάποιες απορίες». Κυκλοφόρησε τον περασμένο Δεκέμβριο από τις εκδόσεις Καλλιγράφος και το τελευταίο διάστημα ο κ. Πίκουλας έχει ξεκινήσει περιοδεία ανά την Ελλάδα, για την προώθηση του έργου του. Επισκέφθηκε αρκετές πόλεις, όπως η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη, η Σπάρτη, ενώ μίλησε και στο Μουσείο Πέλλας. Χθες βρέθηκε στον Βόλο και πιο συγκεκριμένα στο «Αθανασάκειο» αρχαιολογικό μουσείο, ενώ σήμερα θα παρουσιάσει το νέο βιβλίο του στη Λάρισα.
«Γενικά το βιβλίο, είναι μικρό σχήμα και λίγες σελίδες. Κάτι λιγότερες από εκατόν πενήντα για την ακρίβεια. Προσπάθησα με δώδεκα ερωτήματα και τις αντίστοιχες απαντήσεις, να προσφέρω μία πιο λιτή και ταυτόχρονη εκδοχή στα κυριότερα που μας απασχολούν για την προσωπικότητα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, έναν χαρακτηρισμό που δόθηκε μεταγενέστερα, καθώς οι επιστήμονες τον αποκαλούμε Αλέξανδρο Γ’, υιό του Φιλίππου Β’ της Μακεδονίας. Όπως για παράδειγμα, το πού βρίσκεται ο τάφος του, που τοποθετείται στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, κάτι που είναι αναντίρρητο. Οι απαντήσεις που δόθηκαν, είναι συνοπτικές, αλλά όσο το δυνατόν πιο τεκμηριωμένες», σημείωσε ο καθηγητής του ΙΑΚΑ, ο οποίος στη συνέχεια αναφέρθηκε στη γοητεία που του ασκεί ο Μακεδόνας στρατηλάτης. «Αυτό το θέμα δημιουργεί παγκοσμίως μία έλξη, μία σαγήνη», παραδέχθηκε, ενώ έπειτα μίλησε για τις προφορικές αφηγήσεις που αφορούν στον Μέγα Αλέξανδρο κι έχουν εξαπλωθεί σε πολλές χώρες: «Ένα από τα πρώτα πράγματα που θα πρέπει να διακρίνουμε είναι αυτά που έχει γράψει η αρχαία ελληνική γραμματεία, τα οποία όμως είναι πολύ αποσπασματικά. Οι πλήρεις πηγές που έχουμε, είναι αρκετούς αιώνες πιο μετά, όπως είναι ο Πλούταρχος και ο Αρριανός. Από την άλλη πλευρά, είναι όλος αυτός ο θρύλος που δημιουργήθηκε και βασίστηκε στο μυθιστόρημα του Αλεξάνδρου από τον Ψευδο-Καλλισθένη που μετουσιώθηκε στη φυλλάδα του Μ. Αλεξάνδρου και κυριάρχησε κατά τον Μεσαίωνα, στη Δύση, στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία και την Κεντρική Ασία, και μεταφράστηκε στις κυριότερες γλώσσες της εποχής. Συνολικά τότε έγιναν τριάντα πέντε μεταφράσεις».
Όσο για τι έχει προσθέσει η νεότερη έρευνα γύρω από τον βίο του Μ. Αλέξανδρου; «Ό,τι είναι γνωστό, δεν αλλάζει. Αυτό που διαφέρει, είναι ο τρόπος που προσπαθούμε να το παρουσιάσουμε όλο αυτό στο ευρύτερο κοινό. Όχι, όμως, μέσα από πολύτομα έργα, αλλά συνοπτικά, πλην τεκμηριωμένα, να επιχειρούμε μία άλλη προσέγγιση για τη συγκεκριμένη προσωπικότητα». Κλείνοντας, μίλησε για το πότε πήρε την απόφαση να προχωρήσει στη συγγραφή του πονήματος: «Το 2016 είχα κυκλοφορήσει το βιβλίο «Η άγνωστη Μικρά Ασία. Ταξιδιωτικές σημειώσεις». Τώρα ήταν θέμα χρόνου να «αναμετρηθώ» κι εγώ μαζί με τον Αλέξανδρο και να γράψω κάτι για εκείνον».