Της Χαριτίνης Μαλισσόβα
Το πρώτο κουδούνι θα χτυπήσει μεθαύριο για μαθητές, εκπαιδευτικούς και γονείς.
Κρατώντας τα νηπιάκια και τα πρωτάκια από το χέρι, χαρούμενα, πεντακάθαρα και καλοντυμένα οι γονείς θα τα συνοδεύσουν στο σχολείο, όπου και θα τα υποδεχτούν οι εκπαιδευτικοί.
Ελπίδες, προοπτικές, επιδιώξεις σε ένα παράλληλο σύμπαν που οι γονείς φροντίζουν να εδραιώνουν στη συνείδηση των μικρών μαθητών, με ενδόμυχες προσδοκίες για την κοινωνικοποίηση και πρόοδό τους στο υψηλότερο επίπεδο..
Σκεφτήκατε όμως ποτέ πόση αρνητική απήχηση μπορεί να έχει στην ψυχολογία του μαθητή ένα κακοσυντηρημένο σχολείο και μια ακαλαίσθητη αίθουσα καθώς και πόσο τον επηρεάζουν οι συνθήκες αυτές μαθησιακά;
Αν κρίνουμε από την παλαιότητα των σχολικών κτιρίων και τη μη δυνατότητα να είναι τουλάχιστον φρεσκοβαμμένα, αντιλαμβάνεστε το πρώτο σοκ των παιδιών.
Όση προσπάθεια κι αν καταβάλλουν οι διευθυντές, το διδακτικό προσωπικό και οι καθαρίστριες των σχολικών μονάδων είναι αδύνατο να δείξει καθαρό ένα παλιό σχολείο που δεν έχει συντηρηθεί σωστά.
Η κρίση και η έλλειψη χρημάτων έχουν μεγιστοποιήσει το πρόβλημα, αλλά αυτό δεν πρέπει να αποτελεί άλλοθι.
Θρανία παλιά και κακοποιημένα καθώς και έλλειψη υποδομής σε έδρες, πίνακες, βιβλιοθήκες, ντουλάπες και εκπαιδευτικό υλικό, τουαλέτες παλιές και βρύσες ακατάλληλες συνθέτουν σίγουρα μια πρώτη αρνητική εικόνα και συχνά αποστροφή προς τον χώρο του σχολείου για το παιδί που έρχεται για πρώτη φορά στο σχολείο.
Πώς λοιπόν να θέλει να καθίσει και να δώσει τον καλύτερό του εαυτό σε έναν χώρο που συχνά το αποτρέπει;
Αν σκεφτούμε ότι πολλές τάξεις στεγάζονται προσωρινά ή και για ολόκληρη τη σχολική χρονιά σε αίθουσες γυμναστηρίων, στο ολοήμερο σχολείο ή και σε πρόσθετα κοντέινερ, πόση αγάπη να δείξει ένα παιδί για το σχολείο του που το περιμένει φωτεινό, στολισμένο όμορφα, χαρούμενο κι εξοπλισμένο;
Όταν απέναντί του βλέπει μια άθλια έδρα, έναν κακοφτιαγμένο πίνακα, κατεστραμμένες πόρτες, ξεφτισμένους και βρόμικους τοίχους και κυρίως όταν δεν έχει τα επαρκή τετραγωνικά που του αναλογούν πώς να ξεδιπλώσει αυτόν τον εαυτό που θέλει να δείξει;
Χρειάστηκε πολλές φορές να αλλάξω σχολικές μονάδες και πάντα εντόπιζα εξαρχής όσα με ενοχλούσαν αισθητικά στις σχολικές μονάδες που υπηρετούσα.
Αυτό που διαπίστωσα είναι ότι με τον καιρό συνήθιζα ή και έπαυα να εστιάζω σε όλα όσα με ενοχλούσαν, ώστε να μπορώ να εστιάσω στους μαθητές και στην ύλη που έχω να διδάξω.
Η συνήθεια, ωστόσο και η αναγκαστική προσαρμογή στις υπάρχουσες συνθήκες είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί σε ανάλογες περιπτώσεις.
Είναι απαραίτητη η χρηματοδότηση των σχολείων ώστε σε συνδυασμό με την καλή διάθεση και κινητοποίηση θα αναβαθμιστεί αισθητικά η σχολική αίθουσα.
Η αισθητική σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να θεωρείται πολυτέλεια στο σχολείο.
Είναι μια σημαντική παράμετρος προσαρμογής, αποδοχής του σχολικού περιβάλλοντος και κατ’ επέκταση συναισθηματικής και ψυχικής ισορροπίας. Μαθητών και εκπαιδευτικών.
Καλή σχολική χρονιά !