Τοπικά

«Δεν υπάρχει οικογένεια στην Ουκρανία που να μην έχει χάσει ανθρώπους της στον πόλεμο»

Με αφορμή τη συμπλήρωση δύο χρόνων από την επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία και ύστερα από το άρθρο του Κωστή Δρυγιανάκη που δημοσιεύτηκε την προηγούμενη Κυριακή στη «Θ», παρουσιάζεται σήμερα η συνέντευξη με τον π. Ιώβ, Ουκρανό ιερομόναχο που υπηρετεί εδώ και δύο μήνες στη Μητρόπολη Δημητριάδος και συγκεκριμένα στη Μακρινίτσα. Είναι ήδη ο δεύτερος Ουκρανός ιερέας στην περιοχή μας. Πολλοί ίσως γνωρίζουν ήδη και τον π. Δαμιανό, που υπηρετεί εδώ και αρκετό καιρό στην Τσαγκαράδα. Ο π. Ιώβ εστιάζοντας στα γεγονότα της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, τονίζει, μεταξύ άλλων, στους πιστούς που έρχονται για τη θεία λειτουργία κάθε Κυριακή στον ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στη Μακρινίτσα πως «η ειρήνη είναι μεγάλη ευλογία».

Πότε ήρθατε στην περιοχή μας; Γιατί επιλέξατε να μείνετε στην περιοχή του Βόλου;

Η γνωριμία μου με Βόλο άρχισε το 2022, με τη συμμετοχή μου στο διαδικτυακό πρόγραμμα επιμορφώσεως θεολόγων της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας, που οργάνωσε η Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών του Βόλου. Τότε έμαθα και την ύπαρξη της Ακαδημίας. Το καλοκαίρι του 2023 ξαναπήρα μέρος σε αυτό το πρόγραμμα, με φυσική παρουσία αυτή τη φορά, και στην πορεία του προγράμματος γνώρισα τον σεβασμιότατο Μητροπολίτη Δημητριάδος κ. Ιγνάτιο, που μου έκανε πρόταση να έρθω εδώ για να αναλάβω μια ενορία της Μητρόπολης, να βοηθήσω τους πρόσφυγες που έρχονται από την Ουκρανία και να μπορέσω έτσι να ασχοληθώ και με τη διδακτορική μου διατριβή. Πράγματι ήρθα στον Βόλο τις τελευταίες ημέρες του 2023 και από τότε υπηρετώ στη Μητρόπολη Δημητριάδος και συγκεκριμένα στον ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στη Μακρινίτσα, κάνοντας κάθε Σάββατο και λειτουργία στα Σλαβονικά στον Βόλο, στον ναό του αγίου Αποστόλου του Νέου.

Πώς σας υποδέχτηκαν στην πόλη;

Ο Βόλος είναι πολύ όμορφη πόλη. Οι άνθρωποι που συναντώ είναι πολύ ανοιχτοί, εξυπηρετικοί και καλόκαρδοι. Μένω ως επί το πλείστον στη Μακρινίτσα, που είναι πολύ ωραίο ήσυχο μέρος και παράλληλα με τα καθήκοντά μου ως εφημέριος εργάζομαι και για την Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών.

Δύο χρόνια πολέμου στην Ουκρανία. Τι έχασε, τι κέρδισε η χώρα σας;

Θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία άρχισε ουσιαστικά το 2014, με την κατάληψη της Κριμαίας από τους Ρώσους, άρα έχουμε ήδη δέκα χρόνια πολέμου. Τα τελευταία δύο χρόνια είδαμε την ολομέτωπη επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία. Μπορώ να πω ότι χάσαμε πολλά· πρώτα απ’ όλα χάσαμε ανθρώπους, νέα παιδιά που σκοτώθηκαν για να προστατέψουν τη χώρα μας. Χάσαμε πολλούς πατριώτες και αυτό δεν αναπληρώνεται με τίποτα άλλο. Για μας στην Ουκρανία οι ανθρώπινες ζωές έχουν μεγάλη αξία, πολύ μεγαλύτερη από την αξία των εδαφών, ενώ αντίθετα στη Ρωσία η ζωή φαίνεται να μην έχει καμιά αξία, δηλαδή στη Ρωσία δεν κοιτάζουν τον άνθρωπο, βλέπουν μόνο τα κρατικά συμφέροντα. Θετικό αποτέλεσα του πολέμου μπορώ να πω ότι είναι η συσπείρωση του έθνους μας. Ενωθήκαμε ουκρανόφωνοι και ρωσόφωνοι μπροστά στην εισβολή των Ρώσων στη χώρα μας, και αυτή την ένωση θεωρώ μεγάλο δώρο του Θεού, γιατί όπως λέει και το Ευαγγέλιο η χώρα που θα χωριστεί στα δύο δεν θα αντέξει όταν θα εμφανιστούν δυσκολίες στην πορεία της. Εμείς ξεπεράσαμε τον διαχωρισμό που υπήρχε ανάμεσα σε «καλούς» Ουκρανούς που μιλούν ουκρανικά και «κακούς» Ουκρανούς που μιλούν ρωσικά· τώρα τόσο οι ρωσόφωνοι όσο και οι ουκρανόφωνοι πολεμούν μαζί για την κοινή πατρίδα τους.

Με το πέρασμα του χρόνου μειώθηκε η υποστήριξη της Δύσης, αλλά και οι εφεδρείες των ουκρανών στρατιωτών. Πώς βλέπετε την προοπτική μιας συμφωνίας ειρήνης με Ρωσία;

Δυστυχώς πράγματι βλέπουμε κάποια μείωση της υποστήριξη της Δύσης στην Ουκρανία, αλλά δεν είμαι πολιτικός και δεν μπορώ να μιλήσω για πράγματα που δεν ξέρω. Βλέπω όμως ότι τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ελλάδα υπάρχουν και άνθρωποι που υποστηρίζουν το έγκλημα που κάνει ο Πούτιν στην Ουκρανία. Και μου κάνει πολύ εντύπωση που η μνήμη των ανθρώπων είναι τόσο κοντή· ξεχνούν ας πούμε στην Ουγγαρία ή στην Τσεχία τα σοβιετικά τανκς, ξεχνούν τη στάση της Σοβιετικής Ένωσης μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Φοβάμαι πως ο πόλεμος δεν θα σταματήσει στην Ουκρανία. Η ρωσική ομοσπονδία σήμερα για μένα εκπροσωπεί τη χειρότερη πλευρά της ανθρωπότητας, εκπροσωπεύει μια απάνθρωπη ιδεολογία που περιφρονεί την αξία της ανθρώπινης ζωής. Η έννοια του «Ρωσικού Κόσμου» από πολιτική πλευρά είναι επικίνδυνη για τη δημοκρατία και από θεολογική πλευρά είναι μια σύγχρονη αίρεση που πρέπει να καταδικαστεί από τις άλλες χριστιανικές εκκλησίες. Προοπτική συμφωνίας ειρήνης με τη Ρωσία βλέπω μόνο αν οι Ρώσοι αποχωρήσουν από τα Ουκρανικά εδάφη, μεταξύ των οποίων και την Κριμαία. Μόνο τότε θα μπορέσουμε να μιλήσουμε για την ειρήνη, αλλιώς θα συνεχιστεί ή θα χειροτερέψει η κατάσταση που έχουμε εδώ και δέκα χρόνια, και έχουμε δει ότι η Ρωσία δεν σεβάστηκε και τις διεθνείς συμφωνίες που έγιναν στο Μινσκ το 2015.

Χάσατε δικούς σας ανθρώπους στον πόλεμο;

Νομίζω σήμερα πλέον δεν υπάρχει οικογένεια στην Ουκρανία που να μην έχει χάσει δικούς της ανθρώπους στον πόλεμο. Στη δική μου οικογένεια, ο πατέρας μου τραυματίστηκε βαριά κι αυτές τις μέρες έκανε και εγχείρηση για το τραύμα του. Είναι ανάπηρος πολέμου, γιατί πολεμούσε από το 2015· ας μην ξεχνούμε ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία ξεκίνησε το 2014! Έχασα και συμμαθητές μου οι οποίοι από την πρώτη ημέρα πολεμούσαν στο Κίεβο, νέα παιδιά που πήγαν να προστατέψουν την πρωτεύουσά μας. Εγώ ως ιερέας δεν επιτρέπεται να πάρω όπλο στα χέρια μου, αλλά αν μπορούσα θα πήγαινα να πολεμήσω. Εδώ στην Ελλάδα πολλοί νομίζουν ότι οι Ουκρανοί και οι Ρώσοι είναι ο ίδιος λαός, το ίδιο έθνος, και έτσι αντιμετωπίζουν τον πόλεμο στην Ουκρανία ως εμφύλιο πόλεμο, αλλά δεν είναι έτσι. Είμαστε μεν και οι δύο ορθόδοξοι λαοί με σλαβικές γλώσσες, αλλά δεν είμαστε το ίδιο έθνος, παρόμοια όπως οι Βούλγαροι και οι Σέρβοι που έχουν κοινά χαρακτηριστικά δεν είναι ο ίδιος λαός. Οι Ουκρανοί έχουν διαφορετική νοοτροπία από τους Ρώσους. Θέλουμε να ενωθούμε στην Ευρώπη και να διατηρήσουμε τη δημοκρατία στη χώρα μας, και σεβόμαστε το δικαίωμα της ελευθερίας· αυτό νομίζω το έχουν και οι Έλληνες στο αίμα τους.

Πόσο σας στεναχωρεί το αιματοκύλισμα μεταξύ ορθοδόξων χριστιανών;

Με στεναχωρεί πολύ το αιματοκύλισμα μεταξύ Ορθοδόξων χριστιανών, αλλά δεν είμαστε εμείς οι επιτιθέμενοι. Οι Ουκρανοί προστατεύουν τη χώρα τους. Δεν κάνουν επίθεση ούτε ήθελαν να κάνουν επίθεση στη Ρωσία. Νομίζω ότι γενικά ο πόλεμος είναι έκφραση της παρουσίας του κακού στο σύγχρονο κόσμο. Το είπε αυτό και ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος πρόσφατα σε μια ομιλία του, ότι ο πόλεμος είναι η έκφραση της παρουσίας του κακού στη ζωή μας.

Μια ευχή για το μέλλον;

Καθημερινά κάνουμε προσευχές και παρακλήσεις στον Θεό και τους Αγίους μας να σταματήσει αυτός ο φρικτός πόλεμος στη χώρα μας, αλλά μου φαίνεται ότι μάλλον χρειάζεται να περάσουμε και αυτές τις δοκιμασίες να γίνει η πίστη μας πιο έντονη και πιο ισχυρή. Όμως, όπως λέω και στους πιστούς που έρχονται για τη θεία λειτουργία κάθε Κυριακή εδώ στη Μακρινίτσα, η ειρήνη είναι μεγάλη ευλογία του Θεού γι’ αυτό πρέπει να προσέχουμε και να παρακαλούμε το Θεό να τη χαρίσει σε όλο τον κόσμο.

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το