Τοπικά

Έφη Διανέλλου: Ο εθελοντισμός έχει μοναξιά και θέλει γερό στομάχι…

Εργαζόμενη μητέρα με πλούσια εμπειρία στην εκπαίδευση που προσφέρει εθελοντικά τις γνώσεις και την εργασία της, η κ. Έφη Διανέλλου, υποψήφια με τον συνδυασμό «Βόλος, Έξυπνη Πόλη» της υπ. δημάρχου Βόλου κ. Νάνσυς Καπούλα, διεκδικεί την ψήφο των κατοίκων της πόλης.
Η ίδια αναφέρεται στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα που συμμετέχει ο Βόλος για την ένταξη των ατόμων με αναπηρία στην εκπαίδευση και στην κοινωνία, μιλά για τον εθελοντισμό και τονίζει ότι στο πρόσωπο της Νάνσυς Καπούλα βλέπει μια γυναίκα με δυναμική, που θέλει μια πόλη που θα ανήκει στους πολίτες, θα είναι προσβάσιμη σε όλους ισότιμα και θα δίνει ευκαιρίες χωρίς αποκλεισμούς σε όλους.

Ποιος ο λόγος που μεταβήκατε πρόσφατα στη Ρουμανία;
Μου δόθηκε η ευκαιρία μέσω της Ένωσης Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων Δήμου Βόλου όπου είμαι γενική γραμματέας να συμμετέχω στο πρόγραμμα «Erasmus+ Βασική Δράση 2» μετά από την πρόταση της κ. Κατερίνας Αχμάντ που είναι η πρόεδρος της ΜΚΟ «Αλλάζω εμένα… και τον κόσμο» για την ένταξη των ατόμων με αναπηρία στην εκπαίδευση και στην κοινωνία.
Ξεκινάμε για τον δεύτερο κύκλο που θα ξεκινήσει στη Σόφια της Βουλγαρίας. Το Σεπτέμβρη θα ολοκληρωθεί το πρόγραμμα στην Ελλάδα, και φυσικά στην πόλη μας!

Πόσα άτομα συμμετέχουν στο πρόγραμμα και τι θα αφορά;
Αναχωρούμε στις 26 Μαΐου 2019, οκτώ άτομα από τέσσερεις πόλεις της Ελλάδας (Βόλο, Φάρσαλα, Αθήνα και Καλαμάτα) για τη Βουλγαρία όπου εκεί το πρόγραμμα θα αφορά στην πρακτική εκπαίδευσή μας στα άτομα με αναπηρία. Θα επισκεφτούμε ειδικά σχολεία και δομές για να γνωρίσουμε καλύτερα τις ανάγκες και τα «εργαλεία» που χρησιμοποιούνται στην εκπαίδευση για την ένταξη των ατόμων με αναπηρία στην κοινωνία.

Τί αποκομίσατε από το πρόγραμμα εσείς προσωπικά;
Το πρόγραμμα που ξεκίνησε από την Ρουμανία ήταν πολύ κοντά σε μένα, γιατί έχω διδάξει σε μαθητές με δυσλεξία, μαθησιακές δυσκολίες, αλλά και αυτισμό. Γνώριζα ήδη τις δυσκολίες για την ομαλή ένταξη των μαθητών στο σχολικό περιβάλλον και την προσπάθεια που κάνουν οι εκπαιδευτικοί να τους δώσουν τα σωστά εφόδια για να αναπτύξουν όλες τους τις δεξιότητες.
Στο πρόγραμμα βέβαια, που αφορούσε πιο διευρυμένα τα άτομα με αναπηρία, εστιάσαμε σε όλα αυτά που μπορούν να κάνουν κι όχι σε αυτά που δεν μπορούν. Ελπίζω ότι σε συνεργασία με την κ. Κατερίνα Αχμάντ – υπεύθυνη του προγράμματος για την Ελλάδα, θα μπορέσουμε να κάνουμε δράσεις και να μεταλαμπαδεύσουμε τις γνώσεις μας σε όσους αφορά στο πρόγραμμα. Αυτός είναι και ο σκοπός άλλωστε!
Εγώ έφυγα με ακόμη πιο ανεπτυγμένη ενσυναίσθηση, εικόνες από μία πανέμορφη χώρα όπως η Ρουμανία και πολλούς καινούργιους φίλους που ανυπομονούμε να ξαναδούμε στη Βουλγαρία.

Ασχολείστε γενικά με τον εθελοντισμό…
Απλά δίνω λίγο από τον χρόνο μου στο να ασχοληθώ με συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη και σίγουρα όχι πάντα οικονομική. Πολύ σημαντικό είναι να σταθείς σε ανθρώπους σε μία δύσκολη περίοδο της ζωής τους – συναισθηματικά κυρίως.
Ο εθελοντισμός έχει πολύ μοναξιά και θέλει γερό στομάχι. Γνωρίζω πολλούς ανθρώπους που ασχολούνται εθελοντικά όπως τα μέλη της Ένωσης Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων που βοηθούν αφιερώνοντας προσωπικό χρόνο αν θέλετε, για όποιον συνάνθρωπο έχει ανάγκη. Υπάρχουν επίσης φοιτητές που δραστηριοποιούνται κάνοντας εθελοντικά, μαθήματα σε παιδιά. Αυτούς τους ανθρώπους τους θαυμάζω.

Ποιοι ήταν οι λόγοι που σας οδήγησαν να θέσετε υποψηφιότητα με τον συνδυασμό «Βόλος, Έξυπνη πόλη» και υποψήφια δήμαρχο την κ. Νάνσυ Καπούλα;
Στο πρόσωπο της κ. Νάνσυς Καπούλα βλέπω μια γυναίκα με δυναμική, που θέλει μια πόλη που θα ανήκει στους πολίτες, θα είναι προσβάσιμη σε όλους ισότιμα και θα δίνει ευκαιρίες χωρίς αποκλεισμούς σε όλους.
Θα πρέπει να τονίσω ότι είχα την τιμή να γνωρίσω και τους περισσότερους υποψηφίους του συνδυασμού της κ. Νάνσυς Καπούλα και είδα ανθρώπους με καθαρό βλέμμα και όρεξη να προσφέρουν έργο στην πόλη.

Εσείς τι προσδοκάτε από την υποψηφιότητά σας;
Θα ήθελα να κλείσω με αυτό που έχω ως αρχή μου στη ζωή και ανήκει σε μία φράση της αποχαιρετιστήριας ομιλίας του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες όταν έμαθε από τους γιατρούς ότι θα πρέπει να παλέψει σκληρά με τον θάνατο: «Έμαθα πως ο άνθρωπος δικαιούται να κοιτά τον άλλον από ψηλά μόνο όταν πρέπει να τον βοηθήσει να σηκωθεί!»
Μόνο να προσφέρω στην πόλη και τους ανθρώπους της και τίποτε παραπάνω.

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το