Η επιλογή, να επιστρέψεις στα θρανία σε ηλικία αρκετά ή πολύ μεγαλύτερη από τη συμβατική μαθητική, έχει ιδιαίτερη αξία. Στα νυχτερινά σχολεία, οι ιστορίες των περισσότερων μαθητών είναι ξεχωριστές και, συνήθως, γεμάτες δυσκολίες και ανατροπές. Οι λόγοι για τους οποίους ο καθένας από τους ενήλικες μαθητές και μαθήτριες των νυχτερινών σχολείων δεν κατάφερε να ολοκληρώσει την εγκύκλιο παιδεία στην παιδική ηλικία, είναι πιθανό να είναι πικροί στην ανάμνησή τους. Ωστόσο, το γεγονός ότι οι άνθρωποι αυτοί επέστρεψαν στο σχολείο, δείχνει μεγάλη δύναμη χαρακτήρα και ισχυρά «θέλω», ενώ δε σημαίνει απαραίτητα πως η ζωή τους έχει πλέον άλλες προϋποθέσεις, πιο ρόδινες, που τους επιτρέπουν να παρακολουθήσουν ανέφελα και απερίσπαστα τα μαθήματα και να πάρουν τη γνώση που τους έλειψε. Οι δυσκολίες μπορεί να είναι ίδιες ή ακόμη περισσότερες, όμως, με ωριμότητα και πίστη στον εαυτό τους, βρίσκουν τη δύναμη να τις ξεπεράσουν και να είναι κάθε απόγευμα στο σχολείο για τέσσερα χρόνια, προκειμένου να πάρουν το απολυτήριο και το πτυχίο της ειδικότητάς τους.
Ένας από αυτούς τους μαθητές είναι και ο Γιάννης Ράντζας, πατέρας τριών παιδιών, κτηνοτρόφος από την Ανάβρα Μαγνησίας. Ο Γιάννης ακολουθεί το καθημερινό του πρόγραμμα ως επαγγελματίας, από τις πέντε το πρωί, και, αφού φροντίσει τα προς το ζην της οικογένειάς του, ξεκινά, το απόγευμα, από την Ανάβρα, για να βρίσκεται, το βραδάκι, στο 2ο ΕΠΑΛ Βόλου Εσπερινό, ως μαθητής της Α΄ τάξης. Η διαδρομή που κάνει καθημερινά, είναι τρεις ώρες και ξαναγυρνά στο σπίτι του τα μεσάνυχτα. Η απόφαση που πήρε ο Γιάννης, πέρα από το ότι είναι εξ αντικειμένου δύσκολη, γίνεται ακόμα δυσκολότερη ως προς την πρακτική υλοποίησή της, γιατί ο ίδιος ζει με την οικογένειά του στην όμορφη, αλλά ορεινή και μακριά από τον Βόλο Ανάβρα κι έχει να αντιμετωπίσει καθημερινά πολλά χιλιόμετρα, σε μεγάλο μέρος της διαδρομής του, επαρχιακό οδικό δίκτυο, στη διάρκεια της μισής χρονιάς, άστατες καιρικές συνθήκες, και, να μην το παραβλέπουμε, σημαντικά έξοδα μετακίνησης.
Ο ίδιος, ωστόσο, όχι μόνο δεν πτοείται, αλλά απολαμβάνει τον μαθητικό του ρόλο με πάθος! Πλήρως ενσωματωμένος στη σχολική κοινότητα, διαβάζει καθημερινά, συμμετέχει στα μαθήματα, παίρνει μέρος με κέφι σε όλες τις σχολικές εκδηλώσεις, ενώ οι συμμαθητές του, αναγνωρίζοντας το ήθος, τον καλό του χαρακτήρα και το γνήσιο ενδιαφέρον του για το σχολείο, τον ανέδειξαν αντιπρόεδρο στην τάξη του και αντιπρόεδρο στο 15μελές μαθητικό συμβούλιο του σχολείου. Ο Γιάννης, με τη στάση του, αποτελεί το καλύτερο παράδειγμα για τα παιδιά του, αλλά και για κάθε άνθρωπο που αντιμετωπίζει αντικειμενικές δυσκολίες στη ζωή του. Δε θα μπορούσε, λοιπόν, παρά να έχει κερδίσει την εκτίμηση, τον σεβασμό και τη φιλία των συμμαθητών του, οι οποίοι αισθάνονται περήφανοι γι’ αυτόν. Του ευχόμαστε να συνεχίσει με την ίδια πίστη και μαχητικότητα και να καταφέρει να κατακτήσει τους στόχους του. Γιατί ο δικός του αγώνας δίνει δύναμη και στους άλλους συμμαθητές του, να συνεχίσουν τις προσπάθειές τους.
