Ο Κώστας Πάτσης , δεν περίμενε και ούτε ήθελε να είναι ποτέ η μητέρα του μοιραία πρωταγωνίστρια στο έργο της ζωής μόλις στα 59 της χρόνια.
Δεν περίμενε ούτε ήθελε να βρεθεί ποτέ στη θέση να ζητήσει χωρίς δεύτερη σκέψη να μεταμοσχεύσουν τα ζωτικά όργανα της μητέρας του. Αλλά ο ίδιος και ο πατέρας του δεν λύγισαν ούτε λεπτό.
Τι είναι αυτό που βοηθά μερικούς ανθρώπους να ξεπεράσουν μία τραγωδία και ποια ήταν η γυναίκα που έφυγε τόσο αναπάντεχα από τη ζωή;
Η Ευγενία Πάτση ήταν μια γυναίκα «πορσελάνινη» , τυλιγμένη στην αγάπη και δοτική. Ο γιός της, γιατρός, γνώριζε ότι έφτανε το τέλος της, όπως γνώριζε ότι εάν μπορούσε να μιλήσει η μητέρα του, θα ήταν εκείνη που θα ζητούσε να πιάσουν το δικό της νήμα ζωής άλλοι άνθρωποι. Θα υπέγραφε μόνη της για να δώσουν τα όργανά της.
Κρεσέντο εγκεφαλικών ήταν η διάγνωση της γυναίκας, που ήταν η πρώτη μετά από έναν ολόκληρο χρόνο στη Μαγνησία, που δώρισε τα όργανά της. Η άτυχη Ευγενία, ήταν μια γυναίκα γεμάτη όνειρα για το παιδί της, τη ζωή με τον σύζυγό της Θρασύβουλο και τη νύφη της, μια γυναίκα που ζούσε μέσα στην αγάπη μιας οικογένειας που την είχε στο επίκεντρο.
Η είδηση του θανάτου της αγκαλιάστηκε μαζί με την είδηση για τα δώρα ζωής που έκανε.
Δεν αντιμετώπιζε κανένα πρόβλημα υγείας και την Καθαρά Δευτέρα μια ξαφνική αδιαθεσία την οδήγησε στη λιποθυμία. Η αριστερή της πλευρά «νέκρωσε» ολόκληρη και η πρώτη αξονική δεν έδειξε το εγκεφαλικό. Νοσηλευόταν στο Αχιλλοπούλειο, σε απόλυτη διαύγεια, αλλά την Τρίτη όλα άλλαξαν. «Ήταν κάτι το περίεργο, κάτι που όλοι μας μόνο στα βιβλία μας είχαμε διαβάσει, κάτι που δεν αντιμετωπιζόταν. Το κρεσέντο εγκεφαλικών είχε ξεκινήσει και ήταν ασταμάτητο», λέει ο γιός της Κώστας.
Στις αναλαμπές από τη βύθιση που βρισκόταν έλεγε μόνο ότι δεν φοβάται και δεν στεναχωριέται.
«Έχω εσάς δεν φοβάμαι τίποτα», έλεγε στους δικούς της.
«Είναι κάτι σπάνιο αυτό που της συνέβη και ακόμη εξήγηση δεν έχει δοθεί. Το ψάχνουμε με τους γιατρούς που την επέβλεπαν, για τους οποίους δεν έχω λόγια να τους ευχαριστήσω. Δεν ξέρω για ποιον συνάδελφο να μιλήσω στην κλινική, στο ΤΕΠ, στην εντατική. Ήταν όλοι δίπλα μας, όπως βρίσκονται δίπλα σε όλους, κάθε ώρα», σημειώνει ο Κώστας Πάτσης.
Η μεταμοσχευτική ομάδα του Ιπποκράτειου Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης, έφτασε στο Αχιλλοπούλειο τα μεσάνυχτα της Παρασκευής και αφαίρεσε το ήπαρ, τους νεφρούς αλλά και τους δύο κερατοειδείς. Μετά την πολύωρη επέμβαση η ομάδα αναχώρησε στις 4 περίπου τα ξημερώματα για τη Θεσσαλονίκη, προκειμένου να προχωρήσει στις μεταμοσχεύσεις των οργάνων στους ασθενείς, που είχαν ήδη ειδοποιηθεί για τα μοσχεύματα.
Πέντε ζωές, πέντε κόσμοι, χιλιόμετρα μακριά, συναντήθηκαν με το θάνατο της Ευγενίας στο λεπτό σημείο όπου μοίρα και επιστήμη έδωσαν τα χέρια σ’ ένα σύμπαν όπου η αγάπη είναι είδος εν ανεπαρκεία.
«Θέλαμε ο θάνατος να μην είναι το τέλος και αν με ρωτήσεις θα σου πω πως έφυγε όπως ήθελε. Χωρίς να μας ταλαιπωρήσει. Πάντα έλεγε, πως εάν πάθει κάτι ήθελε να της τραβήξω την πρίζα για να μην ενοχλήσει ποτέ κανέναν».
Η Ευγενία Πάτση γεννήθηκε στον Πειραιά και οι γονείς της μετανάστευσαν στην Αμερική , όπου η ίδια σπούδασε πολιτικές επιστήμες. Σε διακοπές της στην Ελλάδα γνώρισε τον σύζυγό της Θρασύβουλο Πάτση, γνωστό παλιό έμπορο του Βόλου και επέστρεψε για πάντα. Παντρεύτηκαν και απέκτησαν ένα γιό τον Κώστα.
Η κηδεία της θα γίνει αύριο Δευτέρα στις 10 το πρωί από τον ιερό ναό του Αγίου Νικολάου Βόλου.