Προσπαθεί να τα βγάλει πέρα με την οικτρή πραγματικότητα. Ο πατέρας καρδιοπαθής, άνεργος και άστεγος, η μητέρα επίσης άνεργη και έχουν πέντε παιδιά… Χθες, σε μια απελπισμένη προσπάθεια να τους προσέξει κάποιος αρμόδιος φορέας, κάποιος συμπολίτης και να τους δώσει ένα σπίτι να μείνουν, κατασκήνωσαν έξω από την Εφορία της Ν. Ιωνίας…
Η ζωή είναι πολύ σκληρή για κάποιους συνανθρώπους μας. Χτυπημένοι από ασθένειες, χωρίς δουλειά, προσπαθούν να επιβιώσουν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους σε αυτή την δύσκολη οικονομικά εποχή.
Ο λόγος για τον κ. Γιώργο Φιτσιάλο, που χθες, μαζί με την σύζυγό του Ελένη και τα πέντε παιδιά τους, το ένα μάλιστα μωρό, κατασκήνωσαν έξω από το κτίριο της Δ.Ο.Υ. Ν. Ιωνίας. Μάζεψαν τα ελάχιστα πράγματά τους, όσα έχουν σε αυτή την δύσκολη ζωή γι’ αυτούς και έστησαν ένα αντίσκηνο έξω από την Εφορία, στην συνοικία του Αγ. Νεκταρίου, προσδοκώντας κάποιος από τους αρμόδιους και μη να τους προσέξει. Ζητάνε μια στέγη για να στεγαστούν, από τα τόσα εγκαταλειμμένα σπίτια που υπάρχουν στην πόλη. Όσον αφορά το φαγητό, αυτό θα μπορέσουν να το έχουν, είτε από τη βοήθεια συνανθρώπων, είτε με το πολυτεκνικό επίδομα, που καθυστερεί όμως κι αυτό να τους δοθεί.
«Από το 2011 με έχουν πετάξει έξω, γιατί χρωστούσα ενοίκια. Μας φιλοξενούσε μια οικογένεια, έναν χρόνο… Έχω απευθυνθεί σε όλες τις αρχές και με έχουν «γραμμένο». Έχω βηματοδότη, έχω αδυνατίσει, ζαλίζομαι… Έχω απευθυνθεί παντού, αλλά κανένας… Το 2009 είχα περάσει Επιτροπή, αλλά με κόψανε…», δηλώνει ο κ. Φιτσιάλος, που έχει πέντε παιδιά, τα δύο παντρεμένα και τα υπόλοιπα τρία ανήλικα, δύο αγόρια και τρία κορίτσια. «Έχω τρία εγγόνια και περιμένω και τέταρτο. Απευθυνθήκαμε σε κοινωνική λειτουργό του Δήμου Βόλου, αλλά τίποτα. Στον Ξενώνα Ανέργων δεν μπορώ να φιλοξενηθώ… Δεν ζητάω κάτι παράλογο. Υπάρχουν εγκαταλειμμένα σπίτια, να φιλοξενηθώ με την οικογένειά μου. Από μέρα σε μέρα περιμένω το πολυτεκνικό επίδομα. Άμα δεν έχεις πόρους, πώς να τα βγάλουμε πέρα; Κάνω έκκληση, αν υπάρχει κανένα άδειο σπίτι, να φιλοξενηθούμε. Υπάρχουν κενά σπίτια… Μου έστειλε και ο Μητροπολίτης ιερέα, αλλά τίποτα».
Μέχρι το 1990 ο Γ. Φιτσιάλος εργαζόταν σε εργολάβο. Μετά ήρθε η καρδιοπάθεια. Εργάστηκε κατόπιν στο τσιμεντάδικο, αλλά έχασε ένα παιδί σε ατύχημα και δήλωσε παραίτηση. «Από εκεί και μετά μου πάνε όλα κατά διαόλου. Μετά με πήρε η κάτω βόλτα», αναφέρει με οδύνη.
Απογοητευμένη δηλώνει και η κ. Ελένη Φιτσιάλου. «Όλο ψέματα μας λένε. Εκτός από τρόφιμα που μας δίνουν, τίποτα άλλο. Μας είπαν για σπίτι αλλά μας δουλεύουν», τονίζει.
Ο μεγαλύτερος γιός του κ. Φιτσιάλου, ο Νίκος, φέτος θα πάει στη Β’ Λυκείου.
«Άμα δεν δω κάτι, δεν πιστεύω κανέναν. Μόνον μιλάνε και δεν κάνουν πράξεις», λέει ο Νίκος, που ετοιμάζεται να ξεκινήσει το σχολείο, έχοντας ως γραφείο να διαβάζει και να γράφει, το παγκάκι του πάρκου…
Σε άλλες περιοχές του κόσμου τα εγκαταλειμμένα σπίτια, ιδιωτικά ή δημόσια, παραχωρούνται προσωρινά για την διαμονή άστεγων οικογενειών. Στο Βόλο υπάρχουν εγκαταλειμμένα, πρέπει ωστόσο κάποιες υπηρεσίες να ασχοληθούν σοβαρά με το θέμα, να το δουν απ’ όλες τις παραμέτρους του.