Νομικά εναντίον της Δημοτικής Αρχής θα κινηθούν οι κάτοικοι στα χωριά του Πηλίου, που ανήκουν στον ενιαίο Δήμο Βόλου, ενώ… για αρχή, κατέθεσαν προσφυγή εναντίον της απόφασης που λήφθηκε για την εφαρμογή κανονισμού άρδευσης.
Περίπου 100 άτομα, πρόεδροι τοπικών συμβουλίων, αγροτικών συλλόγων και παραγωγοί κατέθεσαν προσφυγή στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση εναντίον της απόφασης που έλαβε το Δημοτικό Συμβούλιο χωρίς την παρουσία των μειοψηφιών, για το θέμα της άρδευσης. Οι επαγγελματίες που προχώρησαν στην προσφυγή μέσω του νομικού τους συμβούλου κ. Κ. Κλειδωνάρη, κατοικούν στη Δράκεια, στην Αγριά, στα Λεχώνια, στη Μακρινίτσα και στον Άγιο Βλάση.
Οι προσφεύγοντες είναι κατά κύριο επάγγελμα αγρότες και κάτοικοι των αντίστοιχων τοπικών κοινοτήτων. Είναι κύριοι, νομείς, κάτοχοι και μισθωτές αγροτικών εκμεταλλεύσεων και ασχολούνται βιοποριστικά με το επάγγελμα του αγρότη. Τα αγροκτήματά τους αρδεύονται από τις παροχές νερού που διοχετεύονται σ’ αυτά, κυρίως, μέσω των ανοικτών δικτύων (αυλακιών), που έχουν κατασκευαστεί κατά το παρελθόν και συντηρούνται μέχρι σήμερα από τους ίδιους. Οι υδρονομείς που εξυπηρετούν τη διανομή του νερού και καθορίζουν τη σειρά του ποτίσματος αναδεικνύονταν από τους ίδιους κατά Δημοτική Ενότητα – Κοινότητα και περιοχή και πληρώνονταν για τις υπηρεσίες τους από τον κάθε αγρότη, ανάλογα με το χρόνο που πότιζε και την έκταση που αρδευόταν. Όλα τα παραπάνω συνέβαιναν μέχρι τις 13-03-2015.
Όπως είναι γνωστό, σε συνεδρίαση της Δημοτικής Επιχείρησης Ύδρευσης – Αποχέτευσης Μείζονος Περιοχής Βόλου και με τη διαδικασία του κατεπείγοντος ψηφίστηκε «Κανονισμός Άρδευσης». Η απόφαση λήφθηκε δε εν μέσω διαμαρτυριών και μέσα σε πρωτοφανές κλίμα μέτρων ασφαλείας με την παρουσία ΜΑΤ.
Στις 19-03-2015 ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Βόλου Γ. Μουλάς, χωρίς καμία ενημέρωση του σώματος έθεσε εκτός ημερήσιας διάταξης την ψήφιση του κανονισμού.
Οι αγρότες προσφεύγουν κατά της απόφασης με το εξής σκεπτικό:
«Με την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Βόλου, με την οποία εγκρίνεται ο Κανονισμός Άρδευσης ο καθένας από μας υφίσταται βλάβη, αφού ανατρέπεται ολοκληρωτικά το επί εκατονταετίας και πλέον καθεστώς άρδευσης των αγροκτημάτων μας, η οποία γινόταν με βάση τα τοπικά έθιμα και τις συνήθειες, τις ετήσιες ανάγκες κάθε καλλιέργειας, τις καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν. Η προσβαλλόμενη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Βόλου και συνακόλουθα ο Κανονισμός Άρδευσης, ουδόλως λαμβάνουν υπόψη τους τα τοπικά έθιμα και τις συνήθειες, με βάση τα οποία γινόταν η άρδευση των αγροκτημάτων μας. Επιπρόσθετα, η βλάβη μας επιτείνεται από το γεγονός ότι δεν γίνεται καμία αναφορά στα δίκτυα άρδευσης, κλειστά και ανοικτά, στον τρόπο χρήσης τους από μας τους χρήστες, έτσι ώστε να γίνεται κατά τον πλέον αποδοτικό για τις καλλιέργειες και οικονομικό για μας τους χρήστες τρόπο η χρήση του νερού.
Συμπερασματικά με την ανατροπή της υφιστάμενης κατάστασης και την εφαρμογή του ψηφισθέντος Κανονισμού Άρδευσης η βλάβη του καθενός από μας, λόγω της μη υποβοήθησης της ανάπτυξης των καλλιεργειών διά της τεχνητής παροχής νερού στα καλλιεργούμενα εδάφη μας θα είναι λογικά αναπόφευκτη και άμεση (ενεστώσα) και μάλιστα σε τρία χρονικά σημεία, δηλαδή κατά το χρόνο που λήφθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση, σήμερα που ασκείται η προσφυγή και κατά το χρόνο που θα συζητηθεί, αφού η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου είναι άμεσα εκτελεστή».
Στην προσφυγή τονίζεται ότι η αιτιολογία που προβλήθηκε από τον πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου, για τη λήψη της έγκρισης του κανονισμού άρδευσης με τη διαδικασία του κατεπείγοντος δεν αποτελεί σαφή και επαρκή αιτιολογία, δεδομένου ότι δεν αναφέρεται – εξειδικεύεται ο κίνδυνος που υπήρχε αν δεν συζητούνταν το θέμα, στα δημοτικά συμφέροντα, στη ζωή και στην περιουσία των δημοτών, ούτε υπήρχε συγκεκριμένη ημερομηνία (προθεσμία) μέσα στην οποία έπρεπε να ληφθεί η απόφαση».
Όπως αναφέρεται, «είναι προφανές ότι η εισαγωγή του θέματος με τη διαδικασία του κατεπείγοντος είναι καταχρηστική και παράνομη, η δε αιτιολογία ότι τάχα ο χρόνος που απομένει μέχρι την έναρξη της αρδευτικής περιόδου είναι πολύ σύντομος, είναι αβάσιμη από κάθε άποψη, καθώς υπήρχε όλος ο διαθέσιμος χρόνος για να εγγραφεί το θέμα στην ημερήσια διάταξη και να εισαχθεί προς έγκριση με τη νόμιμη διαδικασία, αφού η απόφαση της ΔΕΥΑΜΒ λήφθηκε στις 13-03-2015 και η πρόσκληση του προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου για τη σύγκλησή του, έχει αριθμό πρωτοκόλλου 26003/19-03-2015, πράγμα που σημαίνει ότι υπήρχε η χρονική ευχέρεια για τη νομότυπη συζήτησή του».
Επίσης επισημαίνεται ότι στη συνεδρίαση δεν κλήθηκαν οι πρόεδροι των τοπικών συμβουλίων, σύμφωνα με τη νομοθεσία.
Σε άλλο σημείο της προσφυγής επισημαίνεται ότι η διεύρυνση «του αντικειμένου των ΔΕΥΑ γίνεται με απόφαση του Δημοτικού Κοινοτικού Συμβουλίου, που εγκρίνεται από το Γενικό Γραμματέα της Περιφέρειας και δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Στην προκείμενη περίπτωση, όπως προκύπτει ουδέποτε διευρύνθηκε το αντικείμενο της ΔΕΥΑΜΒ σε ζητήματα εκτός της υδρεύσεως, της αποχετεύσεως και επεξεργασίας αστικών αποβλήτων. Επομένως, η ψήφιση του Κανονισμού Άρδευσης και η έγκρισή του από το Δημοτικό Συμβούλιο Βόλου είναι άκυρη, καθώς βρίσκεται εκτός του πλαισίου του αντικειμένου της ΔΕΥΑΜΒ, πράγμα που αποτελεί προαπαιτούμενο για την άσκηση των αρμοδιοτήτων της ΔΕΥΑΜΒ».