Το περασμένο Σάββατο στην πλακόστρωτη πλατεία της Πρόπαν (Καλαμάκι) όλα ήταν γιορτινά. Τα χαμόγελα περίσσευαν στο χωριό του Πηλίου με την εξαιρετική θέα στο Αιγαίο πέλαγος, αφού όσοι βρέθηκαν εκεί είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν ένα δρώμενο που διοργάνωσε ο Πολιτιστικός-Εξωραϊστικός σύλλογος Πρόπαν και «πάντρεψε» την παράδοση με το σήμερα. Ο λόγος για τη «Γιορτή νύφης/Τα Μαγειρέματα» που τελέστηκε για 12η χρονιά, ενώ φέτος συνδυάστηκε με την αναβίωση των εθίμων του πηλιορείτικου γάμου.
Η κ. Μάρθα Νάνου-Κατσιανάκη είναι πρόεδρος του συλλόγου, που ιδρύθηκε το 1984 από ντόπιους κατοίκους. Μίλησε για την εφετινή γιορτή, την οποία παρακολούθησαν 300 και πλέον άτομα και καταγράφηκε ως η πλέον επιτυχημένη στην ιστορία του θεσμού που έχει καθιερωθεί από το 2006 στην Πρόπαν από την προκάτοχο της σημερινής προέδρου, Άννα Κατσιανάκη. «Είναι μία ιδέα που ανέδειξε ο Πολιτιστικός σύλλογος, την αγάπησε ο κόσμος κι έγινε θεσμός. Φέτος, έπειτα από 11 χρόνια ύπαρξης της όμορφης αυτής εκδήλωσης, έγινε και αναπαράσταση του πηλιορείτικου γάμου. «Παντρέψαμε» τα ήθη και έθιμα της παλιάς εποχής με τα σύγχρονα», δήλωσε η δραστήρια γυναίκα, η οποία αν και δεν κατάγεται από την Πρόπαν, έχει αγαπήσει τον τόπο που ζει από τις αρχές της δεκαετίας του ’90. «Έχω έρθει και η ίδια νύφη στην Πρόπαν εδώ και 26 χρόνια. Γεννήθηκα στο Ξουρίχτι, με πατέρα Ξουριχτιανό και μητέρα Τσαγκαραδιώτισσα. Είμαι Πηλιορείτισσα γέννημα-θρέμμα», συμπλήρωσε η ίδια, ούσα περήφανη για την καταγωγή της.
Με τη γιορτή της νύφης στην Πρόπαν αποδεικνύεται στην πράξη ότι Πήλιο και παράδοση είναι δύο έννοιες αλληλένδετες. «Αυτό εξυπακούεται», ανέφερε η κ. Μάρθα Νάνου-Κατσιανάκη, ενώ στη συνέχεια εξήγησε με λεπτομέρειες όσα έγιναν στην πλατεία της Πρόπαν πριν από λίγες ημέρες:
«Στη γιορτή της νύφης μαγειρεύουν οι νύφες και οι γυναίκες του χωριού. Στήνεται ένας μπουφές στην πλατεία και μοιράζεται το φαγητό στους καλεσμένους. Από το 2015 ξεκίνησε να γίνεται μεγαλύτερο πανηγύρι με μουσική και χορευτικά συγκροτήματα από τα γειτονικά χορευτικά. Το περασμένο Σάββατο, πάντως, τη διαφορά την έκανε ο πηλιορείτικος γάμος που αναβιώσαμε. Τη νύφη υποδύθηκε η Ευγενία Βουλελίκα, μία κοπέλα από το χωριό, μαθήτρια γυμνασίου ακόμη. Τον γαμπρό έκανε ο Στάθης Μπρουσιάκης, ένα παλικάρι από τη Συκή. Τον συνόδεψαν μάνα, πατέρας, κουμπάροι και μπρατίμια, οι φίλοι του γαμπρού δηλαδή, μαζί με τον Πολιτιστικό Σύλλογο Συκής «Γιώργος Ρηματισίδης». Σε συνεργασία μαζί τους έγινε η γιορτή, ενώ θέλω να απευθύνω κι ένα μεγάλο «ευχαριστώ» στους ιδιοκτήτες των μαγαζιών στην πλατεία του χωριού, Αλέκο Μέκκα και Γιώργο Μανταλάκη, οι οποίοι πλήρωσαν την παραδοσιακή ορχήστρα του Νίκου Κερασιώτη», είπε η πρόεδρος του Εξωραϊστικού συλλόγου και κατέληξε: «Η νύφη είχε φορεσιά τύπου «Αμαλίας», ενώ ο γαμπρός την πατροπαράδοτη ενδυμασία του Πηλίου με βράκα, λευκό πουκάμισο και ζωνάρι, γιλέκο. Ανάλογα ντυμένοι ήμασταν και οι υπόλοιποι που μετείχαμε στην αναπαράσταση. Στην πλατεία είχαμε το «σπίτι» της νύφης, όπου έγινε όλη η εκδήλωση. Φέραμε την παραδοσιακή θηκιαστή της νύφης, τη στοίβα δηλαδή με τα προικιά της, τα οποία βγάλαμε από τα σπίτια μας. Είχαμε φλοκάτες, κουβέρτες στον αργαλειό τραγομαλλίσιες, κιλίμια, μαξιλάρια, υφαντά, τα περισσότερα καμωμένα στο χέρι. Στο τέλος της θηκιαστής είχαμε μία παλιακή κούκλα ντυμένη νύφη, αλλά και το κάδρο με την «Καλημέρα» που κρεμούσαν σε κάθε σπίτι. Ο γαμπρός έφερε ένα καλάθι με καλούδια, λουκούμια για κέρασμα και σ’ ένα δίσκο τα παπούτσια της νύφης.
Είχαμε βγάλει φωτοτυπίες παλιά χαρτονομίσματα, όταν ακόμη κυκλοφορούσαν οι δραχμές ακόμη και τα τοποθέτησαν στο νυφικό παπούτσι τα μπρατίμια, γιατί υποτίθεται η νύφη δυσκολευόταν να τα φορέσει. Στην αρχή η ορχήστρα έπαιξε μία πηλιορείτικη πατινάδα του γάμου, ενώ ετοιμάζαμε τη νύφη. Τη συνόδευσε το χορευτικό της Λέσχης Εργαζόμενου Κοριτσιού Βόλου με τη Βίκυ Τσεκούρα, η οποία μαγνητοσκόπησε την εκδήλωση για να προβληθεί τηλεοπτικά τον προσεχή Οκτώβριο. Καθίσαμε μετά στο στολισμένο τραπέζι της νύφης, όπου τη χτένισε η μητέρα της φτιάχνοντας την παραδοσιακή πλεξούδα, οι μπρατίμισσες της έβαλαν το ζωνάρι, ενώ μετά ακούστηκε το «Μάνα μου τα λουλούδια σου γιατί είναι μαραμένα», ένα γαμήλιο τραγούδι του αποχωρισμού της νύφης με προέλευση από το Πήλιο. Αργότερα το ζευγάρι έβαλε μετάνοιες στα πεθερικά, πήραν ευχή, η μάνα της νύφης κέρασε λουκούμι τους νεόνυμφους για να έχουν μια γλυκιά ζωή και ξεκίνησε ο χορός. Είχαμε και μπακλαβά που φτιάχνει η πεθερά του γαμπρού για τον κουμπάρο, την κουλούρα με τα κουφέτα, αλλά και μπομπονιέρες. Πιο παλιά εκτός από τούλινες και υφασμάτινες, πολλές και τις έπλεκαν οι γυναίκες με το βελονάκι, ανάλογα με το βαλάντιο κάθε οικογένειας».