Ο παλιός πολίστας Γιώργος Κότταλης δύο χρόνια στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων με τον μετέπειτα Λίβυο ηγέτη
Μπορεί το καθεστώς του Μουαμάρ Καντάφι να πνέει τα λοίσθια στη Λιβύη από την εξέγερση του λαού, ωστόσο ελάχιστοι γνωρίζουν ότι για δύο χρόνια ο Λίβυος ηγέτης εκπαιδεύτηκε στην Αθήνα στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων και ακόμη πιο λίγοι γνωρίζουν τον Βολιώτη που τον είχε γνωρίσει από κοντά. Ο συνταξιούχος σήμερα Α’ Μηχανικός του Εμπορικού Ναυτικού Γιώργος Κότταλης, ένας παράγοντας του τοπικού υγρού στίβου, μέλος της εθνικής ομάδας υδατοσφαίρισης τη δεκαετία του 1960, είχε γνωρίσει από κοντά τον μετέπειτα Λίβυο ηγέτη, καθώς για δύο σχεδόν χρόνια συνυεκπαιδεύονταν στη Σχολή στον Πειραιά.
Παράγοντας της τοπικής ομάδας υδατοσφαίρισης ΟΥΚ, παλιός πολίστας στην εθνική ομάδα υδατοσφαίρισης ο Γιώργος Κότταλης γνώρισε τον Μουαμάρ Καντάφι τη διετία 1964-66, τότε που όπως δηλώνει στη «Θ», υπηρετούσε την θητεία του στην Σχολή Ναυτικών Δοκίμων, στο Χατζηκυριάκειο του Πειραιά.
Μάλιστα σχεδόν καθημερινά ο μετέπειτα Λίβυος ηγέτης κολυμπούσε μαζί με τον Γιώργο Κότταλη, που εκτός των άλλων προπονούνταν ως αθλητής της εθνικής ομάδας υδατοσφαίρισης στο κολυμβητήριο της Σχολής, το μοναδικό κλειστό τότε στην Ελλάδα.
«Είναι γνωστό ότι το ελληνικό κράτος από τη δεκαετία του ’50, μετά τον πόλεμο, είχε συμφωνίες με αφρικανικά κράτη και έρχονταν κάποιοι φοιτητές αριστούχοι για εκπαίδευση στις στρατιωτικές σχολές Ναυτικών Δοκίμων, Ευελπίδων και Ικάρων. Εγώ έτυχε τη δεκαετία του ’60 να είμαι στην εθνική ομάδα υδατοσφαίρισης από το Ναυτικό Όμιλο Βόλου, με προπονητή και εκλέκτορα τον γνωστό Ανδρέα Γαρύφαλλο και υπηρετούσα τη θητεία μου στην Σχολή Ναυτικών Δοκίμων, στην ΑΣΔΕΝ τότε. Για δύο χρόνια στη Σχολή, όπου υπηρέτησα την στρατιωτική μου θητεία, βρισκόταν τη διετία 1964-66 και ο Μουαμάρ, που φοιτούσε στην Σχολή και τρεις φορές την εβδομάδα ερχόταν στο κολυμβητήριο, έξω από την πύλη της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων, στο Χατζηκυριάκειο, το μοναδικό κλειστό στην χώρα τότε, στο Παλατάκι στον Πειραιά και τον είχα αναλάβει, σε μια ομάδα που μας είχαν κάνει διαχωρισμό τους δοκίμους, τους κατοπινούς σημαιοφόρους, τους μηχανικούς και τους πλοιάρχους που έβγαζε η Σχολή. Τον είχα αναλάβει ως κολυμβητή στην ομάδα και κάναμε προπόνηση. Εμείς το πρωί κολυμπούσαμε με την Εθνική Ενόπλων στο Χατζηκυριάκειο και από το μεσημέρι και μετά μας είχε ο Ούγγρος ο Σάροζι στην ανοιχτή πισίνα, μία και μοναδική επίσης εκείνη την εποχή στην Ελλάδα, στο Ζάππειο», αναφέρει ο κ. Κότταλης.
«Ο Μουαμάρ ήταν ψ ηλός, πολύ καλός ως αθλητής, αθλητικός τύπος και ήθελε να πάει στην ομάδα των καταδρομών. Ήθελε να γίνει και βατραχάνθρωπος, που τους εκπαίδευαν οι Αμερικανοί, αλλά κόπηκε… Γνώριζε πολύ καλά το «νους υγιή εν σώματι υγιή», γνώριζε πολύ καλά τα ελληνικά, τα μιλούσε από την πρώτη ημέρα που ήρθε, καθώς όπως δήλωνε στους συμμαθητές του, είχε εκπαιδευτεί με δάσκαλο πολλά χρόνια πριν, για να έρθει και να τελειώσει στρατιωτική σχολή στην Ελλάδα. Ήταν φιλέλληνας, υπεραγαπούσε την Ελλάδα. Η έξοδος ήταν πάντα με την στολή της Σχολής και η συμπεριφορά του ήταν άψογη. Μάλιστα οι δόκιμοι, οι αριστεύοντες, όσοι ήταν πρώτοι στα μαθήματα και στα αθλητικά δρώμενα, είχαν ένα γαλονάκι στο χέρι, ένα σιρίτι στο αριστερό μανίκι, για να ξεχωρίζουν από τους άλλους. Ήταν επιμελής ως μαθητής και καλός αθλητής σε πολλά σπορ. Βέβαια στο πόλο υστερούσε λίγο και λόγω του ύψους ο Γαρύφαλλος τον είχε βάλει τερματοφύλακα. Όταν έτρωγε γκολ, τραβούσε τα κατσαρά του μαλλιά… Βέβαια κανένας δεν φανταζόταν τότε, ότι θα επέστρεφε στην πατρίδα του, θα γινόταν συνταγματάρχης και θα ανέτρεπε τον βασιλιά Ιντρίς, που την ημέρα της επανάστασης βρισκόταν για διακοπές στα Καμένα Βούρλα», προσθέτει ο κ. Κότταλης.
«Επίσης ένα άλλο χαρακτηριστικό ήταν ότι έκανε πολύ παρέα με τον Χουάν Κάρλος, τον βασιλιά της Ισπανίας, που ήταν αρραβωνιασμένος με την Σοφία και βρισκόταν στην Ελλάδα ως εξόριστος από την χώρα του και το καθεστώς Φράνκο. Ο Χουάν, επίσης αθλητικός τύπος, ερχόταν με ένα σορτσάκι, με σαγιονάρες και έκανε τρομερή προπόνηση. Έκαναν πολύ παρέα. Η έξοδος από την Σχολή ήταν σε κανένα εστιατόριο εκεί κοντά στον Πειραιά, εκτός αν ερχόταν κανένας πρίγκιπας από την Αφρική, για να δει τον γιό του. Δεν είχε ακουστεί το παραμικρό για τον Μουαμάρ, δεν είχε καμιά τιμωρία. Ήταν γυναικάς, του άρεσαν οι γυναίκες, γι’ αυτό και η προσωπική του φρουρά αποτελείται από 50 καλά εκπαιδευμένες γυναίκες από την πρώην Τσεχοσλοβακία…»
Ο Καντάφι γεννήθηκε το 1942 στην έρημο κοντά στη Σύρτη, από αγροτική οικογένεια. Το 1964 ολοκληρώνει τις σπουδές του στη Στρατιωτική Aκαδημία και μεταβαίνει πρώτα στην Ελλάδα και μετά στη Bρετανία για μετεκπαίδευση. Το 1969 ηγήθηκε πραξικοπήματος που ανατρέπει τον βασιλέα Iντρίς.
Το 1972 ιδρύει την «Oμοσπονδία των Aραβικών Δημοκρατιών» με τη Λιβύη, την Aίγυπτο και τη Συρία ως μέλη. Tο σχήμα αποτυγχάνει παταγωδώς. Το 1973 εγκαινιάζει την «πολιτιστική επανάσταση» της Λιβύης, στα πρότυπα του Μάο και τη συγκρότηση των λαϊκών επιτροπών. Τον επόμενο χρόνο υπογράφει συμφωνία για ένωση της Λιβύης με την Tυνησία. Tο σχήμα αποτυγχάνει πάλι. Το 1977 καταργεί το δημοκρατικό καθεστώς της Λιβύης, εγκαινιάζοντας τις λαϊκές επιτροπές και την επαναστατική Tζαμαχιρία. Το 2002 αγοράζει ποσοστό 7,5 % της ιταλικής ποδοσφαιρικής ομάδας Γιουβέντους, έναντι 21.000.000 δολαρίων, ενώ το 2009 η Iταλία αναλαμβάνει να πληρώσει στη Λιβύη 5.000.000.000 δολάρια, ως αποζημίωση για την πολύχρονη κατοχή της χώρας. H Λιβύη αναλαμβάνει να καταπολεμήσει τη λαθρομετανάστευση και να διευκολύνει τις ιταλικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στα εδάφη της.