Δημόσιος υπάλληλος, οδηγός για την ακρίβεια, που δεν ζει στον «αστερισμό» του αναγκαστικού οχταώρου, ο Στέφανος Βάτσιος ασχολείται με την τέχνη, γιατί το ελεύθερο πνεύμα δεν εγκλωβίζεται στο… χτύπημα της κάρτας.
«Συνδικαλίζεται» μόνο «καλλιτεχνικά» και μαζί με λίγους συναδέλφους του στην Περιφερειακή Ενότητα Μαγνησίας προβάλλουν τον πολιτισμό που παράγουν. Συνάδελφος στο δημόσιο, με ζωγράφους και ηθοποιούς, που τις τελευταίες ημέρες πραγματοποιήσαν έκθεση με τα έργα τους, για να δείξουν πώς ο χώρος των δημοσίων υπηρεσιών δεν είναι ένας άμορφος πολτός.
Ο Στέφανος Βάτσιος αγαπά την τέχνη του ξύλου. Εκτέθηκαν… στην αίθουσα συνεδριάσεων της Περιφερειακής Ενότητας και δικά του έργα. Γυαλιά ηλίου από ξύλο, ρολόγια από ξύλο, κιθάρες… Έμπνευση που ακολουθεί και τις εκρήξεις της μόδας.
Στον γιο του εμφύσησε την αγάπη για το ξύλο και ξεδιπλώνει το ταλέντο του στο εργαστήριό του, όπου ασχολείται με το χόμπι του.
Ο Στέφανος Βάτσιος ασχολείται με την κατασκευή επίπλων από τα εφηβικά του χρόνια και πλέον έχει φτάσει στο σημείο να δημιουργεί περίτεχνες και πρωτότυπες κατασκευές.
Εργάζεται ως οδηγός στην Περιφερειακή Ενότητα Μαγνησίας τα τελευταία 17 χρόνια, αλλά η λατρεία του για το ξύλο δεν «έσβησε» ποτέ.
«Από 13 ετών ήμουν στο επάγγελμα και στα 24 χρόνια μου έκανα την πρώτη μου έκθεση» δήλωσε ο κ. Βάτσιος, ο οποίος όλα αυτά τα χρόνια μετέδωσε τη γνώση του για το ξύλο στον 25χρονο γιο του.
Μοναδικές βαλίτσες
Πατέρας τριών παιδιών, ο κ. Βάτσιος παρακολούθησε δίπλα στα παιδιά του ακόμη και τις τάσεις της μόδας. Από τη δημιουργία γυαλιών στη συνέχεια κατασκεύασαν παπιγιόν και ακολούθησαν οι ξύλινες τσάντες, ακόμα και οι βαλίτσες. Η τέχνη τους έχει εξελιχθεί καθώς κατασκευάζουν ακόμη και δαχτυλίδια και ρολόγια που απαιτούν λεπτοδουλειά. Μάλιστα, όπως πρόσθεσε, η κατασκευή βαλίτσας από ξύλο είναι μοναδική στον κόσμο.
Ο Στέφανος Βάτσιος έχει παρουσιάσει τις δημιουργίες που έχει κατασκευάσει μαζί με τον γιο του σε τρεις εκθέσεις. Οι φίλοι του και οι συνάδελφοί του τον θαυμάζουν για την υπομονή του, καθώς κάθε δημιουργία απαιτεί πολλές ώρες. «Συνάδελφοι έχουν ζητήσει δημιουργία μου για να τις προσφέρουν ως δώρα στα αγαπημένα τους πρόσωπα» σημείωσε.
Οι δημιουργίες του απαιτούν μεράκι, αλλά και πολλή αφοσίωση. Η δουλειά που γίνεται στο χέρι, απαιτεί πολλές ώρες και συγκέντρωση. Χαρακτηριστικά, όπως ανέφερε ο ίδιος, για μία τσάντα χρειάζονται περισσότερες από 20 ώρες εργασίας.
Αγαπά να δημιουργεί και να δίνει μορφή στην πρώτη ύλη. Η ανταμοιβή του είναι η χαρά της δημιουργίας, αλλά και η πολύτιμη βοήθεια που προσφέρει στον γιο του.
«Από ένα δέντρο παίρνεις ένα κομμάτι ξύλου και του δίνεις μορφή. Όποια μορφή θέλεις. Και το αποτέλεσμα, που έρχεται στο τέλος, σε ευχαριστεί» σημείωσε και πρόσθεσε ότι εκτός από τη χαρά, είναι για αυτόν μία ασχολία που τον ξεκουράζει.
«Θέλω κάθε φορά να δημιουργώ κάτι ξεχωριστό που να αντέχει στον χρόνο. Οι κατασκευές από ξύλο είναι μοναδικές και φυσικά επισκευάσιμες» κατέληξε.