«Δαγκώνει» η νομολογία των δικαστηρίων τους ιδιοκτήτες σκύλων που επιτίθενται σε ανθρώπους, μέσα από ποινές φυλάκισης αλλά και αποζημιώσεις που καλύπτουν όχι μόνο τραύματα και υλικές ζημιές, αλλά και την ψυχική οδύνη, τον πόνο, τον φόβο των θυμάτων τέτοιων επιθέσεων.
Για την τραγωδία που συγκλόνισε το πανελλήνιο και έλαβε χώρα ανήμερα το Πάσχα στην Κοζάνη, όταν τρία ροτβάιλερ επιτέθηκαν σε ένα 5χρονο αγοράκι (καλεσμένο με τη μητέρα του στο σπίτι) και το κατασπάραξαν επιλήφθηκε αυτεπάγγελτα η δικαιοσύνη, ασκώντας δίωξη για ανθρωποκτονία από αμέλεια σε βάρος του 72χρονου τέως στρατιωτικού. Στην πορεία θα διερευνηθεί βέβαια ο βαθμός υπαιτιότητάς του ανάλογα με το αν είχε φροντίσει να μην υπάρχει πρόσβαση σε αυτά (αφού υπήρχαν και φιλοξενούμενοι) αλλά και με το αν τα ροτβάιλερ ήταν «υπότροπα», εκδηλώνοντας και στο παρελθόν επιθετική συμπεριφορά.
Στην πλούσια δυστυχώς, όπως αποδεικνύεται, νομολογία των δικαστηρίων έχουν δοθεί οι κατάλληλες νομικές απαντήσεις σε όλα τα σχετικά καίρια ερωτήματα, μέσα από πλήθος δικαστικών αποφάσεων, που αντιμετώπισαν επιθέσεις με αποτέλεσμα τον τραυματισμό (σοβαρό ή ελαφρύτερο) όχι μόνο παιδιών, αλλά και ανθρώπων κάθε ηλικίας. Και μπορεί οι υποθέσεις αυτές να μην έχουν τα ίδια στοιχεία τραγικότητας (αφού υπήρξε θάνατος), αλλά η αγριότητα έχει επαναληφθεί σε αρκετές περιπτώσεις στο παρελθόν.
Στη «ζυγαριά» της δικαιοσύνης μπαίνει βέβαια πάντα μόνο ο ιδιοκτήτης του σκύλου και η βαρύτητα της τιμωρίας του (ποινικής ή αστικής) έχει να κάνει με τον βαθμό της αμέλειας που επέδειξε ή ακόμα και του «ενδεχόμενου δόλου», εφόσον αδιαφόρησε για το ενδεχόμενο να συμβεί κάτι κακό, στην περίπτωση π.χ. που γνώριζε την επανειλημμένη επιθετικότητα του σκύλου του και δεν είχε πάρει τα κατάλληλα μέτρα (π.χ. λουρί, φίμωτρο κλπ.) για να αποφευχθεί η επίθεση.
Στην πλούσια νομολογία των δικαστηρίων που έχει ξεκαθαρίσει και σε ανώτατο επίπεδο (Αρειος Πάγος, ΣτΕ) συγκαταλέγονται αποφάσεις που έχουν τιμωρήσει αυστηρότερα αφεντικά επιθετικών σκύλων, αναγνωρίζοντας ότι με τη συμπεριφορά τους επέδειξαν δόλο (ενδεχόμενο) και όχι απλή αμέλεια, αφού ουσιαστικά αποδέχθηκαν με τη στάση τους το ότι μπορεί να προκύψει επίθεση και τραυματισμός. Ταυτόχρονα συμπεριλαμβάνονται αποφάσεις που δέχονται ότι η δικαιοσύνη πρέπει να επιλαμβάνεται αυτεπάγγελτα ασκώντας δίωξη στον ιδιοκτήτη που παρέλειψε να πάρει τα οφειλόμενα μέτρα.
Ακόμα, «δείχνοντας τα δόντια της» στους αδιάφορους ή αμελείς ιδιοκτήτες, η ίδια νομολογία έχει δεχθεί ότι τα θύματα των επιθέσεων μπορούν να αποζημιωθούν για τα νοσήλια, τα φάρμακα, τις φυσικοθεραπείες, τη βελτιωμένη διατροφή, αλλά και για τα έξοδα μετακίνησης στα οποία υποβλήθηκαν (π.χ. ταξί για το νοσοκομείο κλπ.), την αναγκαστική απουσία από τη δουλειά τους, την οικιακή βοηθό που χρειάστηκε να απασχολήσουν κλπ. Μάλιστα την ευθύνη του αφεντικού που αμέλησε, δεν μπορεί να ανατρέψει ούτε το γεγονός ότι μπορεί να έλειπε από το σπίτι όταν έγινε η επίθεση.
Την ίδια στιγμή οι αποζημιώσεις συμπεριέλαβαν και την ηθική βλάβη, όπου «μέτρησε» η ταλαιπωρία, ο πόνος, το σοκ, η στενοχώρια που υπέστη το θύμα, ακόμα και η μόνιμη φοβία που προκλήθηκε σε παιδί. «Παράθυρα» για μείωση της ευθύνης και της αποζημίωσης αφήνει η τυχόν συνυπαιτιότητα του θύματος (π.χ. αν προκάλεσε το ζώο). Βέβαια τα δικαστήρια έχουν αντιμετωπίσει με αυστηρότητα και τα αντίθετα φαινόμενα, δηλαδή επίθεσης ανθρώπων σε ζώα, τιμωρώντας «δήμιους»-εκτελεστές ή βασανιστές με ποινές φυλάκισης, «γερά» πρόστιμα κλπ.
Λυκόσκυλο επιτέθηκε στον γείτονα και οι ιδιοκτήτες φώναζαν από μακριά
Φυλάκιση 2,5 ετών (εξαγοράσιμη προς 10 ευρώ ημερησίως) επέβαλε η δικαιοσύνη στο αφεντικό ενός λυκόσκυλου που επιτέθηκε σε διερχόμενο γείτονα, τραυματίζοντάς τον σε ζωτικά σημεία του σώματός του, που χρειάστηκαν πολύ καιρό για να γίνουν καλά. Ο ιδιοκτήτης του σκύλου, αδιάφορος για τον φόβο που είχε προκαλέσει επανειλημμένα στη γειτονιά με επιθέσεις και σε πολλά άλλα άτομα (ακόμα και στον ταχυδρόμο, τον «πιτσαδόρο», διερχόμενα μηχανάκια κλπ.), καθώς έβαζε το τζιπ στο γκαράζ της μονοκατοικίας του σε επαρχιακή πόλη, άφησε ανοιχτή την πόρτα και δεν φρόντισε να εμποδίσει το σκυλί να βγει έξω.
Το γιγαντόσωμο λυκόσκυλο επιτέθηκε στον πρώτο που βρήκε, τον γείτονα (που είχε δεχθεί και παλιότερα επίθεση) δαγκώνοντάς τον με μανία -κατά τους αυτόπτες μάρτυρες- στην κοιλιακή χώρα κοντά στα γεννητικά όργανα κλπ., ενώ ο ιδιοκτήτης του μαζί με τη σύζυγό του, μολονότι βγήκαν και είδαν τι γινόταν, αρκέστηκαν στο να φωνάζουν από μακριά τον σκύλο να γυρίσει σπίτι, παρακολουθώντας απλά το συμβάν, αντί να τρέξουν να σώσουν τον άνθρωπο παρεμβαίνοντας και τραβώντας το ζώο.
Χαράσσοντας μια πρωτοποριακή νομολογιακή γραμμή, το δικαστήριο καταλόγισε στο αφεντικό του σκύλου ότι δεν επέδειξε απλή αμέλεια, αλλά ότι η συμπεριφορά του έχει τα χαρακτηριστικά του «ενδεχόμενου δόλου» και πρέπει να τιμωρηθεί αυστηρότερα. Κι αυτό γιατί ενώ γνώριζε πολύ καλά τις επιθέσεις και τα παράπονα (αλλά και μηνύσεις του παρελθόντος για ανάλογα περιστατικά) δεν φρόντισε να εμποδίσει την έξοδο του σκύλου, αλλά τον άφησε ελεύθερο χωρίς φίμωτρο αποδεχόμενος τον ήδη γνωστό κίνδυνο να τραυματίσει ανθρώπους. Το δικαστήριο έλαβε επίσης υπόψη του το γεγονός ότι ο σκύλος δεν ήταν εμβολιασμένος και ο τραυματίας αναγκάστηκε να υποφέρει πολύ περισσότερο, αφού για τον λόγο αυτό στα τραύματά του δεν μπήκαν ράμματα, αλλά έπρεπε να επουλωθούν σιγά σιγά, όντας ανοικτά, για να μην κινδυνέψει από γάγγραινα…
Τραγικές στιγμές πέρασαν η μητέρα και ο γιος της
Σε άλλη υπόθεση, στη Νότια Ελλάδα, μια μητέρα μαζί με τον 7χρονο γιο της «έκαναν το λάθος» να περάσουν γύρω στα μεσάνυχτα έξω από τις εγκαταστάσεις επιχείρησης που φυλούσε ένα λυκόσκυλο τριγυρνώντας ελεύθερα στον προαύλιο χώρο και γαβγίζοντας άγρια στους περαστικούς. Αγνωστο με ποιον τρόπο, το σκυλί βρέθηκα ξαφνικά στον δρόμο (είτε υπερπηδώντας υψηλά κάγκελα, είτε από μια μη εντοπισθείσα δίοδο της μεγάλης σε έκταση περίφραξης). Μητέρα και γιος έζησαν στιγμές τρόμου, καθώς δέχθηκαν δαγκώματα σε χέρια και πόδια (κυρίως η γυναίκα), που πέφτοντας κάτω χτύπησε στο κεφάλι και υπέστη ρωγμώδες κάταγμα που την ακινητοποίησε για κάποιο διάστημα. Και οι δύο διασώθηκαν χάρη στην παρέμβαση διερχόμενης παρέας, όπου βρισκόταν τυχαία και ένας εκπαιδευτής σκυλιών. Το δικαστήριο έκανε δεκτή την αγωγή αποζημίωσης που υποβλήθηκε κατά του επιχειρηματία και ιδιοκτήτη του σκύλου, κρίνοντας ότι πρέπει να καταβάλει αποζημιώσεις ύψους 11.000 ευρώ συν τους νόμιμους τόκους. Στην αποζημίωση συμπεριλήφθηκαν τα νοσήλια, τα φάρμακα, οι φυσικοθεραπείες, οι μετακινήσεις με ταξί σε όλες τις ιατρικές επισκέψεις. Κυρίως, όμως, η χρηματική ικανοποίηση αφορούσε την ηθική βλάβη για τον πόνο, την ταλαιπωρία και την ψυχική δοκιμασία της μητέρας αλλά και του μικρού, που υπέστη σοκ και έκτοτε έχει μόνιμη φοβία ακόμα και για μικρά σκυλιά.
Οκτάμηνη φυλάκιση για το δάγκωμα 7χρονου μαθητή
Με 8μηνη φυλάκιση τιμωρήθηκε ιδιοκτήτης σκύλου σε πόλη της Κεντρικής Ελλάδας, που επιτέθηκε σε 7χρονο μαθητή που γυρνούσε από το σχολείο σπίτι του. Το λυκόσκυλο βρέθηκε με άγνωστο τρόπο στον δρόμο κυνηγώντας το παιδί και δαγκώνοντάς το παντού, στη μέση, στα χέρια, στα πόδια ακόμα και στον λαιμό. Η παρέμβαση περαστικών στάθηκε σωτήρια και μετέφεραν τον μικρό αιμόφυρτο στο νοσοκομείο. Το δικαστήριο δέχθηκε την ευθύνη του αφεντικού, κρίνοντας αδιάφορο το γεγονός ότι απουσίαζε από το σπίτι στη δουλειά του και αγνοούσε το πώς βρέθηκε το σκυλί στον δρόμο. Θύμα επίθεσης από λαμπραντόρ βρέθηκε 3χρονο παιδάκι που έπαιζε στον δρόμο σε μια γειτονιά, ανυποψίαστο μαζί με συνομήλικους και μεγαλύτερους φίλους του. Περνώντας έξω από εξοχική κατοικία, της οποίας ο ιδιοκτήτης απουσίαζε, το λαμπραντόρ έβγαλε το κεφάλι του ανάμεσα από τα κάγκελα και τράβηξε με δύναμη το παιδάκι. Καθώς ήταν ιδιαίτερα λεπτό, με το επίμονο τράβηγμα ο σκύλος το πέρασε από διάκενα στα κάγκελα μέσα στην αυλή, δαγκώνοντάς το σε διάφορα σημεία, στους γλουτούς, στη μασχάλη, στις γάμπες, στα πέλματα.
Εντρομη έτρεξε η μητέρα (με τη βοήθεια και άλλων) αποσπώντας το παιδί της από το στόμα του σκύλου, χωρίς να αποφύγει και η ίδια τους τραυματισμούς, αφού έπεσε και έσπασε το χέρι της, ενώ από τα δαγκώματα υπέστη και απώλεια δέρματος. Η δικαιοσύνη έκρινε ότι ο απών ιδιοκτήτης έπρεπε να καταδικαστεί σε 1 έτος φυλάκιση, γιατί όφειλε να είχε πάρει τα κατάλληλα μέτρα και κατά την απουσία του, ώστε να μη συμβεί το περιστατικό, ενώ δέχθηκε παράλληλα ότι σε τέτοιες περιπτώσεις η δικαιοσύνη πρέπει να ασκεί αυτεπαγγέλτως δίωξη για σωματική βλάβη από αμέλεια.
Επιτέθηκε σε γυναίκα μέσα σε ξενοδοχείο όταν προσπάθησε να τον χαϊδέψει
Σε άλλη περίπτωση «μαύρο καλοκαίρι» πέρασε γυναίκα που είχε πάει για διακοπές και μέσα στο ξενοδοχείο δέχθηκε επίθεση από σκύλο. Η γυναίκα έκανε το λάθος να πλησιάσει για να τον χαϊδέψει, αλλά εκείνος τη δάγκωσε δυνατά στο πρόσωπο κόβοντας ένα κομμάτι ιστού από το πάνω χείλος, για το οποίο χρειάστηκε χειρουργική επέμβαση επανακόλλησης. Η δικαιοσύνη επέβαλε στον ξενοδόχο την υποχρέωση να καταβάλει στο θύμα αποζημίωση 8.000 ευρώ, γιατί ο σκύλος δεν ήταν με λουρί και φίμωτρο, μολονότι στο παρελθόν είχε δαγκώσει και άλλη γυναίκα στη μύτη. Η αποζημίωση θα ήταν διπλάσια, αλλά το δικαστήριο δέχθηκε ότι η πελάτισσα του ξενοδοχείου ήταν συνυπεύθυνη κατά 50% στον τραυματισμό της, γιατί πλησίασε πολύ κοντά το πρόσωπό της τη στιγμή που και ο δικός της σκύλος φαινόταν ότι ζήλευε. Η αποζημίωση αφορούσε τα νοσήλια αλλά και το γεγονός ότι νεκρώθηκε ένα σοβαρό μέλος του σώματός της, με αποτέλεσμα να μην έχει πλέον κανονική ερωτική ζωή, όπως υποστήριξε η ίδια στο δικαστήριο.
Πηγή www.ethnos.gr