ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ
ΜΑΙΡΗ ΤΣΑΚΝΑΚΗ ΓΑΒΑΛΑ
Καλεσμένη μας σήμερα
η Βικτώρια Σαμπετάι.
Καλωσόρισες Βικτώρια στην Κυριακάτικη Θεσσαλία. Πόσο χαίρομαι να συζητάω με νέους της πόλης μου, παιδιά φίλων που ζουν στο εξωτερικό, διαπρέπουν αλλά και η πατρίδα αξέχαστη. Να δώσω τον λόγο σε σένα, Βικτώρια.
Κυρία Γαβαλά, αγαπημένη κυρία Μαίρη, τιμή μου να με φιλοξενείτε για ακόμα μία φορά στη στήλη σας, στην Κυριακάτικη Θεσσαλία. Ζω στο Βέλγιο εδώ και πολλά χρόνια. «Όπου γη(ς) και πατρίς» συνηθίζει να λέει ο κόσμος και από μια άποψη θα έλεγα πως αυτό αληθεύει. Αρκεί όμως μια ανεπαίσθητη μυρωδιά, όπως το άρωμα του γιασεμιού, για να μου θυμίσει τις λουλουδιασμένες αυλές της γειτονιάς των παιδικών μου χρόνων στον Βόλο, μια υποψία κανέλλας στους γευστικούς κάλυκες της γλώσσας για να με ταξιδέψει στο σπίτι της γιαγιάς μου στην Κέρκυρα, σ’ ένα παρελθόν τόσο μακρινό και συνάμα τόσο κοντινό, όπου τα υπέροχα γλυκά της ευωδίαζαν τον αέρα. Μεγάλωσα ανάμεσα σε πολύχρωμα υφάσματα εξαιρετικής ποιότητας, ελληνικής προελεύσεως, αλλά και αποκλειστικές αντιπροσωπίες από το Παρίσι, που έντυναν τις κομψές κυρίες του Βόλου. Έφευγαν πάντα ευχαριστημένες τόσο από την επιλογή τους, όσο και από τη χαρισματική προσωπικότητα και εξυπηρετικότατα του πατέρα μου, Γαβριήλ. Αν θα έπρεπε να χαρακτηρίσω τα παιδικά μου χρόνια με μια λέξη, αυτή θα ήταν «αγάπη». Είχα όλη την αγάπη που χρειάζεται ένα παιδί για να μεγαλώσει ευτυχισμένο. Έμαθα να είμαι ευχαριστημένη με τα απλά, καθημερινά πράγματα. Από τότε αδράχνω την κάθε στιγμή και εκμαιεύω ευχαρίστηση, αισιοδοξία και θετικότητα από κάθε κατάσταση. Δεν ολοκλήρωσα τις σπουδές μου, όμως, για κανένα λόγο δεν θα έλεγα πως τις εγκατέλειψα. Η λέξη εγκαταλείπω εμπεριέχει την παραίτηση. Ήταν μια συνειδητή απόφαση που ναι μεν έκλεισε προσωρινά μια πόρτα, αλλά μου άνοιξε αμέτρητες άλλες. Πολλές φορές χρειάστηκε να ξεμάθω όσα ήξερα, να δω τη ζωή με διαφορετικά μάτια και να συνειδητοποιήσω πως δεν είναι απαραίτητο να τη ζούμε γραμμικά. Μάθαμε πως η σωστή σειρά είναι σχολείο, σπουδές, δουλειά, δημιουργία οικογένειας, γάμος, παιδιά κ.ο.κ. Κανείς δεν μας είπε πως η σειρά μπορεί να αλλάξει ούτε πως είμαστε ελεύθεροι να παραλείψουμε κάποια από αυτά που η κοινωνία θεωρεί πολιτικά ορθά και απαραίτητα. Στη δική μου περίπτωση η δημιουργία οικογένειας ήρθε πρώτα, κατόπιν οι σπουδές, ενώ η καριέρα χτύπησε την πόρτα μου πολύ αργότερα, αποδεικνύοντας πως ποτέ δεν είναι αργά να γίνουν τα όνειρα πραγματικότητα.
Δύο υπέροχα βιβλία που έγιναν αφορμή να σε γνωρίσω. Άλμα Πίστης και Σνάιπερ. Θα μας πεις λεπτομέρειες;
Το Άλμα πίστης είναι μια συλλογή διηγημάτων μικρής φόρμας, που καυτηριάζουν θέματα τα οποία συχνά δεν τολμάμε να θίξουμε. Η ζήλια για παράδειγμα (διήγημα με τίτλο «Παντού»). Ανέκαθεν η κατσίκα του γείτονα απασχολούσε πολλούς που δεν ανέχονται την ευτυχία του διπλανού τους. Ανήκω σ’ αυτούς που χαίρονται όταν ευημερεί ο πλησίον τους. Συναναστρέφομαι με ανθρώπους που επιθυμούν τη χαρά και την πρόοδο των γύρω τους, που στηρίζουν ο ένας τον άλλον, που μοιράζονται τη γνώση τους η οποία είναι εντελώς άχρηστη αν δεν μεταδοθεί. Δύο χρόνια μετά το Άλμα πίστης, εκδόθηκε το αστυνομικό μυθιστόρημα Σνάιπερ. Μανχάταν, παραμονή πρωτοχρονιάς. Στο σαλόνι του πολυτελούς penthouse, εννέα άτομα περιμένουν την οικοδέσποινα να κάνει τη συνηθισμένη εντυπωσιακή της εμφάνιση. Όμως η Μιράντα Ντόχερτυ, ηγετικό στέλεχος του εκδοτικού οίκου Moretus, κείτεται νεκρή στην κρεβατοκάμαρα. Ο επιθεωρητής Τζέιμς Μακ Άλιστερ επωφελείται από την αρωγή της ίδιας της νεκρής, η οποία τον οδηγεί στο συμπέρασμα πως πρόκειται για δολοφονία. Στους παραβρισκόμενους προστίθενται καινούργια πρόσωπα, που μετατρέπουν την υπόθεση σε έναν λαβύρινθο από ίντριγκες, ανακρίσεις, εξομολογήσεις, απρόσμενους υπόπτους και αναδρομές στο παρελθόν. Πλούτος, ζήλια, υποκρισία και φθόνος, φίλοι, εχθροί και ντουλάπες γεμάτες κρυμμένα μυστικά συνθέτουν ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που αποδεικνύει πως η πραγματικότητα δεν είναι αυτό που φαίνεται. Εδώ είχα την ευκαιρία να χρησιμοποιήσω τη μεγάλη φόρμα. Από τη μία λοιπόν έχουμε την πρόκληση της μικρής φόρμας στην οποία ο συγγραφέας καλείται να χρησιμοποιήσει κοφτό, συμπαγή λόγο εκφράζοντας με λίγες λέξεις άπειρα νοήματα. Από την άλλη βρίσκεται η μεγάλη φόρμα σε μορφή μυθιστορήματος όπου η ελευθερία στην έκταση απαιτεί σωστό χειρισμό για να αποφευχθεί ο κίνδυνος πλατειασμού.
Λες κάπου κάτι που μου άρεσε πολύ. Για αναγνώστες που σκέπτονται out of the box. Θα μας το αναλύσεις κι αυτό;
Οut of the box, δηλαδή έξω από το κουτί. Η ικανότητα του να σκεφτόμαστε διαφορετικά πέρα από το αναμενόμενο χρησιμοποιώντας μια ευρύτερη οπτική, έναν νέο τρόπο σκέψης εκτός των συμβατικών ορίων. Ο άνθρωπος που σκέφτεται «εκτός πεπατημένης» βλέπει με ανοιχτό μυαλό τις «εκτός κάδρου» προοπτικές χωρίς οριοθέτηση της σκέψης. Σε κάθε τομέα της ζωής, η σκέψη «out of the box» δημιουργεί απεριόριστες δυνατότητες ανάπτυξης που κάνουν τη διαφορά. Ένα από τα πιο διάσημα παραδείγματα σκέψης out of the box θεωρείται αυτό του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ο οποίος για να λύσει τον περίπλοκο Γόρδιο δεσμό, τον έκοψε με το σπαθί του!
Άλλες ασχολίες; Χόμπι;
Διψάω για γνώση και μαθαίνω διαρκώς καινούργια πράγματα. Παρότι η μάθηση δίνει φτερά, πιστεύω στο εν οίδα, ότι ουδέν οίδα. Αυτό συγκρατεί τα πόδια μου γερά στη γη. Λατρεύω τα ταξίδια, το καλό φαγητό, κάθε είδους τέχνη, το θέατρο και τον κινηματογράφο. Επιδιώκω τη συνεχή αυτοβελτίωση μένοντας μακριά από την καταστροφική τελειομανία. Απολαμβάνω την καλή παρέα και τις εποικοδομητικές συζητήσεις. Εκτιμώ άτομα που πιστεύουν στον εαυτό τους και ανεβάζουν τους υπόλοιπους αποδεικνύοντας πως η εσωτερική ομορφιά αντανακλά πάντα προς τα έξω.
Είσαι κάτοικος Βελγίου. Ελλάδα -Βέλγιο. Τι έχεις να πεις;
Ελλάδα-Βέλγιο, σημειώσατε 1-1! Είναι υπέροχο που έχω την ευκαιρία να αισθάνομαι «σαν στο σπίτι μου» και στις δύο χώρες. Το Βέλγιο είναι μια όμορφη χώρα με έντονο πολιτιστικό ενδιαφέρον, καταπράσινα δάση και υψηλή ποιότητα ζωής. Αμέτρητοι ορίζοντες ανοίγονται σε όποιον επιθυμεί να διαπρέψει. Δεν έχει όμως το μεσογειακό ελληνικό κλίμα, τις γαλάζιες θάλασσες, τα ψηλά βουνά και το μπλε χρώμα του ουρανού του οποίου τόσο επιδέξια έπλεξε το εγκώμιο ο Οδυσσέας Ελύτης: «Θεέ μου, πόσο μπλε ξοδεύεις για να μη σε βλέπουμε…».
Βικτώρια, σ’ ευχαριστώ πολύ για αυτό το υπέροχο entretien.
Tout le plaisir était pour moi, κυρία Μαίρη! Σας ευχαριστώ θερμά για την όμορφη κουβέντα μας.