Έχουν τεθεί σημαντικά νομικά ζητήματα στο συμβούλιο, αφού ακόμη και η νομοθεσία σε κάποια θέματα σηκώνει ψηλά τα χέρια στην πρωτόγνωρη αυτή κατάσταση. Κανένας νομοθέτης δεν μπορούσε να φανταστεί ότι από τους 49 δημοτικούς συμβούλους θα ανεξαρτητοποιούνταν οι 13, δηλαδή παραπάνω από 1 στους 4, και μάλιστα στον πρώτο ακόμη χρόνο της θητείας του Δημοτικού Συμβουλίου. Και ότι από τους 10 δημοτικούς συμβούλους της μείζονος μειοψηφίας θα είχε απομείνει μόνος και έρημος ο επικεφαλής της.
Ρωτώντας νομικούς που γνωρίζουν καλά τη νομοθεσία της Αυτοδιοίκησης διαπιστώσαμε ότι τα ζητήματα που προκύπτουν είναι μεν πολλά, αλλά δεν προκύπτει η εικόνα του αδιεξόδου που παρουσιάστηκε προχθές στο Δημοτικό Συμβούλιο όπως και σε διάφορα δημοσιεύματα, αφού η νομοθεσία φαίνεται πως δίνει κατά βάση απαντήσεις, έστω και με κάποια κενά σε ορισμένες περιπτώσεις.
Αυτό λοιπόν που, κατά τους νομικούς, θεωρείται απολύτως καθαρό, είναι ότι ο νόμος ταυτίζει τις δημοτικές παρατάξεις με τους εκλογικούς συνδυασμούς. Κατά συνέπεια όσοι για τον οποιοδήποτε λόγο παύουν να ανήκουν στην παράταξη με την οποία εκλέχθηκαν, παραμένουν μέχρι το τέλος της θητείας τους ανεξάρτητοι. Τούτο σημαίνει ότι ούτε νέα παράταξη μπορούν να συγκροτήσουν που να έχει δικαιώματα παράταξης στο Δημοτικό Συμβούλιο, ούτε σε άλλη υπάρχουσα παράταξη μπορούν να ενταχθούν.
Η επόμενη συνέπεια είναι ότι στις περιπτώσεις που η νομοθεσία προβλέπει συμμετοχή της μειοψηφίας σε κάποια όργανα ή επιτροπές με ένα ή περισσότερους δημοτικούς συμβούλους, δικαίωμα εκλογής έχουν μόνο όσοι ανήκουν σε παρατάξεις της μειοψηφίας, δηλαδή σε εκλογικούς συνδυασμούς που μειοψήφησαν στις δημοτικές εκλογές, και όχι οι ανεξάρτητοι δημοτικοί σύμβουλοι. Αυτό ισχύει για την εκλογή στο προεδρείο του Δημοτικού Συμβουλίου, στην Οικονομική Επιτροπή και την Επιτροπή Ποιότητας Ζωής, στο ΔΟΕΠΑΠ-ΔΗΠΕΘΕ, στην ΚΕΚΠΑ-ΔΙΕΚ, στη ΔΕΥΑΜΒ κ.λπ. Κατά συνέπεια δεν είναι θέμα καλής θέλησης των παρατάξεων της μειοψηφίας το αν θα παραχωρήσουν κάποια θέση στους ανεξάρτητους, αφού το θέμα αυτό ρυθμίζεται από τη νομοθεσία, που σημαίνει ότι αν τα όργανα συγκροτηθούν κατά παράβαση του νόμου θα είναι άκυρες οι αποφάσεις τους.