Σπηλαιολόγοι από τη Μαγνησία και τη Θεσσαλονίκη προχώρησαν σε μία δράση ακτιβισμού για την προστασία του περιβάλλοντος στα 264 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της Γης. Έφτασαν στον πάτο του βαράθρου Βαλότρυπα, λίγο έξω από το Κεραμίδι στο Βόρειο Πήλιο και θέλησαν με τον τρόπο τους να συμπαρασταθούν στον αγώνα της Επιτροπής Αγώνα Πολιτών Βόλου κατά της καύσης σκουπιδιών στην πόλη του Βόλου.
To τριήμερο 23-25 Μαρτίου δέκα περίπου μέλη της Εταιρείας Σπηλαιολογικών Ερευνών Θεσσαλίας «Ο Χείρων» και του σωματείου «Σπηλαιολογία Θεσσαλονίκης Πρωτέας» επισκέφτηκαν τη Βαλότρυπα, που θεωρείται το πιο βαθύ σπήλαιο στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλίας. Φτάνοντας στο τέρμα της δύσκολης κατάβασης που τόλμησαν οι σπηλαιολόγοι, θέλησαν να στείλουν ένα μήνυμα συμπαράστασης στους Βολιώτες που διαμαρτύρονται τόσο για την καύση σκουπιδιών από την τσιμεντοβιομηχανία της ΑΓΕΤ, όσο και στην επιχειρούμενη κατασκευή μονάδας SRF από την τωρινή Δημοτική Αρχή Βόλου.
Τι έκαναν ακριβώς; Σε βάθος 264 μέτρων σήκωσαν το γνωστό λευκό t-shirt που διανέμει η Επιτροπή Αγώνα Πολιτών Βόλου και στην οποία είναι τυπωμένο το σύνθημα «Όχι στην καύση σκουπιδιών από την ΑΓΕΤ – Όχι στο εργοστάσιο SRF του Δήμου Βόλου». Η κίνηση έγινε διά χειρός του κ. Μάρκου Βαξεβανόπουλου, ο οποίος είναι μέλος στην Επιτροπή Αγώνα και μαζί με χιλιάδες άλλους συμπολίτες του, παλεύει με όλες τις δυνάμεις του για το συγκεκριμένο ζήτημα που αφορά στην υγεία όλων στη Μαγνησία, αλλά και την προστασία του περιβάλλοντος.
«Συνδυάσαμε την κατάβαση με μία εκδήλωση κατά της καύσης απορριμμάτων. Κι επειδή υπάρχει το μείζον θέμα στον Βόλο, είπαμε να σηκώσουμε ένα μπλουζάκι στο βαθύτερο σημείο της Θεσσαλίας, με το οποίο διαμαρτυρόμαστε για τα σκουπίδια που καίγονται», σημείωσε χαρακτηριστικά ο διδάκτωρ Γεωλογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και διευθυντής του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Βόλου.
Η επίσκεψη στη Βαλότρυπα, πάντως, δεν ήταν εύκολη υπόθεση για τους σπηλαιολόγους που το επισκέφτηκαν. Ο Μάρκος Βαξεβανόπουλος εξήγησε τον λόγο: «Η Βαλότρυπα, της οποίας η ύπαρξη είναι γνωστή από χρόνια, αλλά ανακαλύφθηκε το 2004 και τότε έγινε δειλά-δειλά η πρώτη εξερεύνηση, είναι βάραθρο. Αυτό σημαίνει πως μιλάμε για ένα σπήλαιο που είναι κατακόρυφο και πρέπει να κατέβεις με σκοινί. Είχαμε περίπου 500 μέτρα σχοινί να κουβαλήσουμε, μαζί με όλο το υπόλοιπο υλικό για την κατάβασή μας. Κι όλο αυτό γενικότερα είναι δύσκολη υπόθεση».
Μέχρι πρότινος η Βαλότρυπα, που βρίσκεται τέσσερα χιλιόμετρα περίπου νοτιοδυτικά του χωριού Κεραμίδι, στο όρος Μαυροβούνι, είχε χαρτογραφηθεί και είχε σημειωθεί πως έφτανε στα 250 μέτρα βάθος. Ωστόσο, μία νέα μέτρηση έδειξε πως το εν λόγω σπηλαιοβάραθρο φτάνει τελικά ακόμη πιο βαθιά στα έγκατα της Γης. «Πιο παλιά είχε καταγραφεί το βάθος της Βαλότρυπας στα 250 μέτρα. Τότε, όμως, είχε χρησιμοποιηθεί μία παλιότερη μέθοδο χαρτογράφησης με μετροταινία. Τώρα το επαναλάβαμε με laser, που παρέχει περισσότερη ακρίβεια και προέκυψε πως ήταν βαθύτερο φτάνοντας στα 264 μέτρα», ανέφερε ο διευθυντής του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Βόλου.
Όσο για τα ευρήματα της αποστολής στο σκοτεινό περιβάλλον του βαράθρου λίγο έξω από το Κεραμίδι; «Φυτά δεν συναντούμε. Άλλωστε, δεν φτάνει το φως του ήλιου μέχρι εκεί. Υπάρχει όμως ζωή. Συναντήσαμε πολλές νυχτερίδες. Στη Βαλότρυπα υπάρχει μεγάλος πληθυσμός από νυχτερίδες και ασπόνδυλους οργανισμούς», τόνισε ο κ. Βαξεβανόπουλος, ο οποίος κλείνοντας αναφέρθηκε στον σπηλαιολογικό πλούτο της Μαγνησίας που μένει αναξιοποίητος, ενώ προέβη και σε μία σημαντική καταγγελία για την Όθρυ: «Έχουμε πάνω από 300 σπήλαια, τα οποία έχουν χαρτογραφηθεί στην Όθρυ και στο Πήλιο. Το 2014 το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Βόλου είχε παρουσιάσει μία έρευνα για όλα τα γεωλογικά μνημεία της περιοχής και την είχαμε παραδώσει στους τοπικούς φορείς. Ωστόσο, κανείς δεν ενδιαφέρθηκε. Θα μπορούσε για παράδειγμα να γίνει γεωπάρκο στην Κάρλα με σημείο αναφοράς το Μουσείο Λιμναίου Πολιτισμού στα Κανάλια, ενώ στην Όθρυ υπάρχει η Νεροσπηλιά, το μεγαλύτερο υπόγειο ποτάμι της Θεσσαλίας με μήκος 1,5 χιλιόμετρο. Μένει όμως ανεκμετάλλευτο, ενώ το μόνο που γίνεται εκμετάλλευση στην Όθρυ είναι τα αυθαίρετά της. Κάθε φορά που πηγαίνουμε, βλέπουμε να ξεπηδούν συνεχώς καινούρια αυθαίρετα».