Kατάπτυστη χαρακτηρίζει η ΔΑΣ επισιτισμού-τουρισμού τη νέα κλαδική σύμβαση που υπέγραψε η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας του κλάδου και καλεί σε πάλη για να υπογραφούν συλλογικές συμβάσεις που να καλύπτουν τις απώλειες που είχαν οι εργαζόμενοι τα χρόνια της κρίσης.
Στην ανακοίνωσή της η η ΔΑΣ επισιτισμού-τουρισμού αναφέρει:
“Μετά από μήνες «διαβουλεύσεων» και παζαρέματος των δικαιωμάτων μας μακριά από τους εργαζόμενους, η Σύμβαση διετούς διάρκειας (από 1/1/2018 έως 31/12/2019) που υπέγραψε η πλειοψηφία της ΠΟΕΕ – ΥΤΕ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργατών Επισιτισμού και Υπαλλήλων Τουριστικών Επιχειρήσεων) επιβεβαίωσε τις προηγούμενες καταγγελίες μας.
Η Σύμβαση προβλέπει τη δυνατότητα όλων των ξενοδόχων και όχι μόνο των εποχικών επιχειρήσεων όπως αρχικά διαπραγματεύονταν, να απασχολούν τους ξενοδοχοϋπαλλήλους της χώρας κατά τις ημέρες ανάπαυσής τους.
Να επιβάλουν δηλαδή ασταμάτητη δουλειά από την 1η Ιούνη έως τις 30 Σεπτέμβρη και από τις 15 Δεκέμβρη έως τις 15 Φλεβάρη χωρίς να χορηγούν τα δύο ρεπό που δικαιούνται οι εργαζόμενοι τη βδομάδα.
Την εξόντωση αυτή τη βαφτίζουν «κατάκτηση»! Έτσι το κατάπτυστο κείμενο της Σύμβασης αναφέρει πως «η απασχόληση σε ημέρες ανάπαυσης (…) αυξάνει τις μηνιαίες αποδοχές» των εργαζομένων και «λειτουργεί υπέρ αυτών.
Τέτοια είναι η έγνοια των ξενοδόχων και των συνδικαλιστών τους για τους μισθούς των ξενοδοχοϋπαλλήλων που συμφώνησαν σε «αυξήσεις» της τάξης του 1,5%, που αντιστοιχούν για το 2018 σε 0,38 ευρώ τη μέρα, την ίδια στιγμή που ο τζίρος και τα κέρδη των επιχειρήσεων του κλάδου εκτινάσσονται. Και να μην ξεχνάμε ότι αυτό το 1,5% δεν αντισταθμίζει ούτε στο ελάχιστο το 15% των απωλειών που είχαμε τα τελευταία χρόνια με τις υπογραφές τους!
Τη νέα σύμβαση τη χαιρέτησε ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξενοδόχων (ΠΟΞ), Γρ. Τάσιος, κάνοντας λόγο για «ένα σημαντικό βήμα θωράκισης των προοπτικών και των δυνατοτήτων του ελληνικού τουρισμού», δηλαδή έδωσε συγχαρίκια στους συνδικαλιστές της Ομοσπονδίας που για άλλη μια φορά του έδωσαν εργαζόμενους-σκλάβους.
Γιατί πως αλλιώς πέρα μπορείς να ονομάσεις ότι για 6 μήνες, ακόμα και στις μη εποχικές επιχειρήσεις θα δουλεύουμε με τη βούλα μέχρι θανάτου. Τέρμα τα ρεπό, τέρμα τα ωράρια. Τέρμα κάθε σκέψη για ξεκούραση. Αυτά υπογράψανε και πανηγυρίζουν οι συνδικαλιστές της πλειοψηφίας. Αίσχος!
Στα πανηγύρια πρωτοστατεί και η Διοίκηση του Σωματείου των Ξενοδοχοϋπαλλήλων του Νομού μας, που όπως και στο Σωματείο του Επισιτισμού, πλειοψηφούν τέτοιοι «συνδικαλιστές», δηλαδή άνθρωποι της εργοδοσίας, που ρόλο έχουν να βαφτίζουν το μαύρο – άσπρο, να κρατάνε τους εργαζόμενους του κλάδου στην αδράνεια, την απογοήτευση, τη μοιρολατρία και την υποταγή. Έτσι στην ανακοίνωση που έβγαλαν, προσπαθούν όχι μόνο να δικαιολογήσουν τα αίσχη που υπέγραψαν οι ομοϊδεάτες τους στην Ομοσπονδία, εκείνοι που εκλέχτηκαν με τις ψήφους τους, αλλά να τα παρουσιάσουν και σαν κατάκτηση του κλάδου μας!
Σε όσους λένε ότι με δουλειά την έκτη και έβδομη μέρα αυξάνεται ο μισθός, τους απαντάμε ότι δεν ξέρουν από αριθμητική.
Τον μισθό δεν τον αυξάνει ούτε η υπερωρία, ούτε η δουλειά σε μέρα ανάπαυσης. Τον μισθό τον αυξάνει ο αγώνας να επιβάλουμε να πληρωνόμαστε σαν άνθρωποι κι όχι σαν σκλάβοι. Αλλιώς θα ήμασταν σήμερα πίσω στον 16ο και 17ο αιώνα που δουλεύαμε πάνω από 16 ώρες τη μέρα για ένα πιάτο φαί και ζούσαμε κατά μέσο όρο 40 χρόνια.
Σε όσους πανηγυρίζουν για μια συλλογική σύμβαση που δίνει για το 2018 αύξηση 38 σεντς την ημέρα, ενώ οι ξενοδόχοι το 2017 μοιράστηκαν 41 εκατομμύρια ευρώ την ημέρα, τους λέμε να κάνουν παρέα με τον πρόεδρο των ξενοδόχων κ. Τάσιο, την υπουργό τουρισμού κα Κουντουρά κι όσους ακόμα μας περνάνε για κουτούς λέγοντας ότι «ο διάλογος και η συνεννόηση μπορούν να δίνουν λύσεις με θετικό πρόσημο για όλους».
Σε όσους υποστηρίζουν ότι «καλώς θεσμοθετείται αυτό που εφαρμόζει η αγορά», κι ότι «δεν θα επέλθει καμιά επί της ουσίας αλλαγή», τους ρωτάμε: ποιος είναι ο ξενοδόχος που θα επαναπροσλάβει ή θα διατηρήσει το προσωπικό που είχε, όταν θα μπορεί με λιγότερους να κάνει τη δουλειά του; Δουλειά χωρίς ρεπό για 4 μήνες σημαίνει 30% λιγότερους εργαζόμενους, άρα 30% περισσότερους άνεργους!
Μόνη επιλογή μας είναι η οργάνωση και αντεπίθεση. Να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας, να πετάξουμε από τα σωματεία μας τους ανθρώπους της εργοδοσίας. Κάθε χρόνο ροκανίζουν τα ήδη διαλυμένα δικαιώματά μας. Πριν από λίγα χρόνια δώσανε μποναμά στους εργοδότες το 8ωρο, συμφωνώντας μαζί τους τη 10ωρη απασχόληση. Είναι αδίστακτοι. Με τις δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, με τα σωματεία σε όλη την Ελλάδα που είναι στο ΠΑΜΕ, μπορούμε να δυναμώσουμε την πάλη μας. Εμείς θα είμαστε στην πρώτη γραμμή και θα λέμε σε όλους τους τόνους ότι οι εργαζόμενοι έχουν τη δύναμη να επιβάλλουν όχι μόνο συλλογικές συμβάσεις των αναγκών τους, αλλά και την κυριαρχία τους πάνω στον πλούτο που παράγουν.
Καλούμε σε πάλη για:
• Να υπογραφούν συλλογικές συμβάσεις που να καλύπτουν τις απώλειες που είχαμε τα χρόνια της κρίσης σε εισόδημα και εργατικά δικαιώματα.
• Ούτε βήμα πίσω από 5θημερο, 8ωρο, 40ωρο.
• Μόνιμη, σταθερή δουλειά με δικαιώματα.
Κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων”