Την προσεχή Κυριακή 24 Ιανουαρίου ο Σύλλογος Εθελοντών Αιμοδοτών Μαγνησίας «Η Αλληλεγγύη» θα βραβεύσει τα μέλη του, τα οποία έχουν προσφέρει 10 και 25 μονάδες αίματος, απονέμοντάς τους αντίστοιχα χάλκινα και ασημένια μετάλλια του υπουργείου Υγείας. Ανάμεσα στους εθελοντές που θα τιμηθούν για την προσφορά τους είναι και ο κ. Δημήτρης Γιόλας, ο οποίος προσφέρει αίμα εδώ και 25 χρόνια.
Ο Βολιώτης βιβλιοπώλης μετά την ολοκλήρωση της στρατιωτικής θητείας του προσήλθε πρώτη φορά για αιμοδοσία. Ήταν το 1990 όταν πέρασε το κατώφλι της μονάδας αιμοδοσίας κι έκτοτε για δυόμισι δεκαετίες δείχνει έμπρακτα την ευαισθησία που τον διακρίνει, αλλά και την αλληλεγγύη του για το συνάνθρωπο.
Ο κ. Γιόλας μίλησε για την επικείμενη βράβευσή του, αλλά και για την απόφασή του να γίνει εθελοντής αιμοδότης: «Η αλήθεια είναι ότι άργησα κάπως να ξεκινήσω. Τέλειωσα το στρατό και μετά άρχισα να προσέρχομαι για αιμοδοσία. Ίσως στην αρχή από φόβο για τη διαδικασία. Όταν, όμως, διαπίστωσα πως τελικά δεν ήταν κάτι δύσκολο και επικίνδυνο, το καθιέρωσα δίχως δεύτερη σκέψη. Τώρα δίνω αίμα δύο φορές το χρόνο. Πιο παλιά και τρεις. Όσον αφορά στη βράβευση, θα είναι η δεύτερη φορά που ο σύλλογος θέλει να με τιμήσει. Πριν από χρόνια είχα παραλάβει το χάλκινο μετάλλιο του αιμοδότη. Αυτό έχει να κάνει με τους αριθμούς αιμοδοσιών που έχει ο καθένας μας».
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στο νόημα της αιμοδοσίας. «Σε μία κοινωνία που θέλει να θεωρείται πολιτισμένη, η πράξη της αιμοδοσίας δεν πρέπει να απουσιάζει για κανένα λόγο. Είναι μία πράξη κοινωνικής αλληλεγγύης. Μία κατάθεση αγάπης στην τράπεζα της ανθρωπιάς και της ευαισθησίας. Ο χαρακτήρας παραμένει αυστηρά εθελοντικός και η αιμοδοσία είναι μία πράξη αυθόρμητη. Μία προσφορά ανώνυμη με απουσία οικονομικής ανταμοιβής. Το αίμα δεν είναι εμπορεύσιμο αγαθό. Η ηθική ικανοποίηση είναι μεγαλύτερη για μένα, όταν δεν ξέρεις τον αποδέκτη από το αίμα που δίνεις. Το μόνο όφελος είναι ότι σε μία αντίστοιχη δική μου ανάγκη, δεν θα είμαι μόνος στον αγώνα που θα έχω να δώσω. Κάθε φορά που βγαίνω από το δωμάτιο της αιμοδοσίας, νιώθω άλλος άνθρωπος, πιο γεμάτος μέσα μου», κατέληξε ο κ. Γιόλας, μιλώντας για την πολύχρονη και ανιδιοτελή προσφορά για τον άγνωστο πάσχοντα συνάνθρωπο.
Κλείνοντας, ο Βολιώτης αιμοδότης μίλησε για βαθμό ευαισθητοποίησης της τοπικής κοινωνίας πάνω στο ζήτημα της προσφοράς αίματος, αλλά και την προσπάθεια που καταβάλλει για τη διάδοση και την προώθηση της ιδέας της αιμοδοσίας: «Καθημερινά, σχεδόν, προσπαθώ να πείσω φίλους και γνωστούς να γίνουν αιμοδότες. Το θετικό είναι ότι τα τελευταία χρόνια υπάρχει μεγαλύτερη ανταπόκριση από τους Βολιώτες κι αυτό είναι κάτι που με ικανοποιεί. Όσοι είναι υγιείς, μπορούν κάλλιστα να γίνουν αιμοδότες. Είτε ανοίγοντας κάρτα στο νοσοκομείο, είτε να προσέρχονται στον τοπικό σύλλογο αιμοδοτών και να εγγράφονται ως μέλη στην «Αλληλεγγύη». Αν κάποιος δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα με την υγεία του, μπορεί να αιμοδοτεί μέχρι και τρεις φορές το χρόνο. Πολλοί έχουν ενδοιασμούς, όμως κάνοντας τον απαραίτητο έλεγχο και παίρνοντας την άδεια από το γιατρό, μπορούν να δώσουν αίμα. Από εκεί και πέρα, πρέπει να δούμε την πράξη της αιμοδοσίας και από την πλευρά της κοινωνικής αλληλεγγύης, την οποία οφείλουμε να δείχνουμε. Έπειτα, δεν ξέρεις ποιος πάσχοντας θα πάρει το αίμα που έδωσες. Ας αφιερώσουμε λίγο χρόνο στην αιμοδοσία. Η διαδικασία δεν απαιτεί, άλλωστε, περισσότερα από δέκα λεπτά».