Η αφορμή για το σημερινό σημείωμα στάθηκε το τηλεφώνημα ενός κυρίου που με «βάφτισε» πατόκορφα, γιατί υποστηρίζω τη δημιουργία hot spot στο Βόλο, εάν χρειαστεί και την ανάγκη να υπάρχει ετοιμότητα για να προσφερθούν οι καλύτερες δυνατές υπηρεσίες σε ανθρώπους ταλαιπωρημένους.
Δήλωσε πως οι γονείς του ήταν πρόσφυγες, ότι ξέρει από προσφυγιά, αλλά έκανε λόγο ότι θέλουμε να γεμίσει από «σκουπίδια» ο Βόλος. Όπου «σκουπίδια», οι άνθρωποι…
Μια ημέρα πριν το τηλεφώνημα, είχε μιλήσει ο μητροπολίτης Δημητριάδος υπέρ της δημιουργίας hot spot στο Βόλο και αλήθεια είναι πως είμαστε πολύ τυχεροί από μια άποψη, μιας και δεν τυχαίνει να έχουμε… ποιμενάρχη ούτε κανέναν Άνθιμο, ούτε κανέναν Αμβρόσιο.
Είμαστε όμως έτοιμοι σαν πόλη να δηλώσουμε πως αποτάσσουμε το ρατσισμό; Όχι. Εάν πούμε πως είμαστε έτοιμοι, θα πούμε ψέματα.
Πώς μπορεί όταν κάποιοι ουρλιάζουν σε κανάλια, ραδιόφωνα και εφημερίδες γιατί οι πρόσφυγες θα τους μαγαρίσουνε την ύπαρξη γενικώς και αορίστως… επειδή ίσως παραμείνουν κάποιες ημέρες στο οικόπεδο της Βαμβακουργίας ή όπου αλλού.
Κατηγοριοποιήσαμε τους ανθρώπους γιατί κατάγονται από χώρες που επίσημο θρήσκευμα είναι ο μωαμεθανισμός.
Οι άνθρωποι θαλασσοπνίγονται και κύμα το κύμα ψάχνουν μια στεριά. Κι αντίς για στεριά, αυτό που βλέπουν είναι τα πάθη τους αμοντάριστα σε κανάλια, εφημερίδες και τις ζωές τους κουρέλια. Μέχρι και πολιτικάντηδες χτίζουν στις πλάτες τους την επόμενη εκλογή τους.
Δεν υποστηρίζει κανείς ότι ο Βόλος, που δεν έχει βιώσει και τίποτα στο κάτω-κάτω, η Καβάλα, η Κως, η Θράκη είναι η Γη της Επαγγελίας για κάθε Σύριο ή πρόσφυγα ή μετανάστη. Εμείς όμως οι «βολεμένοι» θα πρέπει να στεκόμαστε με λίγο πιότερη ευαισθησία σε ανθρώπους που βιώνουν έναν ξεριζωμό. Κι αφού δεν μπορούμε – (ή δεν θέλουμε που είναι το πιο σωστό) – να τους βοηθήσουμε, τουλάχιστον ας μη σκυλεύουμε το πτώμα της ελπίδας τους ως σύγχρονοι Τσέτες, αλλά απ’ την άλλη μεριά του Αιγαίου.
Στο Βόλο υπάρχουν πολλοί φορείς, πολλοί και δραστήριοι. Καμιά εκδήλωση «Μένουμε Άνθρωποι» θα διοργανώσει κανείς μήπως και «ανοίξουν» λίγα μυαλά ή μπα;
Για τις ψυχές νοιάζεται κανείς; Όχι γι’ αυτές που πρόκειται να παραδοθούν εν Κυρίω… Τις άλλες.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ