Δίκαια ανησυχούν
Στο τραπέζι των συζητήσεων βάζει η κυβέρνηση και το θέμα της εθελουσίας εξόδου υπαλλήλων από το Δημόσιο, δίνοντας τη δυνατότητα εξαγοράς έως τρία χρόνια. Αυτό άφησε να διαρρεύσει το αρμόδιο υπουργείο, δίνοντας ουσιαστικά απάντηση στο ερώτημα από πού θα βρεθούν οι επιπλέον 12.000 υπάλληλοι που προβλέπεται από το μνημόνιο να μπουν στο δεύτερο κύμα κινητικότητας.
Δεν είναι η πρώτη φορά που θα εφαρμοστεί, αν εφαρμοστεί, το μέτρο της εθελουσίας εξόδου. Είναι η πιο εύκολη και ασφαλώς η πιο ανώδυνη λύση για την κυβέρνηση, που στην παρούσα φάση θέλει να μειώσει τις αντιδράσεις, αλλά και τη μεγαλύτερη διόγκωση του ήδη τεράστιου αριθμού ανέργων στη χώρα. Όμως, το μέτρο αυτό λειτουργεί ως βόμβα για τα ασφαλιστικά ταμεία που με μαθηματική ακρίβεια οδηγούνται στο χείλος του γκρεμού. Και αυτό γιατί ενώ μειώνει τον αριθμό αυτών που θα εισφέρουν ασφαλιστικές εισφορές, ταυτόχρονα αυξάνει τον αριθμό αυτών που τα Ταμεία θα πρέπει να πληρώνουν. Και όλα αυτά την ίδια ώρα που η τρόικα διαμηνύει στην κυβέρνηση ότι η πολιτική της «εσωτερικής υποτίμησης» και η βαθιά ύφεση της ελληνικής οικονομίας προκαλεί χρηματοδοτικό κενό περίπου 3 δισ. ευρώ.
Με όλα αυτά, δικαιολογημένα οι εναπομείναντες ασφαλισμένοι δικαίως ανησυχούν αν θα μπορέσουν κάποτε να πάρουν σύνταξη, τι ύψος θα έχει αυτή και αν θα συνεχίσουν να έχουν και την έστω προβληματική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Γ. Τσ.
Επικοινωνία για την ΕΡΑ
Ευχάριστα εξεπλάγη ο Π. Μουτσινάς, όπως ο ίδιος δήλωσε, όταν λίγο μετά την κατάθεση της ερώτησής του στη Βουλή για την ΕΡΑ Βόλου, τον κάλεσε στο κινητό του τηλέφωνο ο υφυπουργός, αρμόδιος για τη Δημόσια Τηλεόραση, κ. Καψής. Στη συνομιλία που είχαν οι δύο, ο βουλευτής Μαγνησίας εξήγησε τη σημασία που έχει για το Βόλο η λειτουργία του Ραδιοφωνικού Σταθμού της ΕΡΑ, αναλύοντας ταυτόχρονα και την ιστορία του. Η απάντηση που έλαβε από τον υφυπουργό ήταν ότι η ΕΡΑ Βόλου θα κριθεί από το φορέα της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης, κάτι που δεν ικανοποίησε τον κ. Μουτσινά και για το λόγο αυτό ζήτησε προσωπικά συνάντηση με τον κ. Καψή. Το αίτημα έγινε αποδεκτό και η συνάντηση αναμένεται να πραγματοποιηθεί σύντομα. Πάντως, ο κ. Μουτσινάς έχει ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας για το συγκεκριμένο θέμα που αφορά στην πόλη.
Μακάρι, από αυτές τις πρωτοβουλίες και τις συναντήσεις να βγει κάτι θετικό για την ΕΡΑ Βόλου.
Γ. Τσ.
Τα «κόκκινα» δάνεια
Στα 70 δισεκατομμύρια ευρώ ανέρχονται τα «κόκκινα» δάνεια των ελληνικών τραπεζών τα οποία μάλιστα μέσα σε δύο χρόνια έχουν αυξηθεί κατά 100%. Το πρόβλημα είναι μεγάλο για τα πιστωτικά ιδρύματα, ενώ συνιστά και ωρολογιακή βόμβα για την κοινωνική συνοχή. Ενδεικτικά οι εκτιμήσεις αναφέρουν πως από τα 350.000 καθυστερούμενα στεγαστικά δάνεια, τα 110.000 δάνεια θα βγουν σε πλειστηριασμό, εάν γίνει άρση της απαγόρευσης που ισχύει. Επομένως η κυβέρνηση θα πρέπει να μελετήσει πολύ καλά το θέμα, αν δεν θέλει να βρεθεί ενώπιον ισχυρών κοινωνικών αντιδράσεων.
Φ.Σ.
Χαμόγελα
Πολλά είναι τα χαμόγελα στον τουρισμό και όχι άδικα. Σύμφωνα με τους εκπροσώπους των τουριστικών επιχειρήσεων, φέτος οι τουρίστες θα ξεπεράσουν τα 17.000.000, όταν πέρυσι ήταν 15.500.000, ενώ τα έσοδα θα αγγίξουν τα 11,5 δισεκατομμύρια ευρώ από τα έντεκα δισεκατομμύρια που ήταν οι αρχικές προβλέψεις. Μάλιστα τον τόνο φέτος το δίνουν οι Ρώσοι που αυξήθηκαν από πέρυσι κατά 50%. Τα μηνύματα είναι ενθαρρυντικά τόσο για το φθινόπωρο, όσο και για το 2014. Καλά νέα από έναν κλάδο που αποδεικνύεται στα δύσκολα πυλώνας της ελληνικής οικονομίας.
Φ.Σ.
Φτωχοί εργαζόμενοι
Αυξήθηκαν, δυστυχώς, οι φτωχοί εργαζόμενοι στην Ελλάδα και υπολογίζονται γύρω στους 700.000. Άνθρωποι που αμείβονται με λιγότερα από 600 ευρώ το μήνα είτε γιατί εργάζονται εκ περιτροπής ή σε καθεστώς μερικής απασχόλησης είτε επειδή έχουν ολιγόμηνες συμβάσεις. Πρόκειται ουσιαστικά για μια νέα εργατική τάξη με περιορισμένα δικαιώματα και πάντα μέσα στην αβεβαιότητα. Πού να στηριχθούν τα Ταμεία, η κατανάλωση, γενικότερα η οικονομία, όταν ο εργαζόμενος, ιδίως ο νέος σε ηλικία, λαμβάνει μισθό 400-500 ευρώ;
Φ.Σ.
«Ομερτά»
Υποτίθεται ότι στο Επιμελητήριο Μαγνησίας κόπτονται για τη διαφάνεια στα οικονομικά. Συμφωνούμε απόλυτα. Άλλωστε, χρήμα, που δεν προέρχεται από την προίκα τους, διαχειρίζονται. Ώς εδώ καλά και αντίρρηση καμία. Αλλά η απόσταση μεταξύ ανέξοδων λόγων και πράξεων είναι τεράστια και οι συμπεριφορές επικίνδυνες για τα πρόσωπα που διαχειρίζονται χρήματα που δεν είναι δικά τους.
Χθες συνεδρίαζε η «πολύπαθη» Αναπτυξιακή Εταιρεία του Επιμελητηρίου και αυτό συνέβη μια ημέρα μετά τη δημοσιοποίηση συνέντευξης του προεδρεύοντος του φορέα κ. Κ. Λεβέντη σε όλα τα μέσα ενημέρωσης.
Ο ίδιος μίλησε για «απόλυτο επιμελητηριακό τέλμα, πλήρη απραξία, εξωθεσμικές λειτουργίες και ανθρώπους που έχουν φανεί κατώτεροι των περιστάσεων». Χαρακτήρισε, δε, την Αναπτυξιακή «παραμάγαζο του Επιμελητηρίου» και «αρρωστημένο εργαλείο».
Η διοίκηση του «αρρωστημένου εργαλείου», που προφανώς φέρει όλες τις ευθύνες για την ανίατη ασθένεια, η διοίκηση αυτού του «παραμάγαζου» – όπως στη συνέντευξή του το αποκάλεσε ο κ. Λεβέντης – συνεδρίαζε χθες με οχτώ θέματα ημερήσιας διάταξης, τα περισσότερα εκ των οποίων οικονομικά, αλλά και θέματα που θα έκριναν το «μέλλον» της.
Μέλη του Επιμελητηρίου, με απρεπή και απαράδεκτη συμπεριφορά, όπως ο Γ. Μπουρούνης, ζητούσαν να αποχωρήσουν από τη συνεδρίαση οι δημοσιογράφοι και μαζί του ταυτίστηκε η πλειοψηφία της διοίκησης. Απαγόρευσαν να ενημερωθούν οι πολίτες και οι χρηματοδότες αυτής της εταιρείας για τα πραγματικά περιστατικά, που οδήγησαν στο «μόρφωμα» που λέγεται Αναπτυξιακή.
Επέβαλαν μια «ομερτά», ένα «νόμο της σιωπής» για να μη γνωρίσει η κοινή γνώμη τις ευθύνες όλων στο μέγεθός τους.
Υποθέτουμε, πως όλοι αντιλαμβάνονται ότι τέτοιου είδους συμπεριφορές βρίσκονται εκτός πλαισίου δημοκρατίας.
Όχι μόνο επειδή είναι αδιανόητο να επιβάλλεται «σιωπή», ούτε επειδή αποκρύπτονται από τους πολίτες και τους χρηματοδότες της εταιρείας βασικά στοιχεία της άθλιας, κατά τον κ. Λεβέντη, λειτουργίας της.
Αλλά επειδή, κανένα νόημα δεν έχει να μιλάνε κάποιοι άνθρωποι για διαφάνεια όταν επιλέγεται το εν κρυπτώ.
Δεν ξέρουμε ποια λογική υπηρετούν τέτοιες συμπεριφορές, όταν διαφάνεια, χωρίς δημοσιότητα, δεν υπάρχει.
ΚΑΤ. ΤΑΣ
Θα κριθεί
Τελικά η κρίσιμη συνεδρίαση για την Αναπτυξιακή του Επιμελητηρίου δεν πραγματοποιήθηκε με οριακή πλειοψηφία, την οποία υποστήριξε, μεταξύ άλλων, και ο πρόεδρος τους Επιμελητηρίου κ. Μπασδάνης. Η συζήτηση θεωρήθηκε μη νόμιμη. Στο εξής το θέμα, σύμφωνα με τον κ. Λεβέντη, θα τεθεί από τον ίδιο στη διοικητική επιτροπή του Επιμελητηρίου. Εκεί θα κριθεί αναγκαστικά και το μέλλον της Αναπτυξιακής Εταιρείας του Επιμελητηρίου, όπου ο καθένας θα πρέπει να ακούσει, αυτά που πρέπει να ακούσει για ατομικές και συλλογικές ευθύνες.
ΚΑΤ. ΤΑΣ
Στα σεντούκια
Ο υπουργός Οικονομικών κ. Στουρνάρας εμφανίζεται αισιόδοξος το τελευταίο διάστημα. Ελπίζει άλλωστε ότι η αγορά μπορεί να «ζεσταθεί», αν επιστρέψουν 20 δισεκατομμύρια ευρώ που αυτή τη στιγμή είναι σε σεντούκια, θυρίδες, μπαούλα, κάλτσες, βάζα και άλλα οικιακά σκεύη.
Είναι εύκολο να επιστρέψουν; Γιατί μπορεί να λέει ότι δεν θα υπάρξει «κούρεμα», ωστόσο πόσο εύκολα πείθεται ο συνταξιούχος για παράδειγμα που δεν εμπιστεύεται κανέναν πλέον με αυτά που είδαν τα ματάκια του; Σαν τις λίρες στον πόλεμο θα γίνουν τα ευρώ μετά από λίγα χρόνια. Θα πεθαίνουν οι παππούδες και θα ψάχνουν οι νεότεροι να τα βρουν…
Φ.Σ.
Σταγόνα στον ωκεανό
Στις 2.800 περίπου ανέρχονται οι θέσεις Κοινωφελούς Εργασίας στους Δήμους της Θεσσαλίας. Πρόκειται για τις πεντάμηνες συμβάσεις που υπογράφουν οι άνεργοι για να λάβουν τα 600 ευρώ το μήνα. Σταγόνα στον ωκεανό η αντιμετώπιση της ανεργίας με αυτά τα προγράμματα…
Φ.Σ.
Η Ελλάδα της αρπαχτής
Δεν είναι η πρώτη φορά που αποκαλύπτεται ότι χορηγούνταν επιδόματα και συντάξεις-μαϊμού. Μετά τη Ζάκυνθο και τη Χίο, χθες είχαμε τις περιπτώσεις της Αιτωλοακαρνανίας, όπου ένας στους τέσσερις που έπαιρναν επίδομα τυφλότητας το ελάμβανε παράνομα, ενώ στα επιδόματα κωφαλαλίας ένας στους πέντε δεν ήταν πραγματικός δικαιούχος. Οι αποκαλύψεις έγιναν μετά από έρευνες του υπουργείου Εργασίας. Επειδή ανάλογα φαινόμενα είναι τόσο συχνά, η σχετική είδηση πλέον περνάει σχεδόν στα ψιλά.
Ωστόσο, είναι καλό να δημοσιοποιούνται για να ξέρουμε τι έχει γίνει και πώς η χώρα, η χώρα της αρπαχτής όπως συνηθίζεται να λέγεται, έφθασε εδώ που έφθασε…
Γ. Τσ.