«Ασήμαντο από ραδιολογικής άποψης» χαρακτήρισε το ζήτημα που ανέκυψε με την εύρεση αυξημένης ποσότητας του ραδιενεργού στοιχείου Καίσιο 137 σε τμήμα φορτίου καταλοίπων της Χαλυβουργίας Θεσσαλίας ο πρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας (ΕΕΑΕ), που τόνισε ότι «δεν πρέπει να ανησυχεί ο κόσμος, καθώς είναι ένα πολύ συνηθισμένο περιστατικό».
Μάλιστα σε έγγραφο που απεστάλη στη Χαλυβουργία Θεσσαλίας από την ΕΕΑΕ και κοινοποιήθηκε στην Περιφέρεια Θεσσαλίας, με ημερομηνία 10 Ιουλίου 2012 και υπογράφει ο προϊστάμενος του τμήματος Ελέγχου Ραδιενέργειας Περιβάλλοντος δρ Κ. Ποτηριάδης, αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι «από τα αποτελέσματα των εργαστηριακών μετρήσεων, τα οποία παρουσιάζονται στο Πιστοποιητικό Μέτρησης, προέκυψε ότι στο εν λόγω δείγμα υπάρχουν ίχνη Cs 137 (καίσιο), η συγκέντρωση των οποίων είναι μικρότερη των ορίων εξαίρεσης (10 Βq/gr ελληνικοί κανονισμοί ακτινοπροστασίας). Ακόμη η ΕΕΑΕ επισημαίνει ότι «διενεργήθηκαν μετρήσεις ραδιενέργειας περιβάλλοντος στο πλοίο, το λιμάνι και τη βιομηχανία, όπου και διαπιστώθηκε ότι δεν υπήρξε ούτε διασπορά της ρύπανσης, ούτε ραδιολογικός κίνδυνος για τους εργαζόμενους και το κοινό, καθώς οι μετρήσεις δεν έδειξαν κάτι πλέον του φυσικού υποβάθρου».
Σύμφωνα με πληροφορίες, η συγκέντρωση καισίου 137 που ανιχνεύθηκε σε τμήμα του επίμαχου φορτίου, το οποίο επέστρεψαν οι Ιταλοί, ήταν 1,55 Βq/gr.
Χθες το διοικητικό συμβούλιο του Συλλόγου Εργαζομένων στη Χαλυβουργία Θεσσαλίας αποφάσισε να ζητήσει από την ΕΕΑΕ, να ελέγξει πάλι τους χώρους του εργοστασίου στη Β’ ΒΙΠΕ Βόλου για τυχόν ύπαρξη ραδιενεργών καταλοίπων.
Πάντως ο περιφερειακός σύμβουλος Θεσσαλίας, επικεφαλής της παράταξης Θεσσαλίας της Αλληλεγγύης και της Οικολογίας κ. Κ. Πουλάκης επανήλθε στα δημοσιεύματα του ιταλικού Τύπου και ανέφερε ότι «σύμφωνα με τα ιταλικά ΜΜΕ, στους σάκους που ελέγχθηκαν, καταγράφηκε παρουσία καισίου-137 σε συγκέντρωση 3,7 Becquerel/g, τη στιγμή που είναι γενικώς παραδεκτό στη διεθνή επιστημονική κοινότητα, ότι τα κατώτατα επιτρεπτά όρια ραδιενέργειας στο χάλυβα πρέπει να κυμαίνονται από 0,1-0,5 Bq/g ανάλογα με το ραδιενεργό ισότοπο. Ενδεικτικά, και για να έχουν μία εικόνα οι πολίτες, αναφέρουμε ότι σύμφωνα με δημοσιεύματα του διεθνούς τύπου, σε προϊόντα που εξήχθησαν από τη Φουκοσίμα, αμέσως μετά το πυρηνικό ατύχημα, η ραδιενέργεια που ανιχνεύθηκε ανερχόταν σε 1,53-3,2 Bq/g (!)».
Σε επικοινωνία της «Θ» με την υπεύθυνη ενημέρωσης της Χαλυβουργίας Ελλάδος κ. Α. Στάθη, η τελευταία δήλωσε ότι δεν θα δοθεί άλλη απάντηση από την εταιρεία, ενώ επανέλαβε ότι «δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος, τόσο για το προσωπικό του εργοστασίου, όσο και για τον πληθυσμό της περιοχής».
Πάντως η κ. Στάθη δήλωσε άγνοια για το πού βρίσκεται σήμερα το επίμαχο φορτίο. Το φορτηγό πλοίο «Eilsum» που το μετέφερε, βρίσκεται, σύμφωνα με πληροφορίες από το διαδίκτυο, στο Ιόνιο.
Ο πρόεδρος της ΕΕΑΕ κ. Χουσιάδας που ρωτήθηκε από τη «Θ», δήλωσε πως γνώριζε το θέμα και το χαρακτήρισε «ασήμαντο από ραδιολογικής άποψης». Επίσης δήλωσε ότι μόλις επιστράφηκε στο Βόλο το τμήμα του φορτίου που απέρριψαν οι Ιταλοί, έγινε αμέσως έλεγχός του από συνεργείο της ΕΕΑΕ, στις 5 Ιουλίου, για να αποδειχθεί το περιστατικό «πολύ συνηθισμένο».
Ο Κ. Πουλάκης
Ο επικεφαλής της παράταξης Θεσσαλία της Αλληλεγγύης και της Οικολογίας κ. Κ. Πουλάκης επανήλθε χθες σχετικά με την ανίχνευση ραδιενέργειας (καισίου-137) σε απόβλητα της Χαλυβουργίας Θεσσαλίας και απάντησε στην ανακοίνωση που εξέδωσε η εταιρεία: «Η ανακοίνωση της Χαλυβουργίας Ελλάδος και η προσπάθειά της να καθησυχάσει τους πολίτες δεν μπορεί να θεωρηθεί επαρκής, τουλάχιστον μέχρι να δοθούν επίσημες πληροφορίες από τις αρμόδιες αρχές (Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας, Επιθεωρητές Περιβάλλοντος). Και αυτό, για τους εξής λόγους:
– Πρώτον, η εταιρεία με την οποία η Χαλυβουργία ισχυρίζεται ότι έχει συνάψει σύμβαση για τη διαχείριση συγκεκριμένων αποβλήτων της ανέστειλε τουλάχιστον προσωρινά, μετά το συμβάν, τη συνεργασία τους.
– Δεύτερον, εφόσον είχαν γίνει οι σχετικοί έλεγχοι πριν την αναχώρηση του ραδιενεργού φορτίου για τη Σαρδηνία και εάν – όπως ισχυρίζεται η εταιρεία – τηρεί όλα τα απαιτούμενα μέτρα ασφαλείας, πώς εξηγείται ότι μόνο στις εγκαταστάσεις της Portovesme Ltd, όπου υπάρχει ραδιομετρική εγκατάσταση, σήμανε συναγερμός;
– Τρίτον, η εταιρεία προσπαθώντας να καθησυχάσει το κοινό αναφέρει απλώς ότι «όταν το φορτίο έφτασε στον παραλήπτη ενημερωθήκαμε ότι υπάρχει διαφορά σε σχέση με τη μεταξύ μας συμφωνία όσον αφορά στις τιμές του χημικού στοιχείου Cs 137». Ωστόσο, σύμφωνα με τα ιταλικά ΜΜΕ, στους σάκους που ελέγχθηκαν καταγράφηκε παρουσία καισίου-137 σε συγκέντρωση 3,7 Becquerel/g, τη στιγμή που είναι γενικώς παραδεκτό στη διεθνή επιστημονική κοινότητα ότι τα κατώτατα επιτρεπτά όρια ραδιενέργειας στο χάλυβα πρέπει να κυμαίνονται από 0,1-0,5 Bq/g ανάλογα με το ραδιενεργό ισότοπο. Ενδεικτικά, και για να έχουν μία εικόνα οι πολίτες, αναφέρουμε ότι σύμφωνα με δημοσιεύματα του διεθνούς τύπου, σε προϊόντα που εξήχθησαν από τη Φουκοσίμα, αμέσως μετά το πυρηνικό ατύχημα, η ραδιενέργεια που ανιχνεύθηκε ανερχόταν σε 1,53-3,2 Bq/g (!).
– Τέταρτον, είναι τελείως «ύποπτη» η σιωπή των ελληνικών αρχών, τη στιγμή που το εν λόγω φορτίο βρίσκεται στην Ελλάδα πλέον – και δεν γνωρίζουμε ακριβώς πού. Αντίθετα, σύμφωνα με τα ιταλικά δημοσιεύματα, όταν το ίδιο φορτίο έφτασε στη Σαρδηνία, οι τοπικές αρχές του Κάλιαρι σήμαναν συναγερμό, έθεσαν την περιοχή γύρω από το εργοστάσιο σε καραντίνα και συγκάλεσαν σύσκεψη όλων των τοπικών αρχών, με τη συνδρομή και ειδικών επιστημόνων. Στην Ελλάδα γιατί δεν έχει ασχοληθεί κανείς με το θέμα, έστω και προληπτικά και για να καθησυχαστούν οι εύλογες ανησυχίες των πολιτών;
Νομίζουμε ότι επείγει μία επίσημη απάντηση από τις αρμόδιες αρχές. Με τη ραδιενέργεια σίγουρα δεν μπορεί να παίζει κανείς. Και η εν λόγω εταιρεία – πέραν της γενικής τάσης που θα είχε κάθε εταιρεία να αμβλύνει τις εντυπώσεις και τη δημοσιότητα επί ενός τέτοιου ζητήματος – στερείται αξιοπιστίας για ένα λόγο παραπάνω, μιας που οι πολίτες γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο όμιλος Χαλυβουργία Ελλάδος έχει και στο παρελθόν παραβιάσει τους κανόνες ασφαλείας της εργατικής νομοθεσίας.
Εμμένουμε στην επερώτησή μας και καλούμε τον Περιφερειάρχη να αναλάβει άμεσα όλες τις αναγκαίες, θεσμικές και πολιτικές, πρωτοβουλίες για την εξασφάλιση της υγείας των εργαζομένων στην επιχείρηση και το λιμάνι, και συνολικά των πολιτών, καθώς και την προστασία του περιβάλλοντος της Μαγνησίας, ακόμα και πέραν των τυπικών αρμοδιοτήτων του, καθώς για ένα τόσο σοβαρό θέμα απαιτείται αποφασιστικότητα και συστράτευση της τοπικής κοινωνίας και των – αιρετών τουλάχιστον – φορέων της».