Την ανησυχία της για το ενδιαφέρον λειτουργίας εργοστασίων σκουπιδιών από ιδιώτες στη Μαγνησία, εκφράζει με ανακοίνωσή της η Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία, επισημαίνοντας ότι αυτό είναι το αποτέλεσμα του νέου Εθνικού Σχεδίου Διαχείρισης Αποβλήτων. Ειδικότερα:
Μεγάλη κινητικότητα φαίνεται πως εκδηλώνεται στην περιοχή της Μαγνησίας από το χρηματιστήριο των σκουπιδιών. Σαν να μην αρκούσε η προώθηση κατασκευής της μονάδας παραγωγής RDF/SRF από το δήμο Βόλου και την περιφέρεια Θεσσαλίας, μια σειρά ιδιώτες ετοιμάζονται να εισέρθουν στο κερδοφόρο παιχνίδι της καύσης σκουπιδιών, τυποποιώντας σκουπίδια- καύσιμα για τις τσιμεντοβιομηχανίες και για άλλους επίδοξους πελάτες.
Μετά την αίτηση για αδειοδότηση στο δήμο Ρ. Φεραίου, της μονάδα μηχανικής επεξεργασίας μεταλλικών και μη μεταλλικών απορριμμάτων», ιδιοκτησίας της εταιρείας «VOLOS RECYCLING CENTER A.E.», που πρόκειται να λειτουργήσει στη Β’ ΒΙ.ΠΕ Βόλου, μία ακόμη εταιρία, η REWASTE IKE, που βρίσκεται στην Α’ ΒΙΠΕ Βόλου αιτήθηκε από το δήμο Βόλου και την Περιφέρεια Θεσσαλίας να επεξεργάζεται σκουπίδια για καύση σε βιομηχανίες της περιοχής. Αν και σε πρώτο βαθμό οι εν λόγω εταιρίες δεν αδειοδοτήθηκαν για τέτοιου είδους δραστηριότητα από τα αιρετά τοπικά όργανα, έχουν μεγάλη σημασία κάποια χαρακτηρίστηκα στοιχεία.
Το πρώτο είναι ότι τόσο το νέο ΕΣΔΑ (επικαιροποιώντας και κλιμακώνοντας κατευθύνσεις και του προϋπάρχοντος), που πανελλαδικοποιεί το ζήτημα της καύσης σκουπιδιών, καθιστώντας ουσιαστικά την καύση σε πρωταρχική κατεύθυνση στο ζήτημα της «διαχείρισης» των σκουπιδιών, όσο και η επί της ουσίας αδειοδότηση του εργοστασίου σκουπιδιών από την περιφέρεια Θεσσαλίας, δίνουν το δικαίωμα σε διάφορούς κερδοσκόπους να στήσουν χρυσές δουλειές με την επιβλαβή για την κοινωνική πλειοψηφία καύση των σκουπιδιών. Οι 2 μέχρι στιγμής αιτήσεις από ενδιαφερόμενες εταιρίες σε διάστημα λιγότερο των 2 και 3ων μηνών αντίστοιχα από τις παραπάνω πολιτικές αποφάσεις αποτελεί το πλέον αδιάψευστο στοιχείο. Είναι μία καταστροφική επιχειρηματική «προοπτική» που δεν μπορεί να σταματήσει από μια απόφαση ενός περιφερειακού ή δημοτικού συμβουλίου, καθώς οι πλειοψηφίες εντός αυτών φρόντισαν να διαμορφώσουν τις βασικές δεσμευτικές πολιτικές κατευθύνσεις μέσω των κυβερνητικών σχημάτων που στήριξαν ή στηρίζουν (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ). Κάθε αντίθεση λοιπόν αν δε συνοδεύεται από έναν ανατρεπτικό εξωθεσμικό αγώνα που να επιδιώκει να ακυρώσει τις κεντρικές πολιτικές κατευθύνσεις, έχει χαρακτήρα εκτονωτικό.
Το δεύτερο που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι η τεκμηρίωση του δημάρχου Βόλου, για την απόρριψη της αδειοδότησης της REWASTE IKE. Στην εισήγησή του(24/08/2020) υποστήριξε ότι δεν διαφωνεί με τη δραστηριότητα της εν λόγω εταιρίας, αλλά διαφωνεί διότι θα δράσει ανταγωνιστικά έναντι της Μονάδας Επεξεργασίας Σκουπιδιών που θα δημιουργήσει ο Δήμος Βόλου… Ο δήμαρχος Βόλου, και προφανώς μια σειρά πολιτικών και οικονομικών παραγόντων της περιοχής, διεκδικούν το μονοπώλιο στη διαχείριση του ζητήματος της καύσης σκουπιδιών και κατ επέκταση των σχέσεών με την ΑΓΕΤ – Lafarge. Η καύση σκουπιδιών δεν γίνεται καλύτερη επειδή τελεί υπό την αιγίδα των μηχανισμών του δήμου και της περιφέρειας. Αντιθέτως οι τοπικοί θεσμοί γίνονται πιο επικίνδυνοι στη γοργή τους μετεξέλιξη σε επιχειρηματικό κράτος και στη βαθιά διαπλοκή τους με τους μονοπωλιακούς ομίλους. Είναι αυτή η βαθιά ενότητα τοπικού και κεντρικού κράτους με τους σχεδιασμούς και τις κατευθύνσεις των μονοπωλιακών ομίλων που δημιουργεί σχέσεις ενός αδιάσπαστου συνεχούς και μιας εξαιρετικά επικίνδυνης συμμαχίας για τα λαϊκά συμφέροντα, την υγεία και το περιβάλλον. Αυτή η χαλύβδινη ενότητα είναι εκείνη που στήνει δίκες και ποινικοποιεί τον αγώνα για τον καθαρό αέρα και την παύση της βλαβερής λειτουργίας της Lafarge. Γιατί ότι απειλεί να χαλάσει τις συμφωνίες των από πάνω είναι παράνομο για τους από κάτω.
Το ζήτημα της καύσης σκουπιδιών εισέρχεται στην πλέον επιθετική του φάση. Τα οικονομικά πλοκάμια που την προωθούν επιχειρούν να επεκταθούν ταχύτατα ζητώντας παράλληλα τις κεφαλές του αγωνιζόμενου λαού «επί πινάκι». Σε αυτή τη νέα φάση έχουμε καθήκον να παλέψουμε για την άμεση αθώωση όλων των διωκόμενων από το επιχειρηματικό κράτος και τους μηχανισμούς ασφαλείας του, αλλά και να κλιμακώσουμε τον αγώνα ενάντια στην καύση σκουπιδιών, να φύγει από τον τόπο μας η Lafarge, να διαχειριζόμαστε τις ζωές μας με βάση τις δικές μας ανάγκες και όχι τα επιχειρηματικά συμφέροντα και τα συμβόλαια που εκτελούν με τους τοπικούς παράγοντες. Σε αυτή την κατεύθυνση κηρύσσουμε ανεπιθύμητη κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα σχετίζεται με την καύση σκουπιδιών. Στρατευτήκαμε στον αγώνα για τη ζωή και την ελευθερία και τη μάχη αυτή θα τη δώσουμε μέχρι τη νίκη.