Το παιδί που ασκεί bulling (εκφοβισμό), κάποια στιγμή στην πορεία της ζωής του έχει υποστεί βιασμό οποιασδήποτε μορφής. Σαν θύτης προσπαθεί να πάρει πίσω αυτό που έχει υποστεί και γίνεται το ίδιο βιαστής. Συνήθως διαλέγει την λεία του με χαρακτηριστικά που μπορεί εύκολα να αντιμετωπίσει, δηλαδή αδύναμα και απροστάτευτα άτομα και προσπαθεί πάνω τους να επιδείξει την δύναμή του. Ενίοτε εφ’ όσον οι συνθήκες το επιτρέπουν συνθέτει το κατάλληλο περιβάλλον για να ασκήσει τη επιρροή του. Δημιουργεί συμμαχίες και προσελκύει παρόμοια άτομα (ομάδες κρούσεις) που θα τον βοηθήσουν να πετύχει τον σκοπό του. Κατηγορεί και υποβιβάζει τα θύματά του στο δικό του περιβάλλον. Ο ψυχικός του κόσμος είναι διαταραγμένος και δεν αντιλαμβάνεται τα συναισθήματα και τις συνέπειες που δημιουργεί στα θύματά του. Γι αυτό χρήζει ψυχικής ή και ιατρικής παρακολούθησης και σε προχωρημένο στάδιο έχει ανάγκη θεραπευτικής αγωγής. Νομίζω ότι δεν θα έπεφτα και πολύ έξω αν κατέτασσα κάποιους πολιτικούς σε αυτή την κατηγορία. Παρομοίως σαν παιδιά και αυτοί, προσπαθούν με το έτσι θέλω (bulling) να σπρώξουν τους ηλικιωμένους και αδύναμους, στην κατηγορία των λάγνων της ιντερνετικής χρήσης με smartphones, tablets, laptops και όποιου άλλου διαβολομηχανήματος, αδιαφορώντας αν έχουν ή όχι την ικανότητα να το κάνουν, στερώντας την ελευθερία κινήσεων σε μία μεγάλη κατηγορία πολιτών.
Αχνά αλλά διακριτά, αρχίζει να εμφανίζεται και το bulling κατά των δικαιωματικά αρνητών της χρήσης των εμβολίων. Με μπαλωθιές στο αέρα και την τεχνική «ρίξε την ιδέα για διαβούλευση και κουτσομπολιό», σφυγμομετρούν τις διαθέσεις της κοινωνίας. Ο ρατσισμός για την διαφορετικότητα, δημιουργεί συνθήκες περιθωριοποίησης κατά των αντιφρονούντων. Τους έχουν κολλήσει ήδη την ταμπέλα. Πόσο εύκολο είναι να αναγκάσεις ένα άτομο να εμβολιαστεί; Η απάντηση είναι απλή. Δεν μπορείς να το αναγκάσεις γιατί ο εμβολιασμένος δεν κινδυνεύει από τον ανεμβολίαστο. Φαντάζομαι εσείς ή κάποιος δικός σας άνθρωπος, έχει κάνει κάποια εγχείρηση στο παρελθόν. Ο υποψήφιος ασθενής για να την υποστεί, υπογράφει ότι δέχεται να εφαρμοστούν επάνω του οι ιατρικές τεχνολογίες από τον γιατρό της αρεσκείας του. Γιατί άραγε να υπογράφει ο ασθενής, αφού ένας υπουργός με ένα νόμο, ένα άρθρο και μία υπογραφή μπορεί να τον αναγκάσει να κάνει ακόμη και κωλοτούμπες, ασκώντας του bulling για τον περιορισμό των ελευθεριών του; Είναι σιχαμερό στον 21ο αιώνα να ακούγονται από τα στόματα σύγχρονων πολιτικών μέθοδοι βιασμού, μόνο και μόνο γιατί ήταν ανίκανοι με επιχειρήματα και αξιοπιστία, να πείσουν τον πληθυσμό για τα αυτονόητα. Τα προνόμια των εμβολιασμένων είναι ρατσισμός αισχίστου είδους. Με τον ίδιο βέβαια τρόπο δεχόμαστε ένα ευρωπαϊκό ή Αμερικανικό ρεμάλι λόγω καταγωγής, από ένα καθώς πρέπει πολιτικό πρόσφυγα της ανατολής.
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να υπενθυμίσω την προσπάθεια που γινόταν πολλά χρόνια πριν, χωρίς να υπάρχει κορωνοϊός, με τον επονομαζόμενο νόμο του Παπαθεμελή, για τον περιορισμό της κυκλοφορίας-κλείσιμο των κέντρων διασκέδασης, κάποιες ώρες του 24ώρου. Η επιχειρούμενη λοιπόν σημερινή απαγόρευση δεν νομίζω ότι έχει κάποια σχέση με συνωστισμό ή διάδοση λοιμώξεων. Οι σημερινοί περιοριστικοί λόγοι είναι ίδιοι με τους λόγους στην εποχή του Παπαθεμελή. Ότι δεν κατάφερε ο τέως, προσπαθούν να το καταφέρουν τώρα με πρόσχημα την πανδημία. Η μόνη λοίμωξη που μπορεί να διαδοθεί είναι το πολιτικό bulling για την στέρηση της ελευθερίας των πολιτών. Αν ρωτήσετε την πλειοψηφία των Ευρωπαίων πολιτών γιατί έρχονται διακοπές στην Ελλάδα θα σου απαντήσουν ευθέως για την χαλαρότητα, την ελευθερία κινήσεων και το άφθονο και καλό φαγητό που βρίσκεις όλο το 24ωρο σε ένα φιλόξενο περιβάλλον. Αυτή είναι η βαριά βιομηχανία μας. Αυτή μας έδωσαν οι κυβερνήσεις τα 200 τελευταία χρόνια. Για να το πω καλύτερα αυτή είναι η ιδιοσυγκρασία των Ελλήνων. Δυστυχώς όμως και την ιδιοσυγκρασία αλλά και την βαριά βιομηχανία, για τους γνωστούς λόγους, τα πολεμούν στερώντας από τους τουρίστες τους λόγους επίσκεψης στην χώρα μας, προσπαθώντας να αλλάξουν το Ελληνικό ταπεραμέντο. Το βλέπουμε από τις αθρόες ακυρώσεις αφίξεων. Για όσους έχουν την απορία τι απέγινε ο νόμος Παπαθεμελή, ας δουν την γελοιοποίηση του στην ιστοσελίδα
Το ερώτημα είναι βέβαια τι ζητά η κοινωνία από τους πολιτικούς. Την απάντηση την έχει δώσει ο στιχουργός Οδυσσέας Ιωάννου στο υπέροχο τραγούδι του Βασίλη Παπακωνσταντίνου. «άλλαξέ μου την ζωή, όχι εμένα» γιατί αν «θα καταφέρεις να μ’ αλλάξεις, θα ‘χεις άλλον όχι εμένα»
Απολαύστε το στην ιστοσελίδα