Στον πρώην Καλλιτεχνικό Οργανισμό Βόλου

 

 

 

 

Δεκαπέντε συνολικά άτομα, εργαζόμενοι με συμβάσεις στον πρώην Καλλιτεχνικό Οργανισμό του Δήμου Βόλου – Κοινωφελή Δημοτική Επιχείρηση τώρα μετά τη συγχώνευση – τα οποία απολύθηκαν από τη διοίκηση δικαιώνονται δικαστικά και πρέπει να επιστρέψουν στις θέσεις τους με τις ίδιες αποδοχές έως ότου τελεσιδικήσει η δικαστική τους διένεξη με το Δήμο.

 

Ρεπορτάζ:

ΤΟΥΛΑ ΚΕΚΑΤΟΥ

 

Με δύο αποφάσεις, το Μονομελές Πρωτοδικείο Βόλου (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων) δικαιώνει τους εργαζόμενους.

Σε περίπτωση μάλιστα, όπως αναφέρεται στην απόφαση, που η δημοτική επιχείρηση δεν εφαρμόσει την απόφαση καλείται να πληρώσει 200 ευρώ για κάθε ημέρα και για κάθε μια απόφαση. Οι δικαστικές αποφάσεις δημοσιεύτηκαν στις 7 Σεπτεμβρίου, καθαρογράφησαν και κοινοποιήθηκαν και είναι άμεσα εκτελεστές. Η συζήτηση της κύριας αγωγής των εργατικών διαφορών προσδιορίστηκε για τις 9/3/2012 και τις 23/3/2012. Οι περισσότεροι από τους εργαζόμενους με σύμβαση είναι εκπαιδευτικοί και είχαν σχέση εργασίας από το 1986 και μετέπειτα. Και οι δύο αγωγές είχαν συζητηθεί στις 9 Ιουνίου 2011. Η απόφαση εκδόθηκε εντός τριμήνου.

Ειδικότερα: Η μία αγωγή κατατέθηκε από οκτώ εργαζόμενους στο πρώην ΔΗΠΕΘΕ-Καλλιτεχνικός με αίτημα να δεχθεί η Κοινωφελής, μετά τη συγχώνευσή της, να αποδέχεται τις υπηρεσίες τους προσωρινά και με το καθεστώς που δίνονταν μέχρι την οριστική και τελεσίδικη εκδίκαση της κύριας αγωγής και να τους καταβάλει τις αποδοχές. Στην αγωγή αναφέρονταν αναλυτικά τα στοιχεία εργασίας του καθενός και όπως προκύπτει οι εργαζόμενοι είχαν συμβάσεις με τον Καλλιτεχνικό από το 1986, 93, 94, 97 και 1999. Όπως αναφέρει και το δικαστήριο στο σκεπτικό του, οι εργαζόμενοι είχαν συμβάσεις ορισμένου χρόνου, όπου όμως είχαν την έννοια επί της ουσίας συμβάσεων εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου. Το δικαστήριο θεωρεί, πως η εταιρία που προέκυψε μετά τη συγχώνευση και προχώρησε στην απόλυσή τους, στην ουσία δεν είχε εξουσία να καταγγείλει τη σύμβασή τους. Όπως σημειώνεται χαρακτηριστικά, «η καταγγελία για απολύσεις τους έγινε από όργανο που δεν είχε την εξουσία να καταγγείλει τη σύμβαση». Το δικαστήριο κρίνει πως οι αιτούντες δύνανται να παρέχουν τις υπηρεσίες τους έως ότου κριθεί οριστικά η αγωγή τους. Το δικαστήριο κάνει δεκτή την αγωγή ως βάσιμη επί της ουσίας και ζητά να αποδεχθεί η δημοτική επιχείρηση τις υπηρεσίες των αιτούντων. Σε διαφορετική δε περίπτωση το δικαστήριο θα επιβάλει χρηματική ποινή 200 ευρώ για κάθε ημέρα παραβίασης της απόφασης.

Η δεύτερη αγωγή κατατέθηκε από επτά εργαζόμενους στον πρώην Καλλιτεχνικό Οργανισμό-ΔΗΠΕΘΕ με το ίδιο αίτημα. Να συνεχιστεί η σχέση εργασίας τους. Οι αιτούντες απασχολούνταν από το 2001, το 2005 έως και το 2011. Είναι κυρίως εκπαιδευτικοί και απασχολούνταν στον επιμορφωτικό τομέα. Υποστήριξαν στο δικαστήριο ότι η αμοιβή τους από την εργασία τους ήταν το μοναδικό βιοποριστικό τους έσοδο. Το δικαστήριο δέχθηκε τον ισχυρισμό, με δεδομένες – όπως αναφέρει χαρακτηριστικά – τις επικρατούσες συνθήκες στην αγορά εργασίας.

Και στην περίπτωση των επτά εργαζομένων, το σκεπτικό του δικαστηρίου είναι ίδιο με την προηγούμενη απόφαση. Δέχεται δηλαδή ότι οι εργαζόμενοι με σύμβαση στην ουσία παρείχαν υπηρεσίες αορίστου χρόνου και ότι η καταγγελία για απόλυσή τους έγινε από όργανο που δεν είχε την εξουσία να καταγγείλει τη σύμβασή τους.

Και για την αγωγή αυτή, το δικαστήριο αναφέρει πως η απόφαση είναι άμεσα εκτελεστή και επιβάλλεται ποινή 200 ευρώ για κάθε μέρα μη εφαρμογής της.