Στους 550 ανέρχονται ετησίως οι καρκινοπαθείς από τη Μαγνησία που αναγκάζονται να μετακινηθούν προς Αθήνα και Θεσσαλονίκη, προκειμένου να υποβληθούν σε ακτινοθεραπεία, καθώς στη Θεσσαλία δεν υπάρχει κάποιο Νοσοκομείο που να διαθέτει ακτινοθεραπευτικό εξοπλισμό.
Αυτή την περίοδο γίνονται προσπάθειες από την Περιφέρεια Θεσσαλίας μετά και από εισήγηση του περιφερειακού συμβούλου και προέδρου του επιστημονικού συμβουλίου του Νοσοκομείου Βόλου κ. Θανάση Λιούπη, προκειμένου να ενταχθεί στο ΕΣΠΑ της περιόδου 2014-2020 ο συγκεκριμένος εξοπλισμός.
Βέβαια δεν είναι οριστικό πού θα εγκατασταθεί, καθώς ενδέχεται να τοποθετηθεί στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας. Επίσης το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο αναμένει και δεύτερο ακτινοθεραπευτικό εξοπλισμό ως χορηγία από το ίδρυμα Νιάρχου. Πάντως αυτή τη στιγμή η Θεσσαλία παραμένει χωρίς ακτινοθεραπευτικό εξοπλισμό και γι’ αυτό οι Βολιώτες καρκινοπαθείς αναγκάζονται και μεταβαίνουν είτε στη Θεσσαλονίκη είτε στην Αθήνα, όπου υπάρχει ο απαιτούμενος εξοπλισμός σε μεγάλα νοσηλευτικά ιδρύματα.
Ο κ. Λιούπης με αφορμή τη χθεσινή συνέντευξη Τύπου που παρεχώρησε η διοίκηση του Νοσοκομείου Βόλου ανέφερε πως στη μελέτη που έχει υποβληθεί για την έναρξη των διαδικασιών σχετικά με τον ακτινοθεραπευτικό εξοπλισμό, προβλέπεται ότι θα εξυπηρετούνται 3500 άτομα ετησίως από όλη τη Θεσσαλία εκ των οποίων οι 550 είναι Βολιώτες.
Επίσης αξίζει να τονιστεί πως εδώ και μερικές εβδομάδες πραγματοποιείται κάθε Τετάρτη στ νοσοκομείο Βόλου ογκολογικό συνέδριο όπου εκτός από τους ογκολόγους και τους άλλους παράγοντες, συμμετέχει και καθηγητής ακτινοθεραπείας από το πανεπιστήμιο Θεσσαλίας ο οποίος μπορεί και προσφέρει πολύτιμες συμβουλές σχετικά με διαδικασία της θεραπείας, αν δηλαδή θα πρέπει να γίνει για κάποιο περιστατικό εγχείριση, χημειοθεραπείες, ακτινοβολίες.
Πάντως εκτός από τον ακτινοθεραπευτικό εξοπλισμό, από το Νοσοκομείο Βόλου σχεδιάζεται μέσα στο νέο ΕΣΠΑ η ενίσχυση των υποδομών με ένα αιμοδυναμικό εργαστήριο, ένα ψηφιακό χειρουργείο και βέβαια το μαγνητικό τομογράφο. Και οι τρεις αυτές υποδομές θα αυξήσουν κατακόρυφα το επίπεδο των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τους ασθενείς, όπως για παράδειγμα αυτούς που πρέπει να κάνουν στεφανιογραφία ή να βάλουν βηματοδότη.