Το ζήτημα με τους καθηγητές Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης δεν είναι ότι απουσίαζαν προχθές από την εκλογοαπολογιστική συνέλευση, ούτε ότι χθες, επειδή ψήφισαν για τα συνδικαλιστικά τους όργανα, δεν έδωσαν το παρόν στα σχολεία, όπου είναι τοποθετημένοι.
Το ζήτημα είναι, όπως και με τους δασκάλους-νηπιαγωγούς της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, πως είναι πρόκληση για τον άγρια δοκιμαζόμενο ιδιωτικό τομέα της οικονομίας, αλλά και τους υπόλοιπους δημοσίους υπαλλήλους, να ψηφίζουν οι εκπαιδευτικοί εργάσιμη ημέρα και να λαμβάνουν σχετική άδεια και όχι π.χ. το τρίμηνο του καλοκαιριού, που δεν ασκούν το επάγγελμά τους και έχουν την καλοκαιρινή τους άδεια ή τα δύο δεκαπενθήμερα Χριστουγέννων και Πάσχα, οπότε επίσης έχουν άδεια… Τέλος πάντων, αν δεν έχουν τη δυνατότητα να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα το συγκεκριμένο τετράμηνο του έτους, μπορούν να το ασκήσουν μια Κυριακή εντός του υπολοίπου οκταμήνου ή ένα Σάββατο, από τα 64 Σαββατοκύριακα συνολικά που έχουν στη διάθεσή τους… Δηλαδή μπορούν να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα εντός του εξαμήνου, που δεν εργάζονται κάθε έτος…