Σε διεθνές Συνέδριο του Economist, που πραγματοποιήθηκε σήμερα στην Αθήνα, με θέμα «Η Δημογραφική κρίση στην Ελλάδα», μίλησε ο Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος. Στο Συνέδριο τέθηκε η υπογεννητικότητα στο επίκεντρο της δημογραφικής κρίσης και ομιλητές με γνώση και θέση εξέτασαν το πρόβλημα από διάφορους και σημαντικούς άξονες.
Στην ομιλία του ο κ. Ιγνάτιος τόνισε καταρχάς πως, αντί το συγκεκριμένο θέμα -θέμα επιβίωσης ενός ολόκληρους λαού με τρισχιλιετή ιστορία- να βρίσκεται διαρκώς στο προσκήνιο και να συνενώνει κόμματα, κοινωνικούς φορείς και κυρίως ολόκληρο τον Ελληνικό λαό, καταπνίγεται από συζητήσεις δευτερευούσης σημασίας.
Ο Μητροπολίτης Δημητριάδος επισήμανε μεταξύ άλλων:
“Είναι αλήθεια πως ένα ευρύ φάσμα αιτίων μάς οδήγησε ως εδώ: Η ραγδαία αστυφιλία, η οικονομική κρίση, η μετανάστευση, η χαλάρωση των κοινωνικών δομών και θεσμών και κυρίως η διαμόρφωση ενός ριζικά διαφορετικού τύπου ανθρώπου και οικογένειας. Όλοι γνωρίζουμε πως βαδίζουμε ολοταχώς προς πληθυσμό 8.000.000 μέσα στα επόμενα είκοσι χρόνια, περιτριγυρισμένοι μάλιστα από λαούς με πληθυσμιακή αύξηση. Επίσης, είναι απολύτως προβλέψιμο το μεγάλο δημοσιονομικό πρόβλημα που θα προκύψει, με όλες τις παράπλευρες συνέπειες σε όλους τους τομείς του δημόσιου και ιδιωτικού βίου.
Το δημογραφικό πρόβλημα δεν είναι πρωτογενές. Προκύπτει από προβλήματα που σχετίζονται με την οικογένεια, αλλά και με βαθύτερες εκκρεμότητες και δυσλειτουργίες τού αξιακού κώδικα ολόκληρης της Ελληνικής κοινωνίας.
Αν κανείς θελήσει να αναζητήσει σε αυτό το αδρό περίγραμμα λύσεις ή τουλάχιστον προτάσεις που οδηγούν σε λύσεις, θα λέγαμε πως το πρώτο που θα πρέπει να επιδιωχθεί είναι μια ευρύτατη συναίνεση ως προς την προτεραιότητα του προβλήματος. Με το δεδομένο αυτό, πρέπει οπωσδήποτε να συναντηθούν οι φορείς, οι θεσμοί και τα πρόσωπα εκείνα τα οποία, ανεξαρτήτως των άλλων διαφορών τους, συμφωνούν πως η υγιής οικογένεια, η στηριγμένη στην δυαδικότητα των φύλων, την αγάπη και την καρποφορία της μέσω της τεκνοποιίας αποτελεί παράγοντα υγείας για μια κοινωνία. Μια τέτοια συνάντηση μπορεί να οδηγήσει σε πίεση για λήψη μέτρων με τις ανάλογες προτεραιότητες.
Θα προτείναμε, αύριο κιόλας, να δημιουργηθεί θεσμικός φορέας αντιμετώπισης του προβλήματος με χρονοδιαγράμματα, δράσεις και κυρίως παρέμβασης στους χώρους όπου διαμορφώνεται και γαλουχείται η νέα γενιά. Άλλωστε, από αυτήν θα προκύψουν οι λύσεις ή η συνέχιση των αδιεξόδων.
