Εντός ημερών αναμένεται να συγκροτηθεί η επιτροπή στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας που θα αναλάβει την εκπόνηση του σχεδίου για την αξιοποίηση της Βαμβακουργίας στο πλαίσιο της ανέγερσης εκεί Φοιτητικών εστιών και της ανάπτυξης και άλλων χρήσεων για τους φοιτητές.
Το εγχείρημα μόνο εύκολο δεν είναι, καθώς η επιτροπή θα πρέπει να εξετάσει μια σειρά από θέματα, όπως η κατάσταση των κτιρίων και ποια μπορούν να αξιοποιηθούν για να μην γκρεμιστούν, οι πηγές άντλησης χρηματοδότησης, οι χρήσεις που θα γίνουν.
Το σχέδιο θα πρέπει να έχει κατατεθεί στα υπουργεία Εργασίας και Παιδείας μέσα στους επόμενους μήνες, ώστε να δοθεί το «πράσινο φως» για την παραχώρηση της Βαμβακουργίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.
Η επιτροπή θα αποτελείται από αρχιτέκτονες, πολεοδόμους, οικονομολόγους και άλλους και στόχος είναι να έχουν καταθέσει το σχέδιο μέχρι τα μέσα Φθινοπώρου.
Ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας κ. Γιώργος Πετράκος τόνισε πως «Το σχέδιο που θα υλοποιήσουμε με την επιτροπή έχει δύο πυλώνες. Ο ένας είναι οι δράσεις που θα αναπτύξουμε στη Βαμβακουργία, όπου σίγουρα περιλαμβάνονται οι Φοιτητικές Εστίες και πώς θα αποτυπωθούν οι δράσεις σε αυτά τα 87 στρέμματα. Ο δεύτερος πυλώνας είναι πώς θα χρηματοδοτήσουμε αυτή τη μεγάλη παρέμβαση. Και εδώ υπάρχουν διάφορα σενάρια που περιλαμβάνουν μίγματα από την ιδιωτική και δημόσια χρηματοδότηση. Θα δούμε δηλαδή, πώς μπορούμε να αξιοποιήσουμε, κάποιους πόρους, αλλά και πόρους της Ευρωπαϊκής Τράπεζας. Στο πλαίσιο αυτό θα έχουμε επαφές με τα υπουργεία. Σε κάθε περίπτωση το σχέδιο θα πρέπει να έχει μια οικονομική μελέτη βιωσιμότητας. Το υπουργείο μας έχει πει, πως εφόσον καταθέσουμε τη μελέτη, θα μας παραχωρήσει τη Βαμβακουργία για την εγγράψουμε στην ιδιοκτησία του Πανεπιστημίου στο Υποθηκοφυλάκειο. Το σχέδιο θα πρέπει να κατατεθεί μέσα στους επόμενους τρεις με τέσσερις μήνες».
Μεταξύ των στόχων είναι αν δημιουργηθεί και ένα πρότυπο ενεργειακό κέντρο.
Στο ερώτημα, αν θα γκρεμιστούν τα κτίρια της Βαμβακουργίας για να ανεγερθούν νέα, ο κ. Πετράκος τόνισε πως «όλα αυτά είναι σενάρια. Το βασικό κτίριο είναι στατικά καλό και θα εξετάσουμε το σενάριο να το αξιοποιήσουμε ως κέλυφος. Το άλλο κτίριο φαίνεται πως είναι σαθρό και θα πρέπει να γκρεμιστεί. Όμως η επιτροπή θα έχει τον τελευταίο λόγο για όλα αυτά τα ζητήματα».
Το Πανεπιστήμιο εστιάζει την προσοχή του και στην αξιοποίηση του κτιρίου Καπνού και ο πρύτανης ανέφερε πως «εκεί θα μπορούσε να στεγαστεί ένα πανεπιστημιακό τμήμα, εφόσον μεγαλώσει το Πανεπιστήμιο».
Μια πρόταση για τη Βαμβακουργία
Ο αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας κ. Ιορδάνης Στυλίδης επικαλούμενος τη διπλωματική εργασία των Δημήτρη Αγγελίδη, Μαρίας Τζήμα και Κατερίνας Ζήση, στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων, κατοίκων της πόλης, που έγινε με την επιμέλειά του, παρουσιάζει την πρόταση για ενεργοποίηση του χώρου της Βαμβακουργίας. Και μεταξύ άλλων αναφέρει: «Η ιδέα των σχεδιαστών της πρότασης είναι η αναμόρφωση τόσο του υλικού όσο και του πολιτικού υποβάθρου της περιοχής. Η αρχιτεκτονική, όπως ξέρουμε, μελετά, συνθέτει και εξελίσσει σωστά ό,τι χρειάζεται σε χώρο, χρόνο και δυναμικές σχέσεις. Εκεί, λοιπόν, στο ανενεργό οικόπεδο της Βαμβακουργίας σχεδιάστηκαν οι κατοικίες για 1.000 ανθρώπους, σχεδιάστηκαν οι καλλιέργειες σε ανοιχτό ή προστατευμένο περιβάλλον (υδροπονία, αεροπονία, κάθετες καλλιέργειες) σχεδιάστηκαν συστηματικά οι χώροι υποδοχείς της ζωής και της δραστηριότητάς τους (κατοικίες οικογενειών αλλά και κοινόχρηστοι συλλογικοί χώροι ζωής), οι αποθήκες της συγκομιδής (σε κάθε εποχή, για όλες τις εποχές), τα σχολεία και τα εργαστήρια επεξεργασίας των καρπών και των φυτών (βιοτεχνίες), η συλλογή των ομβρίων, η επεξεργασία των λυμάτων αλλά και η μηδενική παραγωγή σκουπιδιών (κομποστοποίηση, ανακύκλωση), τα εργαστήρια για τα υφαντά αλλά και εκείνα του σχεδιασμού και της παραγωγής όλων των αναγκαίων αντικειμένων (έπιπλα, υφαντά, μεταλλικές και χάρτινες μικροκατασκευές) στην προδιαγραφή των εργαστηρίων ψηφιακής σχεδίασης και εκτύπωσης (LAB FAB, ψηφιακή υφαντική), οι βιβλιοθήκες (ψηφιακές κοινότητες), το κέντρο ιατρικής υποστήριξης, οι αίθουσες των συγκεντρώσεων, των συνελεύσεων, οι κουζίνες, οι συλλογικές απασχολήσεις για την παρασκευή και την απόλαυση της τροφής στα κοινά τραπέζια και τις συντροφιές, οι περιορισμένες αυλές αλλά και οι μεγάλες πλατείες των ποικιλιών και των θεαμάτων, των γιορτών της ζωής. Σχεδιάστηκε η ενεργειακή υποδομή καθώς ορίστηκαν στον χώρο οι θέσεις εγκατάστασης των συστάδων των μηχανισμών για τη συγκομιδή της ενέργειας από τον ήλιο και τον αέρα (μικρές ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά, κυψέλες υδρογόνου). Τα καταστήματα όπου θα διατίθενται τα προϊόντα της ικανότητας και της εύρωστης συστηματικής εργασίας των κατοίκων».