100 άποροι στο Σπίτι Γαλήνης Αγίου Κωνσταντίνου

Ολόκληρες οικογένειες προστρέχουν πλέον στα Σπίτια Γαλήνης για να εξασφαλίσουν το δωρεάν φαγητό και να μπορούν να καλύπτουν άλλες δαπάνες, όπως το ενοίκιο και τα φάρμακα.
Η πανδημία σε συνδυασμό με την ακρίβεια και τις ανατιμήσεις αυξάνουν τις ανάγκες των οικογενειών.
Όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά ιερείς, στα Σπίτια Γαλήνης δεν προσέρχονται μόνο μοναχικοί άποροι. Πλέον βλέπουμε και πολλές οικογένειες που είτε δεν έχουν κανένα εισόδημα είτε έχουν κάποιους ελάχιστους πόρους και προσπαθούν να καλύψουν άλλες ανελαστικές ανάγκες επιλέγοντας να προμηθεύονται δωρεάν φαγητό από την ενορία τους. Η κατάσταση φέτος έχει γίνει πιο δραματική λόγω της ακρίβειας, επισημαίνουν.
Στη Μητρόπολη Δημητριάδος λειτουργούν πάνω από 20 Σπίτια Γαλήνης, μάλιστα εντός πόλης κάθε ενορία έχει πλέον το δικό της.
Και βέβαια μια ακόμη χρονιά έχει ξεκινήσει για τα Σπίτια Γαλήνης χωρίς να υπάρχει κάποια κρατική βοήθεια και μολονότι από τα ενοριακά συσσίτια εξαρτούν την επιβίωσή τους πολλές εκατοντάδες συμπολιτών.
Στο μεταξύ, στους 100 ανέρχονται οι άποροι, οι οποίοι σιτίζονται από το Σπίτι Γαλήνης της Ενορίας του Αγίου Κωνσταντίνου, εκ των οποίων μάλιστα οι μισοί αφορούν μέλη οικογενειών. Τα ενοριακά συσσίτια καλύπτουν τις ανάγκες των άπορων πολιτών. Η υλοποίηση του σημαντικού αυτού κοινωνικού έργου μόνο εύκολη δεν είναι, καθώς τα έσοδα των ναών παραμένουν περιορισμένα και η προμήθεια των πρώτων υλών στηρίζεται αποκλειστικά στη διάθεση αλληλεγγύης και προσφοράς από τους πιστούς, αλλά και τους ελεύθερους επαγγελματίες που στηρίζουν τη φιλανθρωπική προσπάθεια των ενοριών.
Ενδεικτικά στο Σπίτι Γαλήνης του Αγίου Κωνσταντίνου, τους 100 αγγίζουν οι άποροι που σιτίζονται από εκεί. Μια συνοικία από τις πιο αστικές της πόλης, τουλάχιστον στις προηγούμενες δεκαετίες, εμφανίζει έναν τόσο υψηλό αριθμό άπορων πολιτών.
Ο προϊστάμενος του ιερού ναού Αγίου Κωνσταντίνου π. Καλλίνικος Γεωργακόπουλος ανέφερε πως «ξεκινήσαμε να λειτουργούμε μετά την καλοκαιρινή ανάπαυλα το Σπίτι Γαλήνης, το οποίο στην ενορία μας δεν έκλεισε σχεδόν καθόλου σε όλη την περίοδο της πανδημίας. Μέσα από την προσφορά των εθελοντριών γυναικών που μαγειρεύουν το φαγητό και άλλων εθελοντών, καθώς και των πιστών που προσφέρουν βοηθήματα για την παρασκευή του φαγητού και την ετοιμασία των δεμάτων καταφέρνουμε και στηρίζουμε τους άπορους».
Σύμφωνα με τον ίδιο «από το Σπίτι Γαλήνης σιτίζονται καθημερινά 30 – 40 άτομα που λαμβάνουν δωρεάν μερίδες φαγητού. Επίσης υπάρχουν άλλα 50 – 60 άτομα στα οποία προσφέρουμε δέματα με φαγητά τα οποία μαγειρεύουν οι ίδιοι στα σπίτια τους, καθώς έχουν τη δυνατότητα να το κάνουν αυτό. Τα δέματα που προσφέρουν είναι υπολογισμένα κατά τέτοιο τρόπο, ώστε σαν να έτρωγαν οι άνθρωποι αυτοί καθημερινά από το Σπίτι Γαλήνης. Δηλαδή λαμβάνουν κρέατα, ζυμαρικά, όσπρια, λάδι, τοματοπελτέ, ζάχαρη, βούτυρο και άλλα είδη, ώστε κάθε μέρα να έχουν φαγητό να μαγειρέψουν».
Ο π. Καλλίνικος πρόσθεσε πως «οι άποροι είναι πολλοί και αυτό φαίνεται μέσα από τα δικαιολογητικά που προσκομίζουν. Υπάρχουν, όμως, και κάποιοι άνθρωποι που είναι ολομόναχοι, δεν μπορούν να μαγειρέψουν στο σπίτι τους και τους βοηθάμε. Επίσης το 50% των άπορων είναι οικογένειες και αυτό είναι ενδεικτικό για τις οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας και της οικονομικής κρίσης».