Η Ενωτική Αριστερή Συνεργασία Μαγνησίας διοργανώνει εκδήλωση –συζήτηση με θέμα «Τα καθήκοντα της Αριστεράς απέναντι στη νέα κατάσταση και το 3ο μνημόνιο», την
Τετάρτη 29 Ιουλίου και ώρα 8:00μ.μ. στην παραλία του Βόλου (μπροστά από το πανεπιστήμιο).
Ομιλητές θα είναι οι:
• Σ. Σεφεριάδης – αν. καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο
• Ν. Νικήσιανης – Δίκτυο για τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα
Θα συντονίσει ο Βασίλης Πέτσης (ΕΡΤ Βόλου)
Όπως επισημαίνουν σε ανακοίνωσή τους οι διοργανωτές:
Η υποταγή της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ και του Α. Τσίπρα στον εκβιασμό των δανειστών της ΕΕ και του ΔΝΤ και η δρομολόγηση ενός 3ου μνημονίου, μέσα από την υπογραφή μιας απαράδεκτης συμφωνίας και την ψήφιση (μαζί με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι) νέων σκληρών αντιλαϊκών μέτρων, αποτελεί σημείο τομής για τις πολιτικές εξελίξεις, το μαζικό κίνημα και την Αριστερά .
Η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ ακυρώνει τις συνεδριακές αποφάσεις του ίδιου της του κόμματος και τις προεκλογικές του δεσμεύσεις για ανατροπή των μνημονίων. Ακόμη χειρότερα διαστρεβλώνει και αντιστρατεύεται τη λαϊκή βούληση, όπως αυτή εκφράστηκε από το συντριπτικό «ΟΧΙ στη λιτότητα» στο πρόσφατο δημοψήφισμα.
Η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και ο Α. Τσίπρας αναλαμβάνουν πλέον να νομοθετήσουν και να υλοποιήσουν την πολιτική που απαιτεί το μεγάλο κεφάλαιο της χώρας, της Γερμανίας και συνολικά της Ευρώπης σε αντίθεση με τα συμφέροντα και τις ανάγκες των εργαζομένων, των ανέργων, των ανθρώπων της δουλειάς και του μόχθου.
Η υλοποίηση αυτής της πολιτικής θα έχει τραγικά αποτέλεσμα για την οικονομία και την πλατιά κοινωνική πλειοψηφία – ύφεση, λουκέτα, ανεργία, φτώχεια, δυστυχία, αυτοκτονίες, μετανάστευση.
Για να δικαιολογήσουν αυτή τους την υποταγή και την ενσωμάτωση αναπαράγουν όλα τα ιδεολογήματα και τα ψεύτικα διλήμματα του κατεστημένου, συνεπικουρούμενοι μάλιστα από τα συστημικά μίντια, με κυρίαρχο το ότι δήθεν «δεν υπάρχει εναλλακτικός δρόμος».
Πρόκειται για ένα τεράστιο ψέμα!
Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα πρέπει να γνωρίζουν ότι εναλλακτική πρόταση υπήρχε και υπάρχει και έχει κατατεθεί εδώ και καιρό από πολλές δυνάμεις της Αριστεράς. Αυτό που αποδείχτηκε είναι ότι εναλλακτική πρόταση δεν υπάρχει μόνο αν αποδεχτούμε την «πάση θυσία παραμονή στο ευρώ» και τον «πάση θυσία» σεβασμό των κανόνων της ΕΕ και του κεφαλαίου.
Η εναλλακτική πρόταση προϋποθέτει την αναγνώριση μιας σειράς κρίσιμων παραγόντων:
• ότι το χρέος δεν είναι δικό μας –αποτελεί αντανάκλαση συστημικών αδιεξόδων που στα καθ’ ημάς προέκυψε από την κρατική κάλυψη στην τοξική κερδοσκοπία ιδιωτικών τραπεζών. Το χρέος είναι επονείδιστο κα γι’ αυτό απαιτείται άμεση στάση πληρωμών και διαγραφή του μεγαλύτερου κομματιού του
• ότι η κοινωνία είχε και έχει τη δυνατότητα να ανασυνταχθεί, αν προβεί/ προέβαινε σε άμεση
εθνικοποίηση των τραπεζών·
έξοδο από την ευρωζώνη – δρομολόγηση μετάβασης σε εθνικό νόμισμα
έλεγχο του εξωτερικού εμπορίου· και
σχεδιασμό της παραγωγής – με αξιοποίηση:
– της διατροφικής μας επάρκειας (πάνω από 90%, σύμφωνα με άκρως πρόσφατα στοιχεία της ΠΑΣΕΓΕΣ) και ώθηση σε οικολογικές εξαγωγές,
– των υποδομών σε σειρά βιομηχανιών (κατασκευαστική, χημική, εξορυκτική) και, βέβαια,
– του τουρισμού· δράσεις, βέβαια, που προϋποθέτουν
• κοινωνικό έλεγχο και ιδιοκτησία των στρατηγικών τομέων της οικονομίας – με διαδικασίες που έμπρακτα θα υλοποιούν το πάνδημο αίτημα του πραγματικού, του γνήσιου εκδημοκρατισμού για να ελέγχει και έλλογα να αξιοποιεί η κοινωνία τους καρπούς του μόχθου της.
Όλα τα παραπάνω ήταν –και παραμένουν– εφικτά αν επιλεγόταν η σύγκρουση με το νεοφιλελεύθερο σκεπτικό, το σκεπτικό που σήμερα έχει πλέον υιοθετήσει και η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ. Συνεπάγονται επίσης ρήξη με την άκρως υπανάπτυκτη λογική του «μένουμε Ευρώπη», που ταυτίζει την Ευρώπη με το διευθυντήριο της ΕΕ και του Σόιμπλε.