Στα ύψη παραμένει ο αριθμός των δικαστικών αποφάσεων για έκδοση διαταγών πληρωμής, τόσο στο Πρωτοδικείο όσο και στο Ειρηνοδικείο Βόλου και μάλιστα σημειώθηκε και αύξηση από το αντίστοιχο περυσινό διάστημα. Ωστόσο σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια της κρίσης, δηλαδή από το 2010 μέχρι και το 2015, η μείωση του αριθμού των διαταγών πληρωμής είναι σημαντική.
Η οικονομική κρίση φαίνεται πως καλά κρατεί, παρά τα όσα λέγονται περί ανάπτυξης, καθώς ο αριθμός των διαταγών πληρωμής που εκδόθηκε από το Πρωτοδικείο και το Ειρηνοδικείο Βόλου φέτος, είναι αυξημένος σε σύγκριση με την αντίστοιχη περυσινή περίοδο, ωστόσο πέρυσι υπήρχε και η πολύμηνη αποχή των δικηγόρων, που συνέβαλε στον μειωμένο αριθμό.
Από το Μονομελές Πρωτοδικείο Βόλου εκδόθηκαν φέτος από την 1η του έτους μέχρι και 14 Νοεμβρίου, 236 αποφάσεις για έκδοση διαταγών πληρωμής, κυρίως από τράπεζες, ενώ το αντίστοιχο περυσινό διάστημα είχαν εκδοθεί 182. Ενδεικτικό είναι ότι τα ποσά που διεκδικήθηκαν φέτος με τις διαταγές πληρωμής, ανέρχονταν σε 21.500.000 ευρώ, ενώ πέρυσι ανέρχονταν σε 12.500.000 ευρώ. Δηλαδή πέραν της αύξησης του αριθμού των διαταγών, σημειώθηκε σημαντική αύξηση στα διεκδικούμενα ποσά.
Υπενθυμίζεται ότι οι αποφάσεις για τις διαταγές πληρωμής που εκδίδει το Μονομελές Πρωτοδικείο, αφορούν διεκδικήσεις ποσών άνω των 20.000 ευρώ.
Αντίστοιχα στο Πρωτοδικείο το 2015 είχαν εκδοθεί 366 αποφάσεις, το 2014 662 και το 2013 1150, που ήταν και η χρονιά με το ρεκόρ αποφάσεων για το εν λόγω δικαστήριο.
Στο Ειρηνοδικείο Βόλου από την 1η του τρέχοντος έτους μέχρι και τις 14 Νοεμβρίου είχαν εκδοθεί 278 αποφάσεις για διαταγές πληρωμής, έναντι 266 το αντίστοιχο περυσινό διάστημα. Επίσης τα προηγούμενα χρόνια αντίστοιχα είχαν εκδοθεί 383 αποφάσεις το 2015, 751 το 2014, 1425 το 2013, 1551 το 2012, 1395 το 2011 και 1176 το 2010. Η χρονιά που έσπασε όλα τα ρεκόρ στο Ειρηνοδικείο Βόλου, ήταν το 2012.
Σημειώνεται ότι στο Ειρηνοδικείο εισάγονται προς έκδοση απόφασης διαταγές πληρωμής που αφορούν διεκδικούμενα ποσά κάτω των 20.000 ευρώ.
Διαταγή πληρωμής είναι ένα έγγραφο, που εκδίδεται από το δικαστήριο, ύστερα από αίτηση αυτού στον οποίο οφείλετε χρήματα, με το οποίο διατάσσει ο δικαστής τον οφειλέτη, να πληρώσει στον δανειστή, το οφειλόμενο ποσό συν τόκους και άλλα έξοδα. Η διαταγή πληρωμής εκδίδεται από δικαστή, ύστερα από αίτηση που κατέθεσε ο δικηγόρος του δανειστή στο αρμόδιο γραφείο του δικαστηρίου, χωρίς όμως να γίνει δικαστήριο, χωρίς δηλαδή να συζητηθεί η υπόθεση στο ακροατήριο. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, επειδή δηλαδή δεν μπόρεσε ο οφειλέτης να ακουστεί από το δικαστή κατά την έκδοση της διαταγής πληρωμής, του χορηγεί ο νόμος το δικαίωμα, να ασκήσει ανακοπή κατά της διαταγής πληρωμής, εντός δεκαπέντε εργάσιμων ημερών από την κοινοποίηση σε αυτόν της διαταγής πληρωμής. Με μόνη τη διαταγή πληρωμής ο επισπεύδων δανειστής (αυτός που ύστερα από αίτησή του εκδόθηκε η διαταγή πληρωμής), μπορεί να προβεί σε κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη.
Στο κεφάλαιο Δ του νέου Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, όπως αυτός ισχύει μετά το ν.4335/2015, ορίζεται ρητά πλέον ότι η έκδοση διαταγής πληρωμής από τους δικαστές των πολιτικών δικαστηρίων, προϋποθέτει διαφορά ιδιωτικού δικαίου. Επίσης ορίζεται ότι δεν ισχύει πλέον το κώλυμα για την έκδοση διαταγής πληρωμής για πρόσωπα, που κατοικούν στο εξωτερικό ή είναι άγνωστης διαμονής, αλλά έχουν νόμιμα διορισμένο αντίκλητο. Μάλιστα καθιερώθηκε η προθεσμία 30 εργάσιμων ημερών για την άσκηση της ανακοπής, αν η διαταγή πληρωμής έχει εκδοθεί κατά προσώπου άγνωστης διαμονής ή διαμονής στο εξωτερικό.
Τέλος ρητά προβλέπεται η απόρριψη της ανακοπής, αν ο ανακόπτων δεν λάβει μέρος κανονικά στη δίκη.