Από την Κοσμογονία στην Κοσμολογία – Ταξίδι στο Σύμπαν στην ομιλία της Δήμητρας Ρηγοπούλου στο 11ο Αστροσυνέδριο

Ο έναστρος ουρανός προκαλεί το ενδιαφέρον και το δέος στους ανθρώπους από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Το φως που βλέπουμε από τον Ήλιο, τους αστέρες και τους μακρινούς γαλαξίες περιέχει πλήθος πληροφοριών για τη δημιουργία και την εξέλιξή τους. Εδώ και αιώνες οι Αστρονόμοι συλλέγουν αυτό το αμυδρό φως των αστέρων και των γαλαξιών και αναλύοντάς το αποκαλύπτουν την πορεία τους στο Σύμπαν. Έτσι οι Αστρονόμοι γίνονται συγγραφείς ενός κοσμικού ταξιδιού πίσω στο χρόνο.
Στη διάλεξη αυτή η Βολιώτισσα αστροφυσικός κ. Δήμητρα Ρηγοπούλου θα περιγράψει πώς οι Αστρονόμοι, χρησιμοποιώντας μεγάλα τηλεσκόπια και τεχνητούς δορυφόρους, μελετούν την ακτινοβολία που εκπέμπουν τα ουράνια σώματα για να κατανοήσουν τη δημιουργία του Σύμπαντος και να προβλέψουν, με αρκετή ακρίβεια, την πορεία του στο μέλλον.
Η ομιλία αυτή θα γίνει στο Πολιτιστικό Κέντρο Νέας Ιωνίας κατά την έναρξη του 11ου Συνεδρίου Ερασιτεχνικής Αστρονομίας, το οποίο γίνεται πάλι στα Βόλο, μετά από 20 ακριβώς χρόνια από το 1999, οπότε πραγματοποιήθηκε το 1ο Αστροσυνέδριο. Την ομιλία προβλέπεται να την παρακολουθήσουν εκτός από τους Συνέδρους που θα έρθουν από όλη την Ελλάδα, και πάρα πολλοί Βολιώτες
Η κ. Δήμητρα Ρηγοπούλου είναι κόρη του Βολιώτη μαθηματικού Ιωάννη Ρηγοπούλου και σήμερα είναι καθηγήτρια του Πανεπιστήμιου της Οξφόρδης (Oxford University). Είναι ερευνήτρια στο Εργαστήριο Διαστημικών Αποστολών του Rutherford Appleton Laboratory, Επισκέπτρια Καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Chalmers του Γκότεμπουργκ (Gothenburg, Sweden) και συνεργαζόμενη Ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Αστροφυσικής του Πανεπιστήμιου Κρήτης

Έλαβε το πτυχίο Φυσικής από το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων το 1990, το δίπλωμα Master’s το 1991 και το διδακτορικό της δίπλωμα (PhD) από το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου το 1995. Στην διδακτορική της διατριβή η κ. Ρηγοπούλου μελέτησε το μηχανισμό αστρικής δημιουργίας σε μια νέα ομάδα υπέρλαμπρων γαλαξιών που μόλις είχαν ανακαλυφθεί.
Μέχρι το 2003 εργάστηκε στο Max Planck Institute for Extraterrestial Physics στο Μόναχο. Το 2003 ήρθε στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστήμιου της Οξφόρδης όπου και βρίσκεται έως σήμερα στη θέση Καθηγήτριας Α’ βαθμίδας με γνωστικό αντικείμενο την Αστροφυσική και ηγείται μιας ερευνητικής ομάδας που μελετάει την εξέλιξη υπέρλαμπρων γαλαξιών χρησιμοποιώντας δεδομένα από δορυφόρους της NASA και της ESA και μεγάλα τηλεσκόπια όπως το Very Large Telescope στη Χιλή και το Τηλεσκόπιο Keck στη Χαβάη.
Το 2013 έλαβε το βραβείο Sir Arthur Clarke και το 2014 το ομαδικό βραβείο της Βασιλικής Αστρονομικής Ένωσης της Αγγλίας (RAS, UK) για την συνεισφορά της στην ερευνητική ομάδα του δορυφόρου Herschel της Ευρωπαϊκής Ένωσης Διαστήματος (ΕSA).