Παρουσιάστηκε χθες στο κτίριο Τσικρίκη – αίθουσα «Ιατρείον» το βιβλίο του Παύλου Λουκάκη «Πολεοδομικές & Χωροταξικές Εξελίξεις Ελλάδα 1952-2012: εμπειρίες δράσης» από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Θεσσαλίας.
Το βιβλίο παρουσίασαν οι κ.κ. Παντελής Σκάγιαννης, καθηγητής ΤΜΧΠΠΑ, Κώστας Λαλένης, καθηγητής ΤΜΧΠΠΑ, και ο συγγραφέας Παύλος Λουκάκης, ομότιμος καθηγητής Παντείου Πανεπιστημίου, ενώ τον συντονισμό είχε ο καθηγητής Μιχαήλ Ζουμπουλάκης, υπεύθυνος των Πανεπιστημιακών Εκδόσεων Θεσσαλίας.
Ο κ. Παύλος Λουκάκης τόνισε ότι «το βιβλίο αποτελεί μία κατάθεση ψυχής. Έχω επιλέξει κείμενά μου σε διάφορες περιόδους γύρω από τα θέματα που με είχαν απασχολήσει, αλλά ενσωματωμένα σε ενότητες, που δεν υπήρχαν όταν έγραφα αυτά τα άρθρα και τις θεωρώ απαραίτητες σήμερα».
Σύμφωνα με τον ίδιο, «η πρώτη ενότητα είναι για τις χωρικές διαστάσεις της ανάπτυξης, η δεύτερη για το τι σημαίνει χώρος, γιατί είναι πολλές οι έννοιες του χώρου, όπως π.χ. ο φυσικός, ο διοικητικός, ο οικονομικός, ο νησιωτικός, ο ορεινός, ο ιστορικός χώρος – ομπρέλα όλων και πάνω σε αυτά τι σημαίνει ο σχεδιασμός με βάση την προσέγγιση του χώρου. Η τρίτη ενότητα που με απασχολεί, είναι οι εξελίξεις του οικιστικού δικτύου της χώρας και το διοικητικό σύστημα και η τέταρτη ενότητα είναι η μεθοδολογία που πρεσβεύω για την ανάπτυξη, η οποία είναι συναφής και με ό,τι έχει επικρατήσει και η οποία στην ουσία παρήχθη τη δεκαετία του ’60 στο Σπουδαστήριο Πολεοδομικών Ερευνών της Αρχιτεκτονικής Σχολής του Μετσόβιου. Το τελευταίο μέρος είναι μία σύντομη αναδρομή στον χωρικό σχεδιασμό στην Ελλάδα μέχρι σήμερα».
«Έχουν γίνει πολλά στη χώρα. Δεν έχουν εφαρμοστεί. Έχουν γίνει μεταρρυθμίσεις, θεσμοί, σχέδια, υποσχέσεις. Συγχρόνως μερικά πράγματα δεν έγιναν, όπως για παράδειγμα η κοινωνική κατοικία στην Ελλάδα, ο τρόπος που αναπτύχθηκαν οι κατασκευές, η πολυκατοικία, η αντιπαραποχή κ.λπ., ένα σύστημα το οποίο ξεπεράστηκε ήδη από τη δεκαετία του ’80» ανέφερε ο κ. Παύλος Λουκάκης για να συμπληρώσει: «Όλα αυτά δημιούργησαν ανάγκες που σε πρώτη φάση οδήγησαν στην αυθαίρετη δόμηση, που ήταν ένας κοινωνικός απόηχος ανάγκης. Εξελίχθηκε και έγινε κανόνας και μετά το ’80 για να μπορεί να γίνονται μεταβιβάσεις να την νομιμοποιούν με πρόστιμα. Σήμερα είμαστε σε μια μεγάλη φάση παραβατικότητας, μέσα στην κρίση, που ουσιαστικά αποτελεί το κύριο εργαλείο ρύθμισης του χώρου».
Ο ίδιος τόνισε ότι «πράγματα που έλεγα το 1980, έχουν ισχύ και σήμερα. Κάποιες προφητικές θέσεις, όπως ότι η Ελλάδα θα πάψει να είναι χώρα μεταναστών και θα είναι χώρα υποδοχής μεταναστών και θα έχει κοινωνικά προβλήματα».
Ο κ. Λουκάκης κατέληξε λέγοντας ότι «κάποια στιγμή πρέπει να δούμε πώς θα αναπτύξουμε την έρευνα και τις υποδομές μας και πώς θα αξιοποιήσουμε όλα αυτά».