Πολιτισμός

«Η Χρυσαλλίδα» της Ζοέλ Λοπινό

Της Μαρίας Αλμπανίδου,
νομικού MSc, ποιήτριας

Καλημέρα, καλημέρα αγαπημένοι και αγαπημένες! Αφού μπήκαμε πλέον στην καινούργια χρονιά κι αρχίσαμε να συνηθίζουμε, διάλεξα για εσάς ένα πολύ γοητευτικό και «ταξιδιάρικο» θα έλεγα βιβλίο, που πρώτα απ’ όλα θα σας ταξιδέψει βαθιά μέσα στον εαυτό σας και στην ψυχή σας και θα σας θυμίσει όλα αυτά για τα οποία αξίζει κανείς να παλεύει και να διεκδικεί σ’ αυτή τη ζωή. Είναι το βιβλίο «Η Χρυσαλλίδα» της Ζοέλ Λοπινό από τις εκδόσεις Καστανιώτη του 2020. Γιατί μη μου πείτε, όλοι λίγο πολύ δεν είμαστε χρυσαλλίδες;*
Γαλλίδα με ελληνικές ρίζες από την πλευρά της μητέρας της, η Ζοέλ Λοπινό επέλεξε να ζει και να κάνει καριέρα στην Ελλάδα τολμώντας να γράφει σε μια γλώσσα που δεν είναι η μητρική της. Έχει σπουδάσει Γαλλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Γκρενόμπλ, όπου γεννήθηκε και έζησε. Επίσης σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Για είκοσι χρόνια δίδαξε τη γαλλική γλώσσα σε δικά της ινστιτούτα στην Αθήνα. Από το 1996 αφιερώθηκε αποκλειστικά στη συγγραφή μυθιστορημάτων και παραμυθιών. Είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη και μαχητική στα θέματα του ρατσισμού, της ισότητας των δύο φύλων, της κακοποίησης παιδιών και γυναικών. Είναι μητέρα τεσσάρων παιδιών.
Σε μία συνέντευξή της στο www.iefimerida.gr στις 6/8/2020 στη δημοσιογράφο Κατερίνα Πουλοπούλου με αφορμή το βιβλίο, αναφέρει τα ακόλουθα: «Στο νέο μου βιβλίο από τις εκδόσεις Καστανιώτη θα γνωρίσετε τον πραγματικό και μοναδικό εχθρό μέσα σας! Θα μπείτε βαθιά στα γρανάζια του μυαλού σας, θα δείτε πόσο οι σκέψεις σάς κρατούν αιχμάλωτο στον φόβο και σας αποκόβουν από την αληθινή αγάπη, από την αυτοπεποίθηση, τη χαρά, πόσο αυτές σας περιορίζουν σε όλα τα επίπεδα ζωής. Θα μάθετε μέσω των ηρώων μου τους τρόπους να απαλλαγείτε από τον θυμό, το μίσος, τη θυματοποίηση. Θα δείτε τη σημασία της συγχώρεσης ώστε να σπάσετε τα περιοριστικά σας δεσμά. Αλλά κυρίως θα δείτε πόσο μαγική μπορεί να είναι η ζωή και θα θελήσετε με τη σειρά σας να βάλετε λίγη μαγεία στην καθημερινότητά σας. Θα εκπλαγείτε με το πώς αλλάζοντας κάποιες συνήθειες, η κάθε μέρα μπορεί να γεμίσει νόημα, χαρά και να νιώθετε πλήρεις και κυρίως ελεύθεροι!».

Και συνεχίζει σ’ αυτή την καταπληκτική συνέντευξη που σας καλώ να την ψάξετε και να τη διαβάσετε (σας παραθέτω το link:
https://www.iefimerida.gr/politismos/zoel-lopino-sto-iefimerida-gallida-syggrafeas): «Για το βιβλίο αυτό με κινητοποίησαν η απόγνωση του κόσμου γύρω μου, το σκοτάδι των ψυχών κι ο πόνος (που ήταν κάποτε και κομμάτι μου.) Σκέφτηκα να μοιραστώ τις στάλες φωτός που αποκόμισα τα τελευταία δέκα χρόνια χάρη στη θετική ψυχολογία και στην πνευματικότητα. Δηλαδή τη ζωτική ανάγκη αυτογνωσίας και σοφίας που μας δίδαξαν άλλωστε οι αρχαίοι μας φιλόσοφοι, προκειμένου να ολοκληρωθούμε σαν οντότητες. Όλα είναι θέμα ενδοσκόπησης, συνειδητοποίησης και απελευθέρωσης από το παρελθόν μας, από τα τραύματά μας που μας κρατούν στην ασφυχτική φυλακή της θλίψης, της οργής και της υποταγής. Ιδίως αυτές τις μέρες όπου δοκιμαζόμαστε! Νομίζω πως αυτό το βιβλίο κυκλοφόρησε ακριβώς την κατάλληλη στιγμή που η ζωή μας η ίδια και οι καταστάσεις μάς επιβάλλουν να δούμε τι δεν πάει καλά στις κοινωνίες μας για να πάρουμε μεγάλες αποφάσεις ριζικών αλλαγών».
Η Ηλιάνα, το κύριο πρόσωπο του βιβλίου, ζει στην Κρήτη, στο χωριό Λαμουρά, παρέα με τον μικρό της γιο, τον πανέξυπνο και χαρισματικό Υάκινθο. Διατηρεί ένα πολύ όμορφο, καλλιτεχνικό και ξεχωριστό μαγαζάκι που μέσα σ’ αυτό κάνει τις ψυχές των ανθρώπων να ξαναβρίσκουν τον δρόμο προς την αγάπη και την αποδοχή τόσο του εαυτού τους, όσο και των άλλων. Μαζί της σ’ αυτό το ταξίδι αυτογνωσίας θα βρεθούν ο Τζέι Τι, ένας πετυχημένος Έλληνας που ζει ευτυχισμένος στη Νέα Υόρκη, αλλά η μοίρα τον φέρνει αντιμέτωπο με το παρελθόν του και τις ενοχές του και ο Ορφέας, ένας Αθηναίος πρώην βιολιστής, ο οποίος χάνει τα πάντα ακόμα και το παιδί του. Πώς συνδέονται αυτοί οι άνθρωποι, πώς εμπλέκεται η ζωή του ενός στη ζωή του άλλου και πώς τελικά εκτυλίσσεται όλη η μαγεία και η ομορφιά αυτού του τόσο ευρηματικού βιβλίου δεν θα σας το αποκαλύψω για να μη σας χαλάσω τη διάθεση να το διαβάσετε.

Να σας πω πάντως πώς πραγματικά θα ένιωθα λιγότερη και μικρότερη αν δεν είχα διαβάσει αυτό το βιβλίο. Σε οδηγεί τόσο βαθιά στον αληθινό και πραγματικό εαυτό σου, σ’ αυτό το αληθινά μοναδικό κομμάτι του εαυτού σου που είναι πάντα εκεί και σε περιμένει να του ρίξεις μια ματιά, να το αφουγκραστείς, να το εξερευνήσεις. Ανακαλύπτεις διαβάζοντας το βιβλίο, πράγματα που ούτε είχες φανταστεί ότι είχες, δυνάμεις που ούτε είχες φανταστεί ότι διέθετες και μια βαθιά γαλήνη κι εμπιστοσύνη σ’ αυτό το υπέροχο θαύμα που λέγεται ζωή σε κατακλύζει. Αποκτάς πρόσβαση σε μια σοφία που κάτω από άλλες συνθήκες θα χρειαζόσουν πολλά χρόνια ψυχοθεραπείας για ν’ αποκτήσεις. Και τέλος μαθαίνεις ή καλύτερα ξαναθυμάσαι γιατί όλοι μας λίγο πολύ το ξέρουμε, αλλά το ξεχνάμε, με τον πιο ήρεμο, γλυκό και τρυφερό τρόπο τι θα πει αγάπη, υπομονή, επιμονή, εμπιστοσύνη, συντροφικότητα, αλληλεγγύη, ποιότητα ζωής, συγχώρεση.
Και σας αφήνω μ’ ένα quote από το βιβλίο: Καμιά αγάπη δεν επαρκεί για να καλύψει το κενό ενός ατόμου που δεν αγαπά τον εαυτό του.
Καλή σας ανάγνωση.
* Χρυσαλλίδα: το δεύτερο στάδιο μεταμόρφωσης της κάμπιας, προτού γίνει πεταλούδα και γενικά των εντόμων, νύμφη. Πηγή: Wiktionary και www.greek-language.gr/.

 

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το