Της
Μαρίας Αλμπανίδου,
νομικού MSc,
αρθρογράφου,
ποιήτριας
Καλημέρα, καλημέρα αγαπημένες και αγαπημένοι και καλή Κυριακή να έχετε και να έχουμε! Αυτή την Κυριακή θα σας μιλήσω για έναν πολύ αγαπημένο μου συγγραφέα, για τον οποίο σας είχα υποσχεθεί ότι θα σας μιλούσα ξανά, για το υπέροχο καινούργιο βιβλίο του, που αποτελεί μάλιστα και διεθνές best seller και για ένα θέμα που εμένα τουλάχιστον με συναρπάζει εδώ και πολλά χρόνια και έχω αναφερθεί πλειστάκις σ’ αυτό από τούτη εδώ τη στήλη. Και φυσικά αναφέρομαι στον εξαιρετικό Αργεντίνο ψυχαναλυτή και συγγραφέα Γκαμπριέλ Ρολόν (Gabriel Rolon) και το μοναδικό του βιβλίο «10 ζωές στο φως της ψυχανάλυσης» που αγγίζει κυριολεκτικά καρδιές. Το βιβλίο είναι εκδόσεις Ιβίσκος όπως και το προηγούμενό του που έχει εκδοθεί στην Ελλάδα, το «Θεραπεύοντας την ψυχή», και είναι του 2022.
Ποιος είναι, όμως, ο υπέροχος αυτός και τόσο ευαίσθητος ψυχαναλυτής που μας ταξιδεύει με τα βιβλία του στις γειτονιές του υποσυνειδήτου μας και συνεπώς του ονείρου;
Όπως σας είχα αναφέρει και την προηγούμενη φορά, ο Γκαμπριέλ Ρολόν γεννήθηκε στο Μπουένος Άιρες το 1961 και σπούδασε στο τμήμα Ψυχολογίας του ομώνυμου πανεπιστημίου. Μετά την αποφοίτησή του ειδικεύτηκε στην ψυχανάλυση, όπου διαπρέπει τόσο μέσω της ακαδημαϊκής του καριέρας, όσο και ως συγγραφέας, αλλά και μέσω της έντονης συμμετοχής του στα μέσα ενημέρωσης. Σήμερα θεωρείται κορυφαίος στον τομέα του σε όλη τη Ν. Αμερική, αλλά και παγκοσμίως. Ήταν ομιλητής στο Παγκόσμιο Συνέδριο Ψυχανάλυσης που οργανώθηκε το 2012 στην Πόλη του Μεξικού, ενώ καλείται συχνά από πανεπιστήμια της Αργεντινής και του εξωτερικού προκειμένου να συμμετέχει σε δραστηριότητες και να παραδίδει σεμινάρια κλινικής ψυχανάλυσης.
Το «10 ζωές στο φως της ψυχανάλυσης» είναι το πρώτο του βιβλίο, το οποίο αποτελεί διεθνές best seller, όπως ανέφερα και πιο πάνω. To δεύτερο βιβλίο του σημείωσε επίσης μεγάλη επιτυχία και κυκλοφορεί ήδη στην Ελλάδα από τις εκδόσεις Ιβίσκος με τίτλο «Θεραπεύοντας την ψυχή» και για το οποίο σας έχω μιλήσει προ καιρού από αυτή εδώ τη στήλη. Άλλα έργα του είναι τα «Los padecientes», «Encuentros – El lado B del amor», «Medianoche en Buenos Aires», «Historias inconscientes», «Cara a cara» και «La voz ausente».
Η τηλεοπτική σειρά «Historias de Divan», βασισμένη στα βιβλία του, διακρίθηκε από το Ιβηροαμερικανικό Δίκτυο Οικοβιοηθικής της ΟΥΝΕΣΚΟ για το πολιτιστικό και ηθικοκοινωνικό της ενδιαφέρον.
Με την ψυχανάλυση έχω τεράστιο πάθος, την αγαπώ πολύ και με έχει βοηθήσει ιδιαίτερα, αφού και εγώ η ίδια έχω κάνει οκτώ χρόνια ψυχανάλυση με έναν εξαιρετικό Γάλλο ψυχαναλυτή, τον κύριο Reginald, που τον αγαπώ πολύ ακόμη, παρόλο που σταματήσαμε πλέον, αλλά διατηρούμε πολύ καλές σχέσεις και επικοινωνία. Θεωρώ ότι όλοι μας σήμερα, με δεδομένο τις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες που επικρατούν, αλλά και τις προσωπικές που βιώνουμε καθημερινά, πρέπει να κάνουμε δουλειά με τον εαυτό μας είτε αυτό λέγεται ψυχανάλυση, είτε λέγεται ψυχοθεραπεία είτε το πιο σύγχρονο, που το προτείνω κι εγώ και μ’ αρέσει πολύ, το life coaching. Καταλαβαίνετε λοιπόν πως ό,τι πέφτει στα χέρια μου σχετικά με την όμορφη αυτή τέχνη και επιστήμη της ψυχανάλυσης, γιατί περί αυτού πρόκειται, το καταβροχθίζω και το προτείνω χωρίς δεύτερη σκέψη. Και ειδικά τον Ρολόν, που είναι τόσο γλυκός, τόσο απλός, τόσο ευαίσθητος, τόσο κατανοητός, τόσο συναρπαστικός που διαβάζεται από τον οποιοδήποτε, ακόμη κι από κάποιον που δεν έχει ακούσει ποτέ του για ψυχανάλυση ούτε έχει ασχοληθεί, αφού πρόκειται για ιστορίες τόσο εύληπτες, όμορφες και διδακτικές που θα σας μείνουν στο μυαλό για πολύ, πολύ καιρό αφού τις διαβάσετε και θα σας βοηθήσουν να δείτε και να βρείτε κομμάτια του ίδιου του εαυτού σας.
Ποιες είναι όμως αυτές οι ιστορίες στις οποίες αναφέρεται στο βιβλίο του ο Ρολόν;
Η πρώτη είναι η ιστορία της Ισαβέλ, μια μοναχική αθωότητα, όπως χαρακτηριστικά ονομάζει την ιστορία ο συγγραφέας. Η δεύτερη είναι η ιστορία του Ντάριο ή η ζήλια και τα σημάδια της. Η τρίτη είναι η ιστορία της Λάουρα ή αλλιώς το τρομερό, τρομερό φάντασμα της εγκατάλειψης. Στην τέταρτη είναι η ιστορία του Μαριάνο ή διαφορετικά, μεταξύ αγάπης και πόθου, η αναποφασιστικότητα. Στην πέμπτη ιστορία έχουμε τον Αντόνιο ή όπως την ονομάζει ο συγγραφέας το βλέμμα του Θεού. Στην έκτη ιστορία έχουμε την Αμάλια, τη βασίλισσα των πενθών. Στην έβδομη ιστορία έχουμε τη Σεσίλια και τα σύμφωνα της σιωπής. Στην όγδοη ιστορία έχουμε τη Μάχο και την πραγματικά σπαρακτική οδύνη του ψυχαναλυτή. Στην ένατη ιστορία έχουμε τη Νατάλια και το πληρώνοντας με το κορμί και τέλος την ιστορία της Άντρεα και το χωρίς τόπο στον κόσμο, όπου τελικά το σπίτι γίνεται κυριολεκτικά ένα σπιτικό.
Όπως βλέπετε ο Ρολόν στο βιβλίο του καλύπτει όλο το φάσμα των συναισθημάτων και των ψυχικών βιωμάτων θα μπορούσαμε να πούμε, αναφερόμενος μάλιστα σε μία ιστορία, αυτή της Μάχο, στον εαυτό του και στο πόσο πολύ πόνεσε μέσα από την ιστορία της αναλυόμενής του. Γιατί, ναι, πονάνε και οι ψυχαναλυτές και πολύ μάλιστα. Πραγματικά πρόκειται για μια πολύ ανθρώπινη, στοργική και τρυφερή ιστορία που θα σας αγγίξει βαθιά. Όλες όμως οι ιστορίες του είναι βαθιά ανθρώπινες αφού αναφέρονται σε παναθρώπινα θέματα όπως το βαθύ τραύμα και ο τρόμος της εγκατάλειψης, το απίστευτο και τρομερό πένθος και πώς το βιώνει ο καθένας μας, το επίσης πανανθρώπινο συναίσθημα της ζήλιας, το τεράστιο θέμα της γυναικείας σεξουαλικής κακοποίησης που είναι μεγάλο θέμα στις μέρες μας και μας έχει αγγίξει όλους και καλώς έχει κάνει και πολλά άλλα θέματα όλα δοσμένα με άκρα ευαισθησία, αξιοπρέπεια και σεβασμό προς τους αναλυόμενούς του και τις αναλυόμενές του.
Πραγματικά αυτός ο άνθρωπος κάθε φορά που τον διαβάζω με συγκινεί και με κάνει πρώτα απ’ όλα να αισθάνομαι άνθρωπος κι έπειτα γυναίκα. Είναι αξιολάτρευτος, θαυμάσιος, εξαιρετικός. Τον αγαπώ, τον θαυμάζω και καταβροχθίζω τα βιβλία του, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι αγαπώ την ψυχανάλυση. Σας το συστήνω με ανοιχτή καρδιά!
Και σας αφήνω με το motto του βιβλίου του που ανήκει στον Sigmund Freud:
Υπήρξα τυχερός άνθρωπος. Στη ζωή τίποτε δεν μου ήταν εύκολο.
Ώς την επόμενη φορά σας στέλνω την αγάπη μου και καλή σας ανάγνωση.