Υγειονομική «βόμβα» η πρώην Βαμβακουργία -Μέτρα προστασίας της δημόσιας υγείας ζητούν οι κάτοικοι της περιοχής 

Αγανακτισμένοι κάτοικοι της περιοχής της πρώην Βαμβακουργίας, για δεύτερη φορά μέσα σε δύο χρόνια, κοινοποιούν επιστολή διαμαρτυρίας για την κατάσταση που επικρατεί στους χώρους του πρώην εργοστασίου. Όπως οι ίδιοι αναφέρουν, τίθεται θέμα δημόσιας υγείας και περιβαλλοντικής μόλυνσης από τους κατά καιρούς διαμένοντες στους χώρους της πρώην Βαμβακουργίας. Βούλγαροι, Ρομά κ.ά. δημιουργούν μια υγειονομική «βόμβα» ακριβώς απέναντι από τα σπίτια τους ζητώντας την ανάγκη λήψης μέτρων για την προστασία της δημόσιας υγείας. Την επιστολή διαμαρτυρίας κοινοποίησαν πριν λίγες μέρες στους αρμόδιους φορείς ζητώντας την άμεση λύση στο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν και από τον ΟΑΕΔ, στην ευθύνη και τη δικαιοδοσία του οποίου ανήκει ο χώρος, να προχωρήσει σε ενέργειες, ώστε το πρώην εργοστάσιο να κλείσει με πόρτες για να μην είναι «ξέφραγο αμπέλι».

Την Παρασκευή η «Θ» βρέθηκε στους χώρους της πρώην Βαμβακουργίας απαθανατίζοντας με τον φωτογραφικό φακό την κατάσταση που επικρατεί στο πρώην εργοστάσιο. Συναντήθηκε με εκπρόσωπο των κατοίκων της περιοχής, που έχουν μαζέψει υπογραφές, συντάσσοντας επιστολή διαμαρτυρίας, την οποία έχουν κοινοποιήσει εδώ και λίγες μέρες στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Βόλου, στον ΟΑΕΔ Βόλου, στη Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας και Κοινωνικής Μέριμνας Περιφερειακών Ενοτήτων Μαγνησίας και Β. Σποράδων, στην Αστυνομία και στον Δήμο Βόλου.
Μέσα από την επιστολή διαμαρτυρίας ζητούν την απομάκρυνση σκουπιδιών και ανθρώπων που έχουν βρει καταφύγιο στα ερειπωμένα κτίρια της πρώην Βαμβακουργίας, διότι τίθεται σοβαρό θέμα της δημόσιας υγείας και μόλυνσης του περιβάλλοντος για αυτούς και κυρίως για τα παιδιά τους.
Όπως τονίστηκε από εκπρόσωπο των κατοίκων της περιοχής, αυτό που προέχει είναι ο καθαρισμός του χώρου, αλλά και ο ΟΑΕΔ, στον οποίο ανήκει το εργοστάσιο, να κλείσει τουλάχιστον με πόρτες και σιδεριές τα ανοίγματα, ώστε να αποτρέπεται η ανεξέλεγκτη είσοδος σε κάθε άτομο.

Άνθρωποι που διαμένουν στα χαλασμένα κτίσματα του πρώην εργοστασίου, μαζεύουν σκουπίδια από τους κάδους απορριμμάτων και τις νύχτες τα καίνε για να ζεσταθούν με αποτέλεσμα να δημιουργείται μια αποπνικτική ατμόσφαιρα, που επιβαρύνεται τους καλοκαιρινούς μήνες.
Οι ίδιοι έχουν αποξηλώσει ό,τι ξύλινο υπήρχε στους χώρους της πρώην Βαμβακουργίας, ενώ κατά το παρελθόν επιτήδειοι έχουν αφαιρέσει ό,τι υπήρχε σε χαλκό και σωλήνα.
Οι ίδιοι οι κάτοικοι διαμαρτύρονται ότι στον χώρο κατά καιρούς γίνεται χρήση ναρκωτικών ουσιών, με αποτέλεσμα και οι ίδιοι να φοβούνται να κυκλοφορήσουν στους δρόμους πέριξ του πρώην εργοστασίου.

Η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο με τα σκουπίδια να δημιουργούν λόφους εντός του χώρου, αλλά και στα φυλάκια της πρώην Βαμβακουργίας.
Η προσπάθεια των κατοίκων της περιοχής είναι η δεύτερη που γίνεται. Πριν περίπου ενάμισι χρόνο διαμαρτυρήθηκαν κοινοποιώντας επιστολή, όπου τότε, σύμφωνα με τα λεγόμενά τους, μηχάνημα του στρατού μάζεψε τα σκουπίδια, που σε περιπτώσεις έφταναν μέχρι τον πρώτο όροφο του πρώην εργοστασίου. Μετά από λίγες ημέρες φορτηγά απομάκρυναν τα σκουπίδια, ενώ δύο άτομα από τον Δήμο Βόλου της Υπηρεσίας Καθαριότητας καθάρισαν τα φυλάκια.
Την κύρια ευθύνη οι κάτοικοι της περιοχής τη ρίχνουν στον ΟΑΕΔ, αφού σε αυτόν ανήκει ο χώρος, ενώ ζητούν να λύσει το πρόβλημα, που ταλαιπωρεί καιρό τώρα τους περιοίκους.
Συν τοις άλλοις σε περίοδο που πραγματοποιείται λαϊκή αγορά στην περιοχή οι χώροι του πρώην εργοστασίου μετατρέπονται σε «δημόσια ουρητήρια».
Οι φωτογραφίες που λήφθηκαν αποτυπώνουν με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο την εικόνα εγκατάλειψης της πρώην Βαμβακουργίας, αλλά και την υγειονομική «βόμβα» έτοιμη να «εκραγεί» δίπλα από σπίτια.
Σωροί από απορρίμματα απ’ άκρη εις άκρη στο πρώην εργοστάσιο, χώροι που έχουν καταληφθεί από άστεγους, αλλά και εστίες που μαρτυρούν την καύση υλικών και σκουπιδιών.

Η επιστολή διαμαρτυρίας
Στην επιστολή διαμαρτυρίας των κατοίκων της περιοχής Βαμβακουργίας με τον υπότιτλο «Ανάγκη λήψης μέτρων προστασίας δημόσιας υγείας» αναφέρονται τα εξής:
«Τυγχάνουμε κάτοικοι της περιοχής της Βαμβακουργίας, τα στοιχεία ταυτότητας δε όλων μας εμφαίνονται στη συνημμένη ενυπόγραφη ονομαστική κατάσταση. Στα ερειπωμένα εδώ και μια δεκαετία κτίσματα του πρώην εργοστασίου της Βαμβακουργίας ζουν άστεγοι και συχνάζουν χρήστες ναρκωτικών ουσιών. Ο χώρος αυτός, μεγάλος σε έκταση (μεγαλύτερος των 100 στρεμμάτων), είναι μη ελεγχόμενος και μη περιφραγμένος. Αποτελεί συνάμα έναν δημόσιο χώρο ούρησης και αφόδευσης διαφόρων περαστικών, καθώς και πολυσυλλέκτης άχρηστων υλικών. Δεν καθαρίζεται και δεν ψεκάζεται, με αποτέλεσμα τα τρωκτικά να είναι σε πρωτοφανείς διαστάσεις από τον «παράδεισο» που για εκείνα έχει δημιουργηθεί από την ανωτέρω κατάσταση.
Τα τελευταία οκτώ τουλάχιστον έτη διαβιεί εντός των ερειπίων τού μη λειτουργούντος πλέον εργοστασίου της Βαμβακουργίας, που βρίσκεται πλησίον των οικιών μας, ένας αλλοδαπός άστεγος κυρίου ονόματος Galil (αγνώστων σε εμάς λοιπών στοιχείων), ο οποίος πέραν των όσων συνεπάγεται η διαβίωσή του σε έναν εγκαταλειμμένο χώρο, συλλέγει καθημερινά σακούλες με σκουπίδια, τα οποία ξεδιαλέγει και πετά στον υπαίθριο χώρο της Βαμβακουργίας και κατά καιρούς τα βάζει φωτιά δημιουργώντας μία αποπνικτική ατμόσφαιρα για οποιονδήποτε περνά από την περιοχή, πολλώ δε μάλλον για εμάς που κατοικούμε πέριξ.

Επί σειρά ετών, υιοθετώντας την προσπάθεια ανακύκλωσης που ο Δήμος κάνει, τοποθετούμε τα απορρίμματα στον μπλε ή πράσινο κάδο. Όμως καθημερινά εκείνος αρέσκεται να αναμιγνύει το περιεχόμενο του μπλε και πράσινου κάδου, προκειμένου να συγκεντρώσει όσα σκουπίδια μπορεί σε σακούλες, τα οποία μετά εντός του κτιρίου ξεχωρίζει και πετά ό,τι απομένει κάτω από το «παράθυρο». Έχοντας γίνει βουνό (κυριολεκτικά είχαν σωρευθεί μέχρι τον πρώτο όροφο) τα σκουπίδια, πριν από κάποιους μήνες ο Δήμος τα μάζεψε με φορτηγά, πλην όμως ο εν λόγω συνεχίζει να δημιουργεί νέες εστίες.
Επίσης δωμάτια του φυλακίου της Βαμβακουργίας είναι γεμάτα ακαθαρσίες και φυσικά το απορριμματοφόρο του Δήμου δεν το καθαρίζει. Τα προβλήματά μας όμως δεν σταματούν εκεί.
Σε καθημερινή βάση, και κυρίως τις νυχτερινές ώρες, καίει διάφορα υλικά, μολύνοντας την ατμόσφαιρα και καθιστώντας τον αέρα που αναπνέουν τα παιδιά μας και εμείς τοξικό. Τα παραπάνω γίνονται και τις νύχτες του καλοκαιριού, με αποτέλεσμα να ξυπνούμε με μια πικρή γεύση στο στόμα λόγω του μολυσμένου από την καύση των επικίνδυνων υλικών αέρα που αναπνέουμε, ενώ υλικά καύσης συσσωρεύει όλο τον χρόνο στα διάφορα δωμάτια του πρώην εργοστασίου.

Καλείται σε τακτική βάση η Άμεση Δράση και η Πυροσβεστική, αλλά το πρόβλημα για μας παραμένει άλυτο. Είναι απλό να διαβάζει κανείς όλα τούτα, αλλά είναι δυσβάσταχτο για μας να τα υπομένουμε. Είμαστε ο καθένας από εμάς ιδιοκτήτης της οικίας του και η διέξοδος του μετοικείν δεν υπάρχει. Είμαστε όμως και πολίτες αυτής της χώρας και αυτής της πόλης ειδικότερα και πρέπει να τύχουμε της ανάλογης προστασίας.
Καλούμε λοιπόν να επιληφθείτε του θέματος, ώστε να βρεθεί άμεσα λύση στο τεράστιο και συνάμα ζωτικό για μας περιβαλλοντικό ζήτημα – πρόβλημα.
Ζητούμε δηλαδή να καθαριστεί ο χώρος – εστία μόλυνσης, να απομακρυνθούν όσοι παρανόμως εγκαταστάθηκαν στον χώρο και να αναλάβει την ευθύνη περίφραξης (αλλά και φύλαξης) του χώρου ο ιδιοκτήτης του ακινήτου, προκειμένου να διατηρηθούν οι περιβαλλοντικές συνθήκες υγιεινής και αισθητικής που κάθε πολίτης δικαιούται, αλλά και η ζωή σε ένα σύγχρονο αστικό οικιστικό περιβάλλον απαιτεί.
Δεν αξίζει σε κανέναν μας – πολύ περισσότερο στα παιδιά μας – να αναπνέουμε έναν τόσο μολυσμένο και άκρως επικίνδυνο αέρα και να τίθεται εν κινδύνω η διαβίωσή μας σε ένα τόσο ανθυγιεινό και επιβαρημένο ποικιλοτρόπως, όπως αναφέρθηκε ανωτέρω, περιβάλλον. Είναι επιτακτική η ανάγκη συνεργασίας των διαφόρων φορέων του κρατικού μηχανισμού για τη γρήγορη και οριστική επίλυση των εν λόγω προβλημάτων μας».