Το βράδυ της περασμένης Δευτέρας, 10μελής αντιπροσωπεία από τη Σκόπελο με επικεφαλής την κ. Αθηνά Ντάκη-Αρκομάνη, αντιδήμαρχο Πολιτισμού στον Δήμο Σκοπέλου, έδωσε το «παρών» στη γειτονική Σκιάθο και παρουσίασε ένα ξεχωριστό δρώμενο που αφορούσε στις παραδοσιακές σκοπελίτικες φορεσιές.
H αφορμή δόθηκε με την πραγματοποίηση της εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε προχθές το βράδυ στο Μπούρτζι της Σκιάθου και ήταν αφιερωμένη στις παραδοσιακές γυναικείες ενδυμασίες της παράκτιας Μαγνησίας. Οι Σκοπελίτισσες «έντυσαν» με ήχους και εικόνες την πλούσια παράδοση του τόπου τους. Το δρώμενο περιλάμβανε μεταξύ άλλων το ντύσιμο με τη νυφική φορεσιά της Σκοπέλου, που είναι ξακουστή για την εντυπωσιακή εμφάνισή της και την ποικιλία των στολιδιών της.
Η αντιδήμαρχος Σκοπέλου, η οποία ασκεί τα καθήκοντά της στον Δήμο εδώ και δύο χρόνια, συνοδευόταν από μέλη του Πολιτιστικού Λαογραφικού Συλλόγου Σκοπέλου και του Πολιτιστικού Συλλόγου Γλώσσας. Η Σουζάνα Χριστίνη, δασκάλα παραδοσιακών χορών, η Κατερίνα Μπετσάνη που ασχολείται πολλά χρόνια με την ιματιοθήκη του Δήμου Σκοπέλου και η Ανθή Βαλσαμάκη, το ημερολόγιό της οποίας δραματοποιήθηκε και αποτέλεσε τη βάση του θεάματος, βρέθηκαν μεταξύ άλλων επί σκηνής.
Εάν κάτι χαρακτηρίζει τις σκοπελίτικες ενδυμασίες, είναι η ποικιλία. Είναι καταγεγραμμένες άλλες έξι παραλλαγές για κάθε είδους περίσταση. «Πέρα από την επίσημη νυφιάτικη φορεσιά, τη λεγόμενη στόφφα με το μαύρο ύφασμα και τον κεντημένο ποδόγυρο, υπάρχουν άλλες τρεις γιορτινές φορεσιές, που φορούσαν οι γιαγιάδες μας. Για παράδειγμα, έχουμε το πρασινοκόκκινο φουστάνι του αρραβώνα ή την ενδυμασία που έβαζε η νύφη στις επτά ημέρες για να πάει στην εκκλησία μετά τον γάμο. Ήταν και η καλή φορεσιά που φορούσαν οι ηλικιωμένες γυναίκες. Επίσης, υπάρχουν τρεις διαφορετικές καθημερινές ενδυμασίες, για τη Χώρα, το Κλήμα, το Παλαιό Χωριό δηλαδή και τη Γλώσσα, με μικροδιαφορές η μία από την άλλη. Είχαμε και την ολόλευκη πλισεδιαστή φορεσιά που φορούσαν τα μικρά κορίτσια, με το χρώμα αυτό να συμβολίζει την αγνότητα», σημείωσε χαρακτηριστικά η κ. Ντάκη, ενώ στη συνέχεια εξήγησε τον λόγο ύπαρξης τόσο μεγάλης γκαρνταρόμπας σε κάθε σκοπελίτικο νοικοκυριό: «Στη Σκόπελο έχουμε αυτή την ιδιαιτερότητα, γιατί ακριβώς οι Σκοπελίτες, ως επί το πλείστο ήταν ναυτικοί και προσπαθούσαν μ’ αυτόν τον τρόπο να αναδείξουν τον πλούτο του κάθε σπιτιού».
Το προχθεσινό δρώμενο στη Σκιάθο, που πρωτοπαρουσιάστηκε το 2015 στη Ρουμανία από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Γλώσσας, στηρίχθηκε επίσης στις λαογραφικές έρευνες που έχουν γίνει στη Σκόπελο κατά το παρελθόν. «Οι Διαμαντής Σάμψων και Μαρίκα Δελήτσικου έχουν ασχοληθεί αρκετά κι έχουν κάνει μελέτες για την παραδοσιακή φορεσιά της Σκοπέλου», είπε η αντιδήμαρχος Πολιτισμού του Δήμου Σκοπέλου, για να προσθέσει: «Αποτελούν ένα πολύ ιδιαίτερο κομμάτι της Ιστορίας μας και του πολιτισμού. Είναι τιμή που στα μπαούλα των σπιτιών μας έχουμε ακόμη φυλαγμένες τις φορεσιές των γιαγιάδων μας. Προσωπικά προχθές ένιωσα πολύ μεγάλη συγκίνηση, γιατί ό,τι φόρεσε η νύφη, ήταν της γιαγιάς μου το νυφικό. Οι αυθεντικές νυφιάτικες φορεσιές σε όλο το νησί υπολογίζονται γύρω στις 80, ενώ διασώζονται γύρω στις 100 πρασινοκόκκινες του αρραβώνα».
Κλείνοντας δε, αναφέρθηκε σε μία ξεχωριστή λεπτομέρεια που έχει να κάνει με τις φορεσιές που άντεξαν στο πέρασμα των χρόνων: «Οι μεγαλύτερες γυναίκες μέχρι πρόσφατα τις χρησιμοποιούσαν. Θυμάμαι ακόμη τη γιαγιά μου, που πέθανε πριν από τρία χρόνια, αλλά έβαζε τη φορεσιά της. Η τελευταία γυναίκα που ντυνόταν παραδοσιακά στο Έλιος, πέθανε πέρυσι, ενώ υπάρχει ακόμη μία γιαγιά στη Γλώσσα που τις φορά».